มีแฟนทั้งที ต้องให้ดีกว่าอยู่คนเดียว 😢

เรากับแฟนคบๆเลิกๆกันบ่อยมากค่ะ เราคุยกันคบกันช่วงแรกๆ นี่เข้าเดือนที่7ค่ะ แต่อยู่ด้วยกัน กับมาคบกันจริงๆตอนนี้อยู่ด้วยกัน 2 เดือน เกือบ 3เดือน มันลุ่มๆดอนๆตลอด ยิ่งพักหลังๆ ยิ่งใส่ใจกันน้อยลง ยิ่งไม่ค่อยมีเวลาคุยกัน มันเลยห่างกัน ทั้งที่นอนอยู่ข้างๆกัน .. เรานอยด์เค้า แต่ก็นิ่ง เพราะเราทำงานมาเหนื่อยๆ เราก็อยากอยู่กับแฟน อยากนอนกอด อยากให้แฟนถาม ว่าวันนี้เหนื่อยไหม เป็นไงบ้าง ถามอะไรก็ได้ เราอยากตอบใจจะขาด แต่ผลที่ได้คือ เจอหน้า นิ่งใส่ .. เราก็เลยไม่รู้จะพูดอะไร มันเลยทำให้เหมือนอยู่ไปวันๆ แฟนเราก็ติดโทรศัพท์ ดูแต่ยูทูป ไม่สนใจเรา.. เราเองก็งี่เง่า ในแบบของผู้หญิง .. ถามว่าเรารักแฟนไหม เรารักแฟนมาก เรายอมทุกอย่าง เพื่อรักษาเค้าไว้.. แต่ตอนนี้ เราก็พอมองออกแหละ ว่าแฟนคงเบื่ิอคงอึดอัด.. คงรอเวลาที่จะเดินออกจากกันแค่นั้น..

เราทำให้เธออยู่ได้โดยไม่มีเรา เธอก็ทำให้เราอยู่ได้โดยไม่มีเธอเหมือนกัน.. อาการน้อยใจ นอยด์ งอน ถ้ามันชินกับการหายเอง ต่อไปก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว.. นี่คงเป็นเหตุผลของคำว่า ชิน กับความรัก.. และมักจะลงท้ายด้วยคำว่าเลิกรา.. มันแย่นะ ถ้ามันแต่ไม่ใส่กัน และปล่อยมือกันง่ายๆอ่ะ

ปล.ถ้าเข้ามาอ่าน ถ้าเห็นในสิ่งที่เราพิมพ์ลงไป อยากให้ทบทวนดูดีๆ ว่าจะไปต่อหรือพอแค่นี้😢😢💔