ทำงานเป็นลูกจ้างชั่วคราวในหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง มา 10 ปี ไม่มีสวัสดิการอะไรนอกจาก ประกันสังคม พูดง่ายๆไม่มีความเจริญก้าวหน้าเลย หัวหน้าก็ไม่คิดช่วยอะไร มีแต่กดเราให้ต่ำลง ไม่ส่งเสริมเลย แม้จะคิดทำเรื่องบรรจุเป็น พนักงานราชการ ก็ไม่เคยคิด 10ปีนะ เราอยู่ในหน่วยงานราชการนี้ รวมถึงคนที่เป็นลุกจ้างชั่วเหมือนกัน เหมือนคนละชั้นกับคนที่เป็นข้าราชการ หลายคนอาจคิดเราทนทำไม ถ้ามันแย่ขนาดนี้ เราเองก็ทนจริงแระ ทนเพราะ ใกล้บ้าน ไม่เสียค่าเดินทางมากมาย ที่สำคัญได้ดูแลพ่อแม่ ข้อนี้มันค้ำคอมากเลยทน ครอบครัวเราอบอุ่น เลยช่วยเราได้เยอะ เลยถึกทนมาขนาดนี้ เงินเดือนก็น้อยมาก เราทำงานมา 10 ปี เงินเดือนแค่ 11000 บาท เราจบ ป.ตรี นะ ต้องบอกก่อนเราอยู่ ตจว ไม่ได้มีทางเลือกมาก ทำบริษัทดีๆก็ได้ แต่ต้องอยู่ไกล ไม่มีเวลาดูแลพ่อแม่ ถามว่ามีนโยบายนะ ให้ขึ้น 15000 เมื่อหลายปีก่อน แต่เรากับลุกจ้างคนอื่นๆ ก็ไม่ได้เช่นกัน มีข้ออ้าง สารพัด ว่าขึ้นไม่ได้ เพราะข้อความจาก กระทรวง ระบุว่า แล้วแต่การพิจารณาของหน่วยงานนั้นๆ แล้วองค์กรเราก็นะ มีแต่คนดีๆทั้งนั้น /ประชด/ เท่าที่เรารู้เงินที่กระทรวงโอนงบประมาณมา มันเต็มเม็ดเต็มหน่วยตามนโยบาย แต่พวกเราไม่ได้ แถมยังทำกับพวกเราเป็นคนละชั้น (ฮัมเพลงเจ้านายขึ้นมากันเลยที่เดว) อยากถาม มนุษย์ลุง มนุษย์ป้า ทั้งองค์กร ว่า สูง 170 แต่พอยืดคอ คิดว่าตัวเองสูง 180 หราจ่ะ คุณทั่นทั้งหลาย เราเลยอยากรู้ มีใครโดนเหมือนเราไหม หรือเรา ซวยเองที่ทำงานที่นี้
ทำไม งานราชการ แบ่งชนชั้นวรรณะ ข้าราชการ กับ ลูกจ้าง ลูกจ้างเหมือนเป็นบุคคล ชั้น2 ขององค์กร