Mano (Thai style dessert) @ First time ~ ครั้งแรกกับขนมมโน
อันนี้คือครั้งแรกจริงๆ ด้วยความที่เห็นรูปขนมจากกลุ่มในเฟสบุ๊คกลุ่มนึง ทราบภายหลังว่าชื่อ ขนมเทียนหิมะ และ ขนมแป้งอบโบราณ บอกตรงๆว่าเห็นครั้งแรกก็รู้สึกเลยว่ามันโคตรจะน่ารับประทานมาก แต่ตอนนั้นผมไม่ทราบว่าจะสั่งซื้อจากไหน เชื่อไหมครับว่า หลังจากเห็นรูปแล้ว อยากทานมาก (เพื่อนๆลอง Search ใน Google ดูว่ามันน่าตาน่าทานอยู่นะ) ในหัวคิดเลยว่ามันทำยังไง ขับรถออกไปซื้อของมาทำทันทีเลย ใช้เวลาลองอยู่สองสามวัน ถึงได้ออกมาเป็นขนมตัวนี้ ซึ่งขอเรียกว่า ขนมมโน เพราะจินตนาการจากคำบอกเล่าของผู้ที่เคยชิมแล้วในโพสนั้น ค่อยๆปรับให้เหมือนทีละนิด โดยตอนแรกทำโดยมาทางไลน์ของขนมกลีบลำดวน ซึ่งลองทำแล้วเทียบกับคำบอกเล่าของเพื่อนๆในห้องนั้นมาก็ยังไม่ใช่ จึงพักเอาไว้ และลองเอาไลน์ของขนมอีกชนิดมาเล่น นั่นคือขนมสัมปันนี ซึ่งให้รสสัมผัสเนียนละมุนลิ้น ลองเสริม แครนเบอรี่อบแห้ง และเมล็ดมะม่วงหิมพานต์ลงไป อืม ถูกใจผมมากๆ ต่อมาทราบจากเพื่อนๆในห้องนั้นว่า เจ้าของสูตร ขนมแป้งอบโบราณ นั้นท่านดัดแปลงจากขนมไทยสองชนิดคือ ขนมผิง และกลีบลำดวน ผมอุทานเบาๆในใจว่า คุณพระ (มาผิดทางอีกแล้ว) ขนมที่ผมแกะกลายเป็นงานก็อปปี้เสิ่นเจิ้นไปซะแล้ว แต่ ผมชอบรสชาติของเจ้าขนมที่ผมมโนขึ้นมาซะแล้วสิ จากนั้นในหัวก็ไม่คิดจะแกะสูตรต่อละ แม้ว่าจะทราบแล้วว่าส่วนผสมของขนมที่อยากจะทานนักหนาในตอนแรกนั้นมีที่มายังไง ก็เลยลองทำไปใหร้านกาแฟที่ผมส่งขนมให้ลองๆชิมกันดู ผลตอบรับดี ก็เลยคิดว่าน่าจะแบ่งปันสูตร เพราะทำทานเล่นก็อร่อย ทำขายก็น่าจะพอสร้างรายได้ แต่สรุปแล้วผมไม่สามารถแบ่งปันสูตรในห้องนั้นได้ ไม่เป็นไร กลับมาที่บล็อคเงียบๆของผมเองนี่แหละ แปะสูตรไว้ ใครซวยโชคร้ายหลงเข้ามาอ่าน หากลองทำแล้ว ไม่ถูกใจไม่อร่อยอย่างที่ผมอวยไว้ ก็ถือว่าเป็นคราวซวยของท่านก็แล้วกันนะครับ
ส่วนผสม
- มะม่วงหิมพานต์เต็มเม็ด
- แครนเบอรี่อบแห้ง หรือผลไม้ออกรสเปรี้ยวหวานอบแห้ง หั่นเป็นชิ้นยาว
- แป้งมันสำปะหลัง 2 1/2 ถ้วย
- หัวกะทิ 1 ถ้วย (หากไม่ชอบสามารถใช้นมข้นจืด หรือน้ำเปล่าแทนได้)
- น้ำตาลทราย 1 ถ้วย (หากอยากแต่งสีสวยๆแนะนำน้ำตาลทรายขาว)
- สีผสมอาหาร
- เทียนอบขนม
วิธีทำ
- นำแป้ง มาคั่วให้สุกดี ใจเย็นๆใช้ไฟอ่อนๆ
- เมื่อแป้งสุกดีแล้ว ให้นำมาร่อน แล้วนำไปอบควันเทียน 20-30 นาที
- ระหว่างนั้น เคี่ยวกะทิ กับน้ำตาล ใช้ไฟกลาง จนน้ำตาลละลายดี อย่าปล่อยให้งวดมากจะกลายเป็นท๊อฟฟี่ สังเกตุว่าพอจะหนืดๆเป็นสายแล้วก็ใช้ได้ (หากหนืดไปค่อยเติมน้ำตอนนวดแป้ง)
- เมื่อเคี่ยวน้ำตาลได้ที่แล้ว พักให้เย็นลง หากจะทำหลายสีก็แบ่งเอา แล้วเติมสีตามต้องการ
- นำแป้งที่อบแล้วออกมา ร่อนลงในน้ำตาลที่เคี่ยวแล้ว ใช้ไม้พายตะล่อมไปเรื่อยๆ จนแป้งจับตัวน้ำตาลดีแล้วจึงเริ่มนวดให้จับปั้นเป็นก้อนเนียนก็ใช้ได้
- เตรียมพิมพ์ นำแครนเบอรี่อบแห้งใส่ลงไปก่อน แล้วจึงตามด้วยแป้ง จากนั้นใส่เมล็ดมะมะม่วงหิมพานต์ แล้วใส่แป้งอีกครั้งอัดจนพิมพ์แน่น แล้วนำออกจากพิมพ์
- ทิ้งไว้สักครู่ เมื่อขนมเซ็ตตัวดีแล้ว (มันจะแห้งขึ้น) นำไปอบเทียน 2 ชั่วโมง
- เตรียมเสิร์ฟ หรือบรรจุลงบรรจุภัณฑ์
* หมายเหตุ * พิมพ์ที่ผมใช้นั้น ผมใช้ท่ออลูมิเนียม ขนาด 1 นิ้ว มาตัดให้ยาว 3 เซนติเมตร ส่วนที่ดันตัวพิมพ์ ผมใช้น็อตกันสนิม และปิดส่วนที่อาจสัมผัสขนมด้วยแหวนอลูมิเนียม และปิดทับส่วนที่สัมผัสขนมด้วยแผ่นรองอบ ทั้งหมดติดเข้ากันด้วยกาวยาง หากหาไม่ได้ ด้ามไม้พายกลมๆนี่ก็ใช้ได้ครับ
มาถึงส่วนสุดท้ายของบล็อคนี้ ผมขอย้ำอีกครั้งว่า ขนมตัวนี้ ผมตั้งชื่อว่า ขนมมโน ไม่มีความเกี่ยวข้องทางพันธุกรรมใดๆกับ ขนมเทียนหิมะ และ ขนมแป้งอบโบราณ เพราะผมมั่วขึ้นมา แถมมาผิดทางด้วย ดังนั้นแล้ว ท่านที่คิดทำตาม เพราะคาดหวังว่าจะได้รสชาติแบบขนมสองชนิดที่ผมกล่าวมา ควรทำใจเผื่อความผิดหวังไว้บ้าง มันจะเจ็บปวดพอๆกับโดนแฟนทิ้ง แต่ถ้ามันถูกปาก หรือสร้างอาชีพให้ใครได้ ผมยินดีแบ่งปันให้ โดยไม่ต้องกดถูกใจ ไม่ต้อง PM มาขอ นำไปใช้ได้เลยครับ
สวัสดี
Mano (Thai style dessert) @ First time ~ ครั้งแรกกับขนมมโน
อันนี้คือครั้งแรกจริงๆ ด้วยความที่เห็นรูปขนมจากกลุ่มในเฟสบุ๊คกลุ่มนึง ทราบภายหลังว่าชื่อ ขนมเทียนหิมะ และ ขนมแป้งอบโบราณ บอกตรงๆว่าเห็นครั้งแรกก็รู้สึกเลยว่ามันโคตรจะน่ารับประทานมาก แต่ตอนนั้นผมไม่ทราบว่าจะสั่งซื้อจากไหน เชื่อไหมครับว่า หลังจากเห็นรูปแล้ว อยากทานมาก (เพื่อนๆลอง Search ใน Google ดูว่ามันน่าตาน่าทานอยู่นะ) ในหัวคิดเลยว่ามันทำยังไง ขับรถออกไปซื้อของมาทำทันทีเลย ใช้เวลาลองอยู่สองสามวัน ถึงได้ออกมาเป็นขนมตัวนี้ ซึ่งขอเรียกว่า ขนมมโน เพราะจินตนาการจากคำบอกเล่าของผู้ที่เคยชิมแล้วในโพสนั้น ค่อยๆปรับให้เหมือนทีละนิด โดยตอนแรกทำโดยมาทางไลน์ของขนมกลีบลำดวน ซึ่งลองทำแล้วเทียบกับคำบอกเล่าของเพื่อนๆในห้องนั้นมาก็ยังไม่ใช่ จึงพักเอาไว้ และลองเอาไลน์ของขนมอีกชนิดมาเล่น นั่นคือขนมสัมปันนี ซึ่งให้รสสัมผัสเนียนละมุนลิ้น ลองเสริม แครนเบอรี่อบแห้ง และเมล็ดมะม่วงหิมพานต์ลงไป อืม ถูกใจผมมากๆ ต่อมาทราบจากเพื่อนๆในห้องนั้นว่า เจ้าของสูตร ขนมแป้งอบโบราณ นั้นท่านดัดแปลงจากขนมไทยสองชนิดคือ ขนมผิง และกลีบลำดวน ผมอุทานเบาๆในใจว่า คุณพระ (มาผิดทางอีกแล้ว) ขนมที่ผมแกะกลายเป็นงานก็อปปี้เสิ่นเจิ้นไปซะแล้ว แต่ ผมชอบรสชาติของเจ้าขนมที่ผมมโนขึ้นมาซะแล้วสิ จากนั้นในหัวก็ไม่คิดจะแกะสูตรต่อละ แม้ว่าจะทราบแล้วว่าส่วนผสมของขนมที่อยากจะทานนักหนาในตอนแรกนั้นมีที่มายังไง ก็เลยลองทำไปใหร้านกาแฟที่ผมส่งขนมให้ลองๆชิมกันดู ผลตอบรับดี ก็เลยคิดว่าน่าจะแบ่งปันสูตร เพราะทำทานเล่นก็อร่อย ทำขายก็น่าจะพอสร้างรายได้ แต่สรุปแล้วผมไม่สามารถแบ่งปันสูตรในห้องนั้นได้ ไม่เป็นไร กลับมาที่บล็อคเงียบๆของผมเองนี่แหละ แปะสูตรไว้ ใครซวยโชคร้ายหลงเข้ามาอ่าน หากลองทำแล้ว ไม่ถูกใจไม่อร่อยอย่างที่ผมอวยไว้ ก็ถือว่าเป็นคราวซวยของท่านก็แล้วกันนะครับ
ส่วนผสม
- มะม่วงหิมพานต์เต็มเม็ด
- แครนเบอรี่อบแห้ง หรือผลไม้ออกรสเปรี้ยวหวานอบแห้ง หั่นเป็นชิ้นยาว
- แป้งมันสำปะหลัง 2 1/2 ถ้วย
- หัวกะทิ 1 ถ้วย (หากไม่ชอบสามารถใช้นมข้นจืด หรือน้ำเปล่าแทนได้)
- น้ำตาลทราย 1 ถ้วย (หากอยากแต่งสีสวยๆแนะนำน้ำตาลทรายขาว)
- สีผสมอาหาร
- เทียนอบขนม
วิธีทำ
- เมื่อแป้งสุกดีแล้ว ให้นำมาร่อน แล้วนำไปอบควันเทียน 20-30 นาที
- นำแป้งที่อบแล้วออกมา ร่อนลงในน้ำตาลที่เคี่ยวแล้ว ใช้ไม้พายตะล่อมไปเรื่อยๆ จนแป้งจับตัวน้ำตาลดีแล้วจึงเริ่มนวดให้จับปั้นเป็นก้อนเนียนก็ใช้ได้
- เตรียมพิมพ์ นำแครนเบอรี่อบแห้งใส่ลงไปก่อน แล้วจึงตามด้วยแป้ง จากนั้นใส่เมล็ดมะมะม่วงหิมพานต์ แล้วใส่แป้งอีกครั้งอัดจนพิมพ์แน่น แล้วนำออกจากพิมพ์
- ทิ้งไว้สักครู่ เมื่อขนมเซ็ตตัวดีแล้ว (มันจะแห้งขึ้น) นำไปอบเทียน 2 ชั่วโมง
- เตรียมเสิร์ฟ หรือบรรจุลงบรรจุภัณฑ์
* หมายเหตุ * พิมพ์ที่ผมใช้นั้น ผมใช้ท่ออลูมิเนียม ขนาด 1 นิ้ว มาตัดให้ยาว 3 เซนติเมตร ส่วนที่ดันตัวพิมพ์ ผมใช้น็อตกันสนิม และปิดส่วนที่อาจสัมผัสขนมด้วยแหวนอลูมิเนียม และปิดทับส่วนที่สัมผัสขนมด้วยแผ่นรองอบ ทั้งหมดติดเข้ากันด้วยกาวยาง หากหาไม่ได้ ด้ามไม้พายกลมๆนี่ก็ใช้ได้ครับ
มาถึงส่วนสุดท้ายของบล็อคนี้ ผมขอย้ำอีกครั้งว่า ขนมตัวนี้ ผมตั้งชื่อว่า ขนมมโน ไม่มีความเกี่ยวข้องทางพันธุกรรมใดๆกับ ขนมเทียนหิมะ และ ขนมแป้งอบโบราณ เพราะผมมั่วขึ้นมา แถมมาผิดทางด้วย ดังนั้นแล้ว ท่านที่คิดทำตาม เพราะคาดหวังว่าจะได้รสชาติแบบขนมสองชนิดที่ผมกล่าวมา ควรทำใจเผื่อความผิดหวังไว้บ้าง มันจะเจ็บปวดพอๆกับโดนแฟนทิ้ง แต่ถ้ามันถูกปาก หรือสร้างอาชีพให้ใครได้ ผมยินดีแบ่งปันให้ โดยไม่ต้องกดถูกใจ ไม่ต้อง PM มาขอ นำไปใช้ได้เลยครับ
สวัสดี