เมื่อวันหนึ่งผมเกิดอยากจะรักใครสักคน ทำไมมันยากจังครับ?

สวัสดีครับทุกคนขอระบายอะไรสักนิดหนึ่งนะครับ ซึ่งก่อนที่จะมาตั้งกระทู้นี้ก็คิดแล้วคิดอีก เพราะไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังดีเลยขอลงที่นี่ละกัน ยังไงก็ทนอ่านหน่อยนะครับ

คือตัวผมเองก็อยู่คนเดียวมานานมาก เรียกง่ายๆก็คือโสดมานานแล้วอ่ะครับ นานมากพอที่ที่จะได้อยู่กับตัวเอง ทบทวนเรื่องราวของตัวเอง จนรู้สึกว่าเราจะอยู่กับตัวเองมากไปแล้วนะ ซึ่งมันก็คงเป็นความรู้สึกเหงาของผมนั่นแหละ ตอนนี้ผมคิดว่าการอยู่คนเดียวอยู่กับตัวเองโดยไม่สนใจใครของผมมันคงมาถึงจุดอิ่มตัวมากแล้ว และผมก็รู้สึกว่าอยากจะมีใครสักคนมาเป็นเพื่อนคุย เอาไว้ปรับทุกข์เวลามีเรื่องกลุ้มใจ ชวนออกไปกินข้าวเวลาหิว ออกไปเที่ยวด้วยกันเวลาเบื่อ ออกไปดูหนังฟังเพลงบ้างเวลาเครียดมากๆ รู้สึกว่าต้องการใครสักคนหนึ่งที่มาทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นขึ้น ความรู้สึกพวกนี้มันเข้ามาในหัวผมสักระยะหนึ่งละ และผมก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกัลความรู้สึกพวกนี้ยังไง

ถ้าถามว่าก่อนหน้านี้มีคนเข้ามาในชีวิตผมไหม มีนะครับแต่ผมก็จะปฏิเสธเขาไปเพราะในความรู้สึกผมมันไม่พร้อมจะมี แต่ตอนนี้มันตรงข้ามหมดทุกอย่าง พอผมรู้สึกอยากมีใครสักคนบ้าง ทำไมมันถึงไม่มีใครเลย จะให้ผมเข้าไปจีบใครสักคน ผมก็ทำไมได้ เพราะผมก็ไม่ได้รู้สึกรัก ไม่ได้รู้สึกชอบใครเลย หรือเป็นเพราะผมอยู่คนเดียวนานเกินไปจนจิตใต้สำนึกของผมรู้สึกว่าการที่ผมจะรักใครสักคนมันเป็นเรื่องยากไปแล้ว งือออ ใครก็ได้ปลอบใจผมที

ปล.ไม่รู้จะแท็กอะไรที่เกี่ยวข้องบ้าง แท็กผิดเกินขอบเขตอย่าว่ากันนะครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เอ่ออออ ข้อมูลเพิ่มเติมผมชอบผู้ชายนะครับ

ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ