ผมมีแฟนแล้ว แต่ผมรู้สึกดีกับเพื่อนสาวอีกคนครับ รู้สึกผิด แต่หยุดความรู้สึกไม่ได้จริง ๆ ครับ ช่วยผมที !!

กระทู้คำถาม
ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าที่มาตั้งกระทู้เพราะต้องการระบายครับ และก็หวังว่าอาจได้รับคำแนะนำที่ดีที่นำมาใช้ได้ครับ
>> เริ่มเลยละกันครับ คือ ผมเป็นผู้ชายครับอายุกำลังวัยรุ่น ประมาณ 22-27 แล้วกันครับ เรื่องเริ่มขึ้นเมื่อผมเริ่มงานใหม่ครับ ก่อนหน้านี้ผมเคยทำงานมา 2-3 แห่ง จนเปลี่ยนมาที่ล่าสุด ผมเจอผู้หญิงคนนึงครับ ผมขอเรียกเธอว่าเพื่อนแล้วกันนะครับเพราะมันคือสถานะที่เราควรเป็น ทันทีที่เห็นผมก็รู้สึกสะดุดตาแล้วก็ตื่นเต้นปนเขินอะไรไม่รู้เต็มไปหมด นับแต่วันแรกที่เห็นหลังจากวันนั้นทุกวันที่ไปทำงานผมก็แอบมองเค้าอยู่ทุกวันครับ จนกระทั่งผมคิดได้ว่าควรหยุด เพราะ ผมมีแฟนแล้ว
>> ผมมีแฟนแล้วครับ คบกันมานาน เอาเป็นว่าเกิน 5 ปีขึ้นไป ตลอดเวลาที่คบกันผมไม่เคยมีเรื่องชู้สาวหรือเรื่องกิ๊กให้แฟนต้องเสียใจเลยครับ คือผมก็ไม่ได้บอกว่าผมเป็นผู้ชายที่ดีอะไรนะครับ คือก็เหมือนผู้ชายทั่วไปมั้ง ผมชอบคนสวย ๆ คนน่ารัก ๆ คนที่นิสัยดีดี ก็มีมองคนสวย ๆ หรือน่ารัก ๆ ตามปกติทั่วไปครับ แต่ก็เป็นเรื่องตลก ๆ ในกลุ่มเพื่อนครับ ตลอดเวลาที่คบกับแฟนก็ไม่เคยคิดมีใจให้ใครอื่น พอมาวันนี้ผมรู้สึกต่างออกไปมากครับกับคนที่กำลังรู้สึกดีด้วยตอนนี้ ผมรู้สึกอะไรก็บอกไม่ถูกสรุปง่าย ๆ พูดแบบไม่อายผมชอบผู้หญิงอีกคนครับ แฟนผมไม่ได้ทำอะไรผิดตลอดเวลาที่คบกันเธอดีกับผมมากในทุก ๆ เรื่อง ก็จะมีบ้างที่ทะเลาะกัน เรื่องก็ซ้ำ ๆ ครับ ความเป็นส่วนตัว กับเรื่องเพื่อนที่เธอมักไม่เข้าใจ นอกนั้นดีกับผมไปซะทุกอย่าง แต่วันนี้พอผมรู้สึกชอบอีกคน ผมก็พยายามถามตัวเองครับว่าชอบเค้าตรงไหน หาเหตุเพื่อจะได้หยุดครับ และผมก็พบว่าผมไม่รู้สาเหตุครับ เธอก็ไม่ใช่คนสวยอะไรมากมาย แต่ก็จะเป็นแนว ๆ ที่ผมชอบอะครับ แรก ๆ ผมก็ได้แค่แอบมองครับเพราะคิดว่าเธอเป็นรุ่นพี่แน่ ๆ แล้วผมมาทำงานใหม่เป็นน้องใหม่ก็เจียมเนื้อเจียมตัว อะไร ๆ ก็ดูห่างไกลครับ
>> จนกระทั่งผมมีโอกาสได้ออกนอกสถานที่กับเธอเพื่อไปทำงานครับ ไม่ได้ไป 2 คนนะครับ ไปกันเป็นหมู่คณะ ทริปนี้ทำให้ผมได้มีโอกาสใกล้ชิดและพูดคุยกันมากขึ้นพอได้คุยกันประเด็นมันก็ยิ่งร้อนครับ ผมก็ได้รู้ว่าที่จริงแล้ว ผมกับเพื่อนคนนี้เราอายุเท่ากันเกิดปีเดียวกัน เธอไม่ได้เป็นพี่หรือแก่กว่าผมแต่อย่างใด ( ผมก็ชอบคนอายุเท่ากันอยู่แล้วครับ ) และคุยลึกไปกว่านั้นเธอจบมหาลัยเดียวกับผม รู้จักกับครอบครัวของผมอีกด้วย มันเป็นเรื่องไม่น่าเชื่อเลยครับ กลับมาวันนั้นผมได้แต่ถามตัวเองว่า ตลอดเวลาที่เรียนตั้งหลายปี ผมไม่เคยเจอเธอได้ยังไง คณะที่เราเรียนก็ห่างกันแค่ตึกเดียว ผมไปอยู่ที่ไหนมา
>> หลังจากทริปดังกล่าวอาการผมก็เป็นประมาณว่า ยิ่งรู้จัก ยิ่งปลื้มเธอ ครับ แต่ความจริงที่เจ็บปวดอีกเรื่องก็คือเธอมีแฟนแล้วครับ อันที่จริงผมรู้ตั้งแต่แรก ๆ ที่เข้ามาทำงานละครับ แต่ผมหลอกตัวเองมองข้ามเรื่องนี้ไป

>>ก่อนที่จะยื้ดเยื้อไปกว่านี้ผมขอสรุปสถานะการเลยนะครับ ตอนนี้ผมก็พยายามถามตัวเองว่า ผมต้องการอะไรจากเรื่องนี้ เรื่องนี้มันมีแต่ความเสียหายผมก็รู้ ผมมีแฟน เธอมีแฟน การที่ผมจะไปชอบไปรักเธอมันไม่สมควร ผมรู้หมดละครับว่ามันผิด แต่ผมหยุดความรู้สึกนี้ไม่ได้ครับ ผมพยายามไม่เจอเธอไม่มองไม่พูดไม่คุย ลองทำอยู่ 3 วันครับไม่คุยไม่มองไม่อะไรทั้งสิ้น แต่ 2 ใน 3 วันที่ผมทำแบบนั้น ผมฝันถึงเธอแทนครับ ผมก็อยากจะเขกหัวตัวเองจริง ๆ
++++ ตอนนี้ผมอยากรู้ว่า ผมควรทำยังไง ผมยังไม่ได้แต่งงาน ผมมีสิทธิ์ไหมที่จะทำตามหัวใจตัวเอง หรือมันผิดศีลธรรมจนเกินกว่าที่ควร ผมไม่ได้คิดไปแย่งเค้ามาเป็นแฟนตัวเองหรืออะไรนะเพราะเค้าคงไม่ได้ชอบผมด้วยซ้ำ ผมแค่อยากแอบชอบเค้าไปแบบนี้ แต่มันทำให้ผมรู้สึกผิดกับแฟนตัวเองครับ ยิ่งเวลาเธอมาทำดีด้วยผมยิ่งละอายใจ ทางออกคืออะไร ความชัดเจนในหัวใจผมหาไม่เจอเลยครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่