เคยถามพ่อตอนฟังวิทยุบนรถว่าทำไมสื่อถึงไม่ค่อยลงข่าวดี ๆ ในประเทศเราสักเท่าไหร่ ข่าวที่เคยได้ฟัง ได้อ่าน ได้ดูจากในโทรทัศน์หรือสถานที่ต่าง ๆ ล้วนเป็นข่าวที่สะเทือนใจ หดหู่ ชวนหงุดหงิด อย่างข่าวอาชญากรรม ข่าวการเมือง ซุบซิบชีวิตดารา ข่าวข่มขืน ลูกฆ่าพ่อแม่ เจ้าอาวาสมีสัมพันธ์สวาทกับสีกา ลักลอบค้ายาเสพติด ค้าประเวณี ฯลฯ ซึ่งในแต่ละช่วงก็จะมีกระแสเป็นพัก ๆ ข่าวแต่ละสำนักก็นำเอาไปลงซ้ำลงซ้อนกันจนสงสัยว่าไม่มีข่าวอะไรจะออกแล้วหรือไง พ่อเราก็ตอบประมาณว่าก็คนเขาชอบข่าวแบบนี้มากกว่า รวมถึงตัวพ่อเองด้วย ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจเหตุผลเหมือนกันว่าทำไม เวลาได้เสพข่าวพวกนี้มันทั้งชวนอารมณ์เสียและเกลียดประเทศของตัวเอง เราคิดว่าประเทศเราก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น เราเคยเห็นคนจิตใจดีที่เคยช่วยเหลือเรา พลเมืองดีที่รีบเข้าไปช่วยคนที่บาดเจ็บจากอุบัติเหตุ น้ำใจของคนที่ช่วยกันบริจาคสิ่งของ คนที่เป็นจิตอาสาในแต่ละโครงการ ทำไมข่าวพวกนี้ถึงได้รับความสนใจน้อยกว่าคะ
ไม่ได้โลกสวยว่าประเทศเรางดงามอย่างกับทุ่งลาเวนเดอร์ เราเห็นคนรอบข้างของเรามักมีอาการหงุดหงิด ไม่ค่อยมีความสุขหลังจากได้เสพข่าว(ซึ่งส่วนใหญ่เป็นข่าวด้านลบ) อยากทราบเหตุผลและทัศนะของแต่ละท่านว่าทั้ง ๆ ที่ข่าวด้านลบนั้นทำให้เรารู้สึกไม่ดี แต่ทำไมหลาย ๆ ท่านก็ยังคงที่จะเลือกเสพอยู่
หวังว่าจะไม่งงนะคะ 5555
ทำไมคนชอบเสพข่าวด้านลบมากกว่าข่าวด้านบวกเหรอคะ
ไม่ได้โลกสวยว่าประเทศเรางดงามอย่างกับทุ่งลาเวนเดอร์ เราเห็นคนรอบข้างของเรามักมีอาการหงุดหงิด ไม่ค่อยมีความสุขหลังจากได้เสพข่าว(ซึ่งส่วนใหญ่เป็นข่าวด้านลบ) อยากทราบเหตุผลและทัศนะของแต่ละท่านว่าทั้ง ๆ ที่ข่าวด้านลบนั้นทำให้เรารู้สึกไม่ดี แต่ทำไมหลาย ๆ ท่านก็ยังคงที่จะเลือกเสพอยู่
หวังว่าจะไม่งงนะคะ 5555