ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนในเอ็มวีเพลง คิดถึงเธอ ของ Jetsetterเลยค่ะ55555ก็เป็นคนที่ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่ ไม่รู้ทำไม เรายังไม่เคยลืม แต่ก็ยังหาเค้าไม่เจออีกเลย
ก็อยากมาลองเขียนดูเผื่อเค้าจะผ่านมาอ่าน...
เราเคยมีเพื่อนคนนึงตอนอนุบาล1 ชื่อต้นละกัน ก็ตอนนั้นก็เป็นเพื่อนต่างเพศที่สนิทที่สุด เล่นด้วยกันตลอด พออนุบาล2เราก็ย้ายโรงเรียน แต่ก็ยังมาเจอเค้าทุกปีนะ ปีละ1-2หน แบบ แม่ๆรู้จักกัน พอตอนป.5ก็ได้ไปเที่ยวต่างที่ด้วยกัน ไปกันแก๊งใหญ่ (หมายถึงแก๊งแม่ๆ55555) ประมาณ4-5วัน มันก็เด็กวัยกำลังโตอ่านะ มีกุ๊งกิ๊งๆกันนิสนึง👉👈เค้าก็เขียนชื่อเราแล้วก็วงเล็บหัวใจไว้งี้555 (สาบานว่าเด็กป.5เนอะ🙄🙄จิอ้วกกก)ก็จำได้ว่าต้นเป็นคนแมนๆตลกๆ ชอบดูบอล ใจกว้าง และหล่อ5555555😌😌😌 พอป.6ก็ได้ไปงานวันเด็กที่ตจว.ด้วยกัน ตอนนั้นเราพึ่งมีมือถือ ก็เลยแลกเบอร์กัน ตอนนั้นนัดวันเลยค่ะว่าใครโทรวันไหนอะไรยังไง บางเดือนใช้ทรศบ้านโทรไปนี่พ่อด่ายับเลยค่ะ (ตอนนั้นโง่ประมาณนึง ใช้ทรศบ้านโทรเข้ามือถือ🤦) ตอนนั้นก็รู้สึกว่าต้นเป็นคนไปไหนมาไหนบ่อย ตอนนั้นเค้าเรียนโรงเรียนในเมืองด้วยแหละ ส่วนเราก็นะ ชานเมือง ตอนนั้นก็ไปไหนมาไหนเองไม่ได้ด้วย ก็ได้แต่คุยกันในโทรศัพท์(ต้นก็ถามนะว่าเมื่อไหร่จะซื้อบีบี แต่แม่บอกแกยังเด็กอยู่!! อดเเลกพินเบย😂)ก็คุยกันมาทุกเรื่องเรื่อยๆ มีทั้งเรื่องเรียน เรื่องที่บ้าน ละก็เรื่อง❤️นิโหน่ย😌 ก็มีแบบ ไม่กล้าพูดก็แมสเซจกันให้ในวันวาเลนไทน์กันไปปปป5555 จนเค้ายอมสร้างเฟสมาคุยกับเราเลยนะะะ(หรอ55555)
จนผ่านมาได้พักใหญ่ๆ เค้าก็เริ่มบอกเราว่า "เดี๋ยวโทรกลับนะ" เราก็รอนะ แต่....ก็ได้แค่รอจริงๆอ่ะแหละ เป็นอย่างนี้อยู่อาทิตย์กว่าๆ แล้วเราก็ติดต่อต้นไม่ได้อีกเลย..........
ตอนนั้นยังเด็กอยู่เลยไม่ได้รู้สึกอกหักขนาดนั้น แต่มันก็โหวงๆปนงงๆนะ ทำไมเค้าไม่บอกอะไรเราเลย....อย่างน้อยน่าจะบอกก่อนว่าไปไหน
ก็มารู้ทีหลังว่าต้นมีปัญหาครอบครัว ทำให้เค้าเกเรไปเลย เกเรมากก จนต้องย้ายโรงเรียนไปอยู่ประจำ แต่สุดท้าย ก็ไม่ไหวค่ะ เลยให้ไปบวชเณรอยู่พักนึง
ตอนนี้ก็ใช้ชีวิตปกติอยู่บนโลกนี่แหละค่ะ แม่ก็เล่าให้ฟังบ้าง แต่คือเราก็ไม่ได้บอกแม่เรื่องตอนเด็กๆไง5555ก็เลยไม่ได้ถามว่าเค้าอยู่ที่ไหนอะไรยังไง แต่เรื่องตอนเด็กๆที่ผ่านมาหลายๆเรื่องของเค้ามันยังผ่านเข้ามาให้คิดถึงตลอด ถึงแม้ว่าตอนนี้ต่างคนต่างจะมีชีวิตของตัวเองแล้ว แต่เค้าก็ยังเป็นคนในใจของเราเสมอ😂
มีมั้ย คนที่นานเท่าไหร่ก็ยังอยู่ในใจเราเสมอ🙃
ก็อยากมาลองเขียนดูเผื่อเค้าจะผ่านมาอ่าน...
เราเคยมีเพื่อนคนนึงตอนอนุบาล1 ชื่อต้นละกัน ก็ตอนนั้นก็เป็นเพื่อนต่างเพศที่สนิทที่สุด เล่นด้วยกันตลอด พออนุบาล2เราก็ย้ายโรงเรียน แต่ก็ยังมาเจอเค้าทุกปีนะ ปีละ1-2หน แบบ แม่ๆรู้จักกัน พอตอนป.5ก็ได้ไปเที่ยวต่างที่ด้วยกัน ไปกันแก๊งใหญ่ (หมายถึงแก๊งแม่ๆ55555) ประมาณ4-5วัน มันก็เด็กวัยกำลังโตอ่านะ มีกุ๊งกิ๊งๆกันนิสนึง👉👈เค้าก็เขียนชื่อเราแล้วก็วงเล็บหัวใจไว้งี้555 (สาบานว่าเด็กป.5เนอะ🙄🙄จิอ้วกกก)ก็จำได้ว่าต้นเป็นคนแมนๆตลกๆ ชอบดูบอล ใจกว้าง และหล่อ5555555😌😌😌 พอป.6ก็ได้ไปงานวันเด็กที่ตจว.ด้วยกัน ตอนนั้นเราพึ่งมีมือถือ ก็เลยแลกเบอร์กัน ตอนนั้นนัดวันเลยค่ะว่าใครโทรวันไหนอะไรยังไง บางเดือนใช้ทรศบ้านโทรไปนี่พ่อด่ายับเลยค่ะ (ตอนนั้นโง่ประมาณนึง ใช้ทรศบ้านโทรเข้ามือถือ🤦) ตอนนั้นก็รู้สึกว่าต้นเป็นคนไปไหนมาไหนบ่อย ตอนนั้นเค้าเรียนโรงเรียนในเมืองด้วยแหละ ส่วนเราก็นะ ชานเมือง ตอนนั้นก็ไปไหนมาไหนเองไม่ได้ด้วย ก็ได้แต่คุยกันในโทรศัพท์(ต้นก็ถามนะว่าเมื่อไหร่จะซื้อบีบี แต่แม่บอกแกยังเด็กอยู่!! อดเเลกพินเบย😂)ก็คุยกันมาทุกเรื่องเรื่อยๆ มีทั้งเรื่องเรียน เรื่องที่บ้าน ละก็เรื่อง❤️นิโหน่ย😌 ก็มีแบบ ไม่กล้าพูดก็แมสเซจกันให้ในวันวาเลนไทน์กันไปปปป5555 จนเค้ายอมสร้างเฟสมาคุยกับเราเลยนะะะ(หรอ55555)
จนผ่านมาได้พักใหญ่ๆ เค้าก็เริ่มบอกเราว่า "เดี๋ยวโทรกลับนะ" เราก็รอนะ แต่....ก็ได้แค่รอจริงๆอ่ะแหละ เป็นอย่างนี้อยู่อาทิตย์กว่าๆ แล้วเราก็ติดต่อต้นไม่ได้อีกเลย..........
ตอนนั้นยังเด็กอยู่เลยไม่ได้รู้สึกอกหักขนาดนั้น แต่มันก็โหวงๆปนงงๆนะ ทำไมเค้าไม่บอกอะไรเราเลย....อย่างน้อยน่าจะบอกก่อนว่าไปไหน
ก็มารู้ทีหลังว่าต้นมีปัญหาครอบครัว ทำให้เค้าเกเรไปเลย เกเรมากก จนต้องย้ายโรงเรียนไปอยู่ประจำ แต่สุดท้าย ก็ไม่ไหวค่ะ เลยให้ไปบวชเณรอยู่พักนึง
ตอนนี้ก็ใช้ชีวิตปกติอยู่บนโลกนี่แหละค่ะ แม่ก็เล่าให้ฟังบ้าง แต่คือเราก็ไม่ได้บอกแม่เรื่องตอนเด็กๆไง5555ก็เลยไม่ได้ถามว่าเค้าอยู่ที่ไหนอะไรยังไง แต่เรื่องตอนเด็กๆที่ผ่านมาหลายๆเรื่องของเค้ามันยังผ่านเข้ามาให้คิดถึงตลอด ถึงแม้ว่าตอนนี้ต่างคนต่างจะมีชีวิตของตัวเองแล้ว แต่เค้าก็ยังเป็นคนในใจของเราเสมอ😂