สวัสดีเรา อันนี้เราอึกอัดจริงก็เลยขอถามหรือเราเรื่องราวให้ฟังหน่อยนะเพราะตอนนี้รู้สึกเครียดมากไม่รู้จะปรึกษาใครก็เลยจะขอเป็น
การระบายนิดนึง
ถ้าตอนนี้ยังคบกับแฟนเก่าก็1ปี5เดือนแล้ว
เรื่องมันมีอยู่ว่าคือเรากับแฟนเก่าไม่เชิงว่าเราเลิกกันหรอกคะแต่ว่า
เค้ามีคนอื่นทั้งๆที่ยังคบเราในช่วงคบรอบ1ปีกว่าๆเราก็ไม่รู้ว่าไปทำไรผิดนะ
ทำไมเค้ากล้าทำกับเราได้ลงคอ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ตอนที่จีบกันใหม่ๆไม่มีวี่แวว
ว่าเค้าจะทำกับเราแบบนี้เค้าดีกับเราทุกอย่าง มีอะไรเราก็ช่วยกันเสมอมีก็มีด้วยกันอดก็อดด้วยกัน
แต่อยู่ดีๆเราจับได้วันนั้นเราก็ไม่อะไร..แค่ถามแต่เค้ากลับโมโหแล้วก็แปลกไป
วันนั้นพอเราเลิกเรียนเราจำได้ว่าพอกลับมาบ้านเราทะเลาะกันหนักมาก
และที่สำคัญดูเหมือนจะมีฝ่ายเราที่เสียใจคนเดียว..คาดหวังอะไรไปคนเดียว(แค่นึกถึงก็ร้องไห้แล้ว)
และไม่นานเค้าก็ได้เปิดตัวแฟนใหม่..พาแฟนใหม่เข้ามาบ้านมาเจอกับเรา
เราก็ไม่อะไรนะในเมื่อเค้าจะรักกันแต่ถามว่าตอนนั้นเจ็บมั้ยบอกว่ามากแต่เราทำไรไม่ได้เลย
เพราะนั้นเป็นบ้านเค้า..และช่วงนั้นและก็ถึงตอนนี้เค้าก็คงดูรักกันมากเค้าได้เปิดห้องเช่า
ไปอยู่ด้วยกันเค้าก็คงจะมีความสุขที่ได้อยู่กับคนที่เค้ารัก..เราก็ไม่รู้ว่าทนไปได้ไงนะ
เค้าไม่ได้บอกเลิกเรา เค้ายังคงแวะๆเวียนๆมาบ้าน ถามบ้าฃไรบ้าง
เราก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ตอนนั้นเราร้องไห้ในห้องคนเดียวบ่อยๆบอกจริงๆว่ารู้สึก
ทรมานกับเรื่องที่เป็นอยู่สุดๆ เค้าลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรา แต่เราไม่สามารถลบเค้าออกจากใจได้เลย
มันยากนะอยู่กันมาตั้งนาน คิดถึงอนาคตฝันถึงอนาคตไปด้วยกัน
เราจึงตัดสินใจทำงาน2ที่คือทำHondaแล้วก็Mcdonalตอนนั้นมันช่วยได้มากเลยที่
ได้ทำงานทั้งวันแบบไม่ได้หยุดแต่มันก็เหนื่อยเนาะแต่มันก็ยังทำให้เราเลิกคิดถึงเค้าได้สักพักใหญ่ๆเลย
เรารู้สึกโอเคกับทุกอย่างมากขึ้นเริ่มซื้อของที่อยากได้มากขึ้นเริ่มยืนด้วยตัวเองได้
คือตอนนี้เราอยู่บ้านเค้าแม่เค้าดีกับเรามากแม่เค้าเคยบอกกับเราตลอดว่าถ้าเจอคนที่ดี
เลี้ยงเราได้ก็ไปเลยนะไม่ต้องรอลูกเค้ากลับมาแต่ถ้ายังไม่มีใครก็รอมันหน่อยมันเป็น
ของมันแบบนี้แหละ. เราได้แต่พยักหน้า ครอบครัวเค้าดีกับเราจริงๆคือตอนนี้เราก็ยังงง
ว่าสถานะตอนนี้เราเป็นใครกันแน่น้องสาว ของเค้าหรือแฟนหลวงที่อยู่บ้านรออย่างนั้นหรอ???
นั่งสับสนอยู่พักใหญ่แต่เราก็ไม่ได้อะไรนะได้แต่ยิ้มๆและทำทุกวันให้ดี
แล้วทุกอย่างก็เหมือนฟ้าเล่นตลกเราได้คุยกับพี่คนนึงซึ่งเค้าเป็นผู้จัดการแม็คนั้นแหละ
เราก็ทำแม็คแต่ในความคิดเราคือจะคุยได้หรอเราคนละระดับกันนะอะไรประมานนี้5555
เราทักไปตอนตี5จำได้ว่าพี่เค้ามาติดสติกเกอร์รูปเศร้าให้ล่ะตอนนั้นเห็นพี่แกออนอยู่เลยทักไป
เชื่อมั้ยเราคุยกันไม่กี่วันเรารู้สึกถูกคอซึ่งมันรู้สึกดีมากๆ แต่เราก็บอกพี่เค้าตั้งแต่แรกนะว่าเราอยู่
บ้านของแฟนเก่า. อยู่นะจะรับได้หรอ?? ในใจเราก็คิดแล้วล่ะว่าเค้าคนนั่นคงไม่ได้สนใจอะไรเราแล้ว
ไม่เลิกก็เหมือนกับเลิกก็เลยตัดสินใจที่จะทำความรู้จักกับพี่เค้าเพราะพี่เค้าก็พึ่งอกหักมาเหมือนกันและเราก็นัดเจอกันครั้งแรกพี่เค้าขับรถไปส่งที่ทำงาน
และวันต่อมาเราก็ได้ไปดูหนังกินข้าวอะไรตามประสาเชื่อมั้ยเค้าดูและเทคแคร์เราดีมาก
แต่ก็นะเราก็มีคิดแหละว่าอาจจะเป็นโปรโมชั่นแบยแรกๆก็ได้ก็เลยเผื่อๆใจไม่ได้เต็มร้อย
พี่เค้าอยากชัดเจนกับเราให้มากกว่านี้เลยขอขึ้นสถานะในเฟสบุ๊คเราตอนแรกก็ไม่อยากขึ้นหรอกอยากอยู่ดูเค้าแบบนี้ไปก่อน
แต่พี่เค้าก็ดูพูดเศร้าๆจะเราไม่รู้จะทำไงก็เลยให้แกตั้งสถานะและก็เขียนข้อความหน้าเฟสหน่อยๆ
และต่อมาเราก็ใช้ชีวิตปกติเลิกงานพี่เค้ามารับมาส่งดูแลเป็นอย่างดีเราก็เคยคิดนะทำไมเราไม่เจอพี่เค้าก่อนหน้านี้นะ
และทุกอย่างก็ดีขึ้นพี่เค้าให้เวลาในการตัดสินใจว่าจะออกจากบ้านเค้าเมื่อไหร่เค้าเป็นผู้ชายนะ
เค้าเป็นแฟนเราเค้าก็ไม่อยากคิดมาก แต่เชื่อมั้ยถ้าใครมาเป๋นเราจะรู้สึกตัดสินใจได้ยากมาก
มีแต่คนบอกให้ออกมา ในความคิดเราในเมื่อที่เราเลือกจะออกมาจากครอบครัวแล้วเมื่อเลือกที่จะเดินคนเดียวแล้ว
ถ้ากลับไปต้องมีอะไรได้มากกว่านี้และอีกอย่างบ้านแฟนเก่าที่ทำงานเราก็อยู่ใกล้ซึ่งประหยัดค่ารถ
ค่าพักผ่อนในการทำงานได้เยอะแฟนใหม่เค้าก็คงไม่เข้าใจในความคิดเราแต่เราก็ไม่ได้อะไรหรอก
และแล้วไม่กี่วันแฟนเก่าเราก็กลับมามาหาที่บ้านบ่อยขึ้นเบอร์เฟสที่บล็อคตอนนี้ปลดออกหมดแล้ว
เค้าทำตัวปกติกับเราทุกอย่างพูดดีขึ้น. ถามนู้นถามนี่เยอะขึ้นและพี่เค้าก็ถามว่ามีแฟนใหม่แล้วหรอ
เราก็ได้แต่พยักหน้าแต่พอได้เห็นเค้ามาทำไมมันดีใจอย่างบอกไม่ถูกไม่รู้แต่ความรู้สึกมันก็เจ็บๆอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน
พอเราถามเอ้าไม่ไปหาแฟนพี่อ้อ. พี่แกบอกว่าไม่มี เลิกไปล่ะ เราควรเชื่อได้มากแค่ไหนกัน
แต่แล้วเราก็รู้และว่าเค้าก็ยังคบกันอยู่เค้าแวะมาบ้านบ่อยขึ้น มานอนด้วยที่ห้องบ่อยขึ้น(ความรู้สึกเก่าๆเริ่มกลับมา)
แต่เราก็ไม่ได้บอกแฟนใหม่นะกลัวเค้าคิดมากเหมือนผู้หญิงเลวยังไงไม่รู้ในใจตอนนี้สับสนมากว่ามันคืออะไรกันแน่เค้าต้องการอะไรจากเรา
วันนั้นแฟนใหม่มารับที่ร.รพี่แกดูจะหึงๆด้วย เราก็งง พอกลับบ้านเค้าก็บอกว่าทำอะไรเห็นใจพี่กับพ่อแม่พี่หน่อย
คืองงคะ เราก็ได้แต่บอกว่าคะๆ หลังจากนั้นมาตอนไปร.รหรือตอนกลับจะติดรถแฟนเก่าคนนี้กลับตลอดถ้าวันไหนพี่เค้า
ติดงานอยู่กับเพื่อนเค้าจะให้ค่ารถกลับเองแต่แฟนใหม่เราติดงานเหมือนกันเข้าใจเค้ามารับไม่ได้...คือตอนนี้กำลังสับสนว่า
ควรจะเลือกใครถ้าเลือกแฟนเก่าเค้าก็ยังมีคนอื่นแต่อยากกั๊กเราไว้เพื่อที่เค้าเสียใจก็มาหาเรา
เราจะเป็นหมาที่รอเต้าขอกลับมารึเปล่า...แต่ถ้าเลือกแฟนใหม่คนที่ดีกับเราทุกอย่างดูแลทุกอย่างห่วงใยทุกอย่างมันจะดีมั้ยมีหลายอย่างที่เรายังเรียนรู้ด้วยกันยังไม่หมด แฟนใหม่เค้าก็พูดนะถ้ามีอะไรห้ามโกหกเค้าถ้าจะเลิกให้บอกเค้าตรงๆ
ใจเราก็สงสารเค้าพอๆสงสารตัวเองในตอนนี้เหมือนกัน
เรื่องแฟนเก่าในตอนนี้เค้ามาทำดีด้วยเราจะควรทำอย่างไรล่ะคิดจะตัดก็ตัดไม่ขาด
ยังเป็นห่วงยังห่วงหาเค้าอยู่แบบนี้ ถึงจะทุกข์ก็ยินดี แบบนี้มันดีแล้วหรอ
ตอนนี้เราไม่รู้จะทำไงจริงๆเลยจะขอความคิดเห็นหน่อยอย่าด่าเราเลยนะสภาพจิตใจตอนนี้แย่จริงๆ
เริ่มกลับมาซึมเศร้าอีกแล้ว...
ทำไงดีลบแฟนเก่าออกจากใจไม่ได้จริงๆ
การระบายนิดนึง
ถ้าตอนนี้ยังคบกับแฟนเก่าก็1ปี5เดือนแล้ว
เรื่องมันมีอยู่ว่าคือเรากับแฟนเก่าไม่เชิงว่าเราเลิกกันหรอกคะแต่ว่า
เค้ามีคนอื่นทั้งๆที่ยังคบเราในช่วงคบรอบ1ปีกว่าๆเราก็ไม่รู้ว่าไปทำไรผิดนะ
ทำไมเค้ากล้าทำกับเราได้ลงคอ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ตอนที่จีบกันใหม่ๆไม่มีวี่แวว
ว่าเค้าจะทำกับเราแบบนี้เค้าดีกับเราทุกอย่าง มีอะไรเราก็ช่วยกันเสมอมีก็มีด้วยกันอดก็อดด้วยกัน
แต่อยู่ดีๆเราจับได้วันนั้นเราก็ไม่อะไร..แค่ถามแต่เค้ากลับโมโหแล้วก็แปลกไป
วันนั้นพอเราเลิกเรียนเราจำได้ว่าพอกลับมาบ้านเราทะเลาะกันหนักมาก
และที่สำคัญดูเหมือนจะมีฝ่ายเราที่เสียใจคนเดียว..คาดหวังอะไรไปคนเดียว(แค่นึกถึงก็ร้องไห้แล้ว)
และไม่นานเค้าก็ได้เปิดตัวแฟนใหม่..พาแฟนใหม่เข้ามาบ้านมาเจอกับเรา
เราก็ไม่อะไรนะในเมื่อเค้าจะรักกันแต่ถามว่าตอนนั้นเจ็บมั้ยบอกว่ามากแต่เราทำไรไม่ได้เลย
เพราะนั้นเป็นบ้านเค้า..และช่วงนั้นและก็ถึงตอนนี้เค้าก็คงดูรักกันมากเค้าได้เปิดห้องเช่า
ไปอยู่ด้วยกันเค้าก็คงจะมีความสุขที่ได้อยู่กับคนที่เค้ารัก..เราก็ไม่รู้ว่าทนไปได้ไงนะ
เค้าไม่ได้บอกเลิกเรา เค้ายังคงแวะๆเวียนๆมาบ้าน ถามบ้าฃไรบ้าง
เราก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ตอนนั้นเราร้องไห้ในห้องคนเดียวบ่อยๆบอกจริงๆว่ารู้สึก
ทรมานกับเรื่องที่เป็นอยู่สุดๆ เค้าลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรา แต่เราไม่สามารถลบเค้าออกจากใจได้เลย
มันยากนะอยู่กันมาตั้งนาน คิดถึงอนาคตฝันถึงอนาคตไปด้วยกัน
เราจึงตัดสินใจทำงาน2ที่คือทำHondaแล้วก็Mcdonalตอนนั้นมันช่วยได้มากเลยที่
ได้ทำงานทั้งวันแบบไม่ได้หยุดแต่มันก็เหนื่อยเนาะแต่มันก็ยังทำให้เราเลิกคิดถึงเค้าได้สักพักใหญ่ๆเลย
เรารู้สึกโอเคกับทุกอย่างมากขึ้นเริ่มซื้อของที่อยากได้มากขึ้นเริ่มยืนด้วยตัวเองได้
คือตอนนี้เราอยู่บ้านเค้าแม่เค้าดีกับเรามากแม่เค้าเคยบอกกับเราตลอดว่าถ้าเจอคนที่ดี
เลี้ยงเราได้ก็ไปเลยนะไม่ต้องรอลูกเค้ากลับมาแต่ถ้ายังไม่มีใครก็รอมันหน่อยมันเป็น
ของมันแบบนี้แหละ. เราได้แต่พยักหน้า ครอบครัวเค้าดีกับเราจริงๆคือตอนนี้เราก็ยังงง
ว่าสถานะตอนนี้เราเป็นใครกันแน่น้องสาว ของเค้าหรือแฟนหลวงที่อยู่บ้านรออย่างนั้นหรอ???
นั่งสับสนอยู่พักใหญ่แต่เราก็ไม่ได้อะไรนะได้แต่ยิ้มๆและทำทุกวันให้ดี
แล้วทุกอย่างก็เหมือนฟ้าเล่นตลกเราได้คุยกับพี่คนนึงซึ่งเค้าเป็นผู้จัดการแม็คนั้นแหละ
เราก็ทำแม็คแต่ในความคิดเราคือจะคุยได้หรอเราคนละระดับกันนะอะไรประมานนี้5555
เราทักไปตอนตี5จำได้ว่าพี่เค้ามาติดสติกเกอร์รูปเศร้าให้ล่ะตอนนั้นเห็นพี่แกออนอยู่เลยทักไป
เชื่อมั้ยเราคุยกันไม่กี่วันเรารู้สึกถูกคอซึ่งมันรู้สึกดีมากๆ แต่เราก็บอกพี่เค้าตั้งแต่แรกนะว่าเราอยู่
บ้านของแฟนเก่า. อยู่นะจะรับได้หรอ?? ในใจเราก็คิดแล้วล่ะว่าเค้าคนนั่นคงไม่ได้สนใจอะไรเราแล้ว
ไม่เลิกก็เหมือนกับเลิกก็เลยตัดสินใจที่จะทำความรู้จักกับพี่เค้าเพราะพี่เค้าก็พึ่งอกหักมาเหมือนกันและเราก็นัดเจอกันครั้งแรกพี่เค้าขับรถไปส่งที่ทำงาน
และวันต่อมาเราก็ได้ไปดูหนังกินข้าวอะไรตามประสาเชื่อมั้ยเค้าดูและเทคแคร์เราดีมาก
แต่ก็นะเราก็มีคิดแหละว่าอาจจะเป็นโปรโมชั่นแบยแรกๆก็ได้ก็เลยเผื่อๆใจไม่ได้เต็มร้อย
พี่เค้าอยากชัดเจนกับเราให้มากกว่านี้เลยขอขึ้นสถานะในเฟสบุ๊คเราตอนแรกก็ไม่อยากขึ้นหรอกอยากอยู่ดูเค้าแบบนี้ไปก่อน
แต่พี่เค้าก็ดูพูดเศร้าๆจะเราไม่รู้จะทำไงก็เลยให้แกตั้งสถานะและก็เขียนข้อความหน้าเฟสหน่อยๆ
และต่อมาเราก็ใช้ชีวิตปกติเลิกงานพี่เค้ามารับมาส่งดูแลเป็นอย่างดีเราก็เคยคิดนะทำไมเราไม่เจอพี่เค้าก่อนหน้านี้นะ
และทุกอย่างก็ดีขึ้นพี่เค้าให้เวลาในการตัดสินใจว่าจะออกจากบ้านเค้าเมื่อไหร่เค้าเป็นผู้ชายนะ
เค้าเป็นแฟนเราเค้าก็ไม่อยากคิดมาก แต่เชื่อมั้ยถ้าใครมาเป๋นเราจะรู้สึกตัดสินใจได้ยากมาก
มีแต่คนบอกให้ออกมา ในความคิดเราในเมื่อที่เราเลือกจะออกมาจากครอบครัวแล้วเมื่อเลือกที่จะเดินคนเดียวแล้ว
ถ้ากลับไปต้องมีอะไรได้มากกว่านี้และอีกอย่างบ้านแฟนเก่าที่ทำงานเราก็อยู่ใกล้ซึ่งประหยัดค่ารถ
ค่าพักผ่อนในการทำงานได้เยอะแฟนใหม่เค้าก็คงไม่เข้าใจในความคิดเราแต่เราก็ไม่ได้อะไรหรอก
และแล้วไม่กี่วันแฟนเก่าเราก็กลับมามาหาที่บ้านบ่อยขึ้นเบอร์เฟสที่บล็อคตอนนี้ปลดออกหมดแล้ว
เค้าทำตัวปกติกับเราทุกอย่างพูดดีขึ้น. ถามนู้นถามนี่เยอะขึ้นและพี่เค้าก็ถามว่ามีแฟนใหม่แล้วหรอ
เราก็ได้แต่พยักหน้าแต่พอได้เห็นเค้ามาทำไมมันดีใจอย่างบอกไม่ถูกไม่รู้แต่ความรู้สึกมันก็เจ็บๆอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน
พอเราถามเอ้าไม่ไปหาแฟนพี่อ้อ. พี่แกบอกว่าไม่มี เลิกไปล่ะ เราควรเชื่อได้มากแค่ไหนกัน
แต่แล้วเราก็รู้และว่าเค้าก็ยังคบกันอยู่เค้าแวะมาบ้านบ่อยขึ้น มานอนด้วยที่ห้องบ่อยขึ้น(ความรู้สึกเก่าๆเริ่มกลับมา)
แต่เราก็ไม่ได้บอกแฟนใหม่นะกลัวเค้าคิดมากเหมือนผู้หญิงเลวยังไงไม่รู้ในใจตอนนี้สับสนมากว่ามันคืออะไรกันแน่เค้าต้องการอะไรจากเรา
วันนั้นแฟนใหม่มารับที่ร.รพี่แกดูจะหึงๆด้วย เราก็งง พอกลับบ้านเค้าก็บอกว่าทำอะไรเห็นใจพี่กับพ่อแม่พี่หน่อย
คืองงคะ เราก็ได้แต่บอกว่าคะๆ หลังจากนั้นมาตอนไปร.รหรือตอนกลับจะติดรถแฟนเก่าคนนี้กลับตลอดถ้าวันไหนพี่เค้า
ติดงานอยู่กับเพื่อนเค้าจะให้ค่ารถกลับเองแต่แฟนใหม่เราติดงานเหมือนกันเข้าใจเค้ามารับไม่ได้...คือตอนนี้กำลังสับสนว่า
ควรจะเลือกใครถ้าเลือกแฟนเก่าเค้าก็ยังมีคนอื่นแต่อยากกั๊กเราไว้เพื่อที่เค้าเสียใจก็มาหาเรา
เราจะเป็นหมาที่รอเต้าขอกลับมารึเปล่า...แต่ถ้าเลือกแฟนใหม่คนที่ดีกับเราทุกอย่างดูแลทุกอย่างห่วงใยทุกอย่างมันจะดีมั้ยมีหลายอย่างที่เรายังเรียนรู้ด้วยกันยังไม่หมด แฟนใหม่เค้าก็พูดนะถ้ามีอะไรห้ามโกหกเค้าถ้าจะเลิกให้บอกเค้าตรงๆ
ใจเราก็สงสารเค้าพอๆสงสารตัวเองในตอนนี้เหมือนกัน
เรื่องแฟนเก่าในตอนนี้เค้ามาทำดีด้วยเราจะควรทำอย่างไรล่ะคิดจะตัดก็ตัดไม่ขาด
ยังเป็นห่วงยังห่วงหาเค้าอยู่แบบนี้ ถึงจะทุกข์ก็ยินดี แบบนี้มันดีแล้วหรอ
ตอนนี้เราไม่รู้จะทำไงจริงๆเลยจะขอความคิดเห็นหน่อยอย่าด่าเราเลยนะสภาพจิตใจตอนนี้แย่จริงๆ
เริ่มกลับมาซึมเศร้าอีกแล้ว...