จะมีใครรักสาวประเภทสองจริงๆบ้างไหมถ้าเราไม่ได้เปย์หรือคอยช่วยเหลือครอบครัวเเฟนค่ะ กลัวจะผิดหวังT_T

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้เเรกของเราขอเเนะนําก่อนนะเรา อายุ 33 เป็นสาวประเภทสองนะค่ะ ได้คบหารู้จักกับน้องคนนึงเมื่อปี 57 เราคบกันในฐานะเเฟนทั้งเปิดเภยทั้งกับทางบ้านทั้งสองฝ่ายโดยที่เราให้การช่วยเหลือน้องคนนี้ตั้งเเต่เข้าเรียนมหาลัยจนกระทั่งเรียนจบ ทั้งค่าใช้จ่ายทางบ้านของน้องเขาด้วยด้วยความยินดี ตัวเราเองทํางานเป็นเซลล์ขายรถก็มีโอกาศห่างกันบ้างเป็นบางครั้ง ปัญหาก็เริ่มเข้ามาหลังจากเขาเรียนจบ เขาเริ่มมีสังคมใหม่ๆ พบเจอเพื่อนที่ทํางานรวมถึงเพื่อนต่างเพศทีนี้ปัญหามันมีอยู่ว่า เขาเริ่มมีความอายที่คบกับเราเพราะเราไม่ใช่ผู้หญิงเเท้ๆไม่กล้าเปิดเภยตัวกับที่ทํางานหรือคนรอบข้าง **เราเป็นคนรุปร่างใหญ่ สูง 183 เเต่เเต่งตัวเป็นผู้หญิงไปไหนมีเเต่คนมอง สาเหตุนี้เขาถึงอาย เพราะเมื่อก่อนสมัยที่เขาเรียนเราเปิดเภยกับคนไม่มีกี่คนที่เป็นเพื่อนของเขาซึ่งเราก็ยอมมาตลอดไม่อยากให้เขาอับอายว่ามีเเฟนกะเทย เราเเอบน้อยใจมาตลอดเเต่ทนได้เพราะเรารักเขามาก น้องเขาไม่เคยนอกลู่นอกทางตั้งเเต่คบกันเอาใจใส่เทคเเคร์เราดีมากๆเราถึงประทับใจ เเต่ด้วยที่น้องเขามีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายทางบ้านเราจึงยื่นมือเข้าช่วยเหลือตลอดมา รวมถึงหนี้สินของเเม่เขาเราเป็นคนออกเงินใช้หนี้ให้หมดเป็นจํานวนมากพอสมควร รถยนต์เราก็ซื้อให้เขาตั้งเเต่ก่อนเรียนจบได้ไม่นานเพื่อเอาไว้ให้ใช้เดินทางสะดวกหรือเวลาเเม่เขาป่วยถึงเขาออกปากว่าขอยืมเงินเเล้วจะผ่อนให้เเต่เราปติเสฎเพราะเต็มใจช่วยจากใจจริงเพราะพ่อเเม่เขาดีกับเราไมรังเกียจเราที่เราเป็นเเบบนี้ จนเมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาเขาเอ่ยปากพุดมาตรงๆว่าอึดอัดที่อยู่กับเรา จะไปไหนกับเราก้อายคน ทั้งคํานินทารอบด้านที่หาว่าเราเลี้ยงเด็กหนุ่มไว้กิน นิสัยเริ่มเปลี่ยนไปมักจะใช้อารมณ์กับเราบ่อยๆเริ่มตีตัวออกห่างกลับบ้านดึกขึ้นอ้างอยู่กับเพื่อนบ้างขอเวลาส่วนตัวบ้าง โทรไปปิดเครื่องก็บ่อย อ้างเเต่งาน เราไม่มีสิธจะหึงหรือตามจิกได้เลยทําได้เเค่ เงียบหรือมองในเเง่ดีว่าให้เขามีอิสระบ้าง คือเรากลัว กลัวว่าสักวันเขาจะมีคนอื่นหรือค่อยๆห่างเหินเรา ถามว่าตอนนี้ยังรักกันดีไหมสําหรับเรารรักเขามาก เเต่น้องเขาจะเปลี่ยนไปหรือไม่เราเเค่กลัว ทั้งหมดนี้เเค่อยากระบายหรือมีคําเเนะนําเราบ้างไหมค่ะ...