ขอชื่นชมน้อง “โบว์ เมลดา สุศรี” ผู้รับบท “อาหลิว” หงส์เหนือมังกรจากใจค่ะ

วันนี้ หงส์เหนือมังกร ก็ได้จบบริบูรณ์อย่างสวยงามไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว..

เราขอชมฉากปะทะคารมณ์พ่อลูกฉากนี้มากๆค่ะ น้องโบว์เล่นเก่งมากๆ ตอนเอาไม้เท้าชี้หน้าพ่อนี่คือเล่นโคตรดีสีหน้าน้ำเสียงเหมือนอารมณ์มันเหมือนขึ้นสุดๆแล้วคือเรารู้เลยว่าหลิวทั้งเสียใจ ทั้งโกรธ โมโห น้อยใจคือมาหมด คือต้องพูดว่ายังไงดี น้องเล่นถึงจริง ประทับใจฉากนี้มากๆ ค่ะ




อีกฉากคือฉากที่ยิงเต็งล้อแล้วพูดว่า ‘สำหรับฉันแกคือคนที่ทำให้แม่ฉันตาย!’ หลังจากนั้นก็ยิงจนหมดแม็ก เราชอบสีหน้าน้องตอนนี้มากแค้น โกรธ โมโห มาหมด ฉากนี้ก็ประทับใจค่ะ แล้วก็ชอบทุกฉากที่อาหลิวยิงหมดแม็กเพราะตอนนั้นตัวหลิวคงโมโหจนฟิวส์ขาดจริงๆถึงได้ยิงไม่ยั้งแล้วน้องโบว์ก็แสดงออกทางสีหน้าได้ดีจนเราเชื่อหมดใจจริงๆค่ะ ว่านั่นคือหลิวโมโหจนถึงที่สุดแล้ว





และฉากสุดท้ายที่เป็นฉากปิดตัวของหลิว น้องแสดงทิ้งทวนฉากสุดท้ายของอาหลิวได้สุดยอดจริงๆ เราเห็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่มีหัวใจเด็ดเดี่ยวและแข็งแกร่งเดินเข้าไปเพื่อสละชีวิตตัวเองเพราะถ้าหากป๊าไม่เลือก เธอก็จะขอเลือกทางของตัวเธอเองอย่างเข้มแข็งไม่โอนอ่อน แม้จะรู้อยู่แล้วว่าสุดท้ายมันจะจบยังไงแต่หลิวก็เลือกให้เป็นแบบนี้ ฉากที่ดื่มยาพิษไปแล้วแล้วล้มลงเราก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่จริงๆ ทั้งหลิวทั้งจางเหาเล่นกันดีทั้งคู่ ก็คงตรงกับเพลงและที่จางเหาพูดว่าเราสองคนคงเป็นได้แค่ "เส้นขนาน" ที่ไม่มีทางมาบรรจบกันได้ ได้มาบอกรักกันเอาตอนสุดท้าย..เป็นแบบนี้แล้วเศร้ากว่าไม่ได้บอกกันอีก




ฉากนี้ก็ร้องไห้ตามหนักมากค่ะ หลิวเหมือนหมดแล้วปลงทุกอย่าง เสียใจ น้อยใจพ่อ เราสงสารมากๆ สะเทือนใจด้วยที่ลูกสาวคนนึงต้องมาเลือกจบชีวิตตัวเองเพราะมีพ่อที่บ้าอำนาจจนไม่เหลือความรักระหว่างกันอีกต่อไปแล้ว


อย่างน้อยนอกจอยังยิ้มสดใสน่ารักกันได้ค่ะ ไม่ได้ฟินในจอก็ไปฟินนอกจอเอา 55



ซึ่งพอละครจบไปแล้วตัวเราก็ยังนิ่งๆอยู่แปปนึงเลยค่ะ เหมือนอารมณ์มันยังค้าง รับความรู้สึกจากตัวละครส่งมาถึงเราเต็มๆ คือสะเทือนใจแล้วก็หดหู่ค่ะ ถึงจะรู้ว่าจบแบบนี้แต่ก็เศร้ามากอยู่ดี มันทั้งสงสารหลิว และสะเทือนใจกับจุดจบแบบนี้ ส่วนตัวพ่อหลิวคือเกลียดเลยค่ะ 55  ก็คิดตามว่าอำนาจมันทำให้คนเป็นถึงขนาดนี้ได้เลยหรอ นั่นลูกสาวแท้ๆของตัวเองนะ คือเราทั้งเกลียดและสมเพชพ่อหลิวเลยจริงๆต้องตายแบบนี้ก็สมควรแล้ว สุดท้ายแล้วอำนาจที่ตัวเองไขว่ขว้ามาก็เอาไว้ไม่ได้.. จริงๆยังมีที่ชอบอีกหลายฉากแต่เก็บมาไม่หมดจริงๆ

ถึงแม้ว่าจุดจบของอาหลิวคือการต้องตายจากไป แต่เราก็คิดว่า หงส์คนนี้ก็ยังคงอยู่เหนือมังกรอยู่ดี แม้ไม่ได้มีชีวิตอยู่ต่อเพื่อใช้อำนาจ แต่เหนือด้วยหัวใจ สติปัญญา ความฉลาดและรอบคอบที่ทิ้งไว้นั่นเอง





ขอพูดถึงรวมๆบ้างนะคะ ตอนแรกที่มีข่าวว่าน้องจะเป็นคนมารับบทอาหลิวในเรื่องนี้ บางคนอาจคิดว่าไม่เหมาะ น้องยังมีบารมีไม่มากพอและคิดว่าน้องอาจจะยังทำออกมาได้ไม่ดี

แต่เราเป็นคนนึงค่ะที่เชื่อมั่นในตัวน้องและเอาใจช่วยน้องมากๆ คิดว่าน้องต้องทำได้แน่ๆ แต่ก็ไม่คิดว่าจะออกมาเซอร์ไพร้มากขนาดนี้ ทำได้ดีมากจนหลายคนที่เคยบอกว่าน้องไม่เหมาะหันกลับมาชื่นชมน้องได้ จริงๆเราอยากขอบคุณด้วยค่ะ อยากขอบคุณที่เค้าเปิดใจดูและเห็นว่าน้องมีความสามารถและคู่ควรกับบทนี้จริงๆ อันนี้อยากขอบคุณจากใจ ตัวเราเองคิดว่าถ้ามีคนอวยหรือชื่นชมน้องตั้งแต่แรกน้องอาจจะไม่ได้ดีใจมากขนาดนี้เมื่อมีกระแสหันกลับมาชื่นชม เสียงติคงเป็นพลังให้น้องมีความพยายามและตั้งใจกับบทนี้มากยิ่งขึ้น เหมือนเป็นแรงผลักดันให้น้องทำได้


วันนี้ตั้งแต่เราได้ดูหงส์เหนือมังกรตอนแรกจนมาถึงตอนอวสาน เรารู้สึกภูมิใจในต้องน้องมากจริงๆค่ะ เด็กตัวเล็กๆคนนึง ที่ถือว่าเป็นนักแสดงรุ่นเล็กของช่องด้วยซ้ำ เด็กคนที่เคยถูกติเตียนว่าไม่เหมาะไม่ควร วันนี้กลับทำหน้าที่ของตัวเองออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบที่สุดอย่างที่ตัวเราเองก็นึกไม่ถึง


น้องได้มารับบทเป็น “อาหลิว” เป็นเจ้าแม่ เป็นหงส์ที่อยู่เหนือมังกรทุกตัว ซึ่งเอาจริงๆ ก็ถือว่าเป็นบทที่ค่อนข้างไกลตัวน้องมากๆอยู่ เพราะน้องก็ยังอายุแค่นี้เอง แรกๆอาจจะไม่ยากเพราะก็เป็นวัยเดียวกัน แต่พัฒนาการของตัวละครตัวนี้คือโตขึ้นเรื่อยๆ แถมยังมีนิสัยใจคอทีเปลี่ยนไป จากขาวสะอาดบริสุทธิ์กลายเป็นสีดำ จากผู้หญิงที่อ่อนหวานจิตใจดีกลายเป็นผู้หญิงคนเดิมที่ต้องฆ่าคนด้วยมือของตัวเอง แม้ว่าใจจะไม่อยากทำแต่ต้องทำ ต้องทำเพื่อครอบครัว และหน้าที่ทุกสิ่งทุกอย่างบีบบังคับให้ต้องทำ เราคิดว่าน้องทำได้ดีจริงๆ


เราเห็นถึงพัฒนาการของตัวอาหลิวอย่างชัดเจนจากการแสดงของน้อง เห็นว่าแววตา ท่าทางของอาหลิวเปลี่ยนไปยังไงเมื่อต้องขึ้นรับตำแหน่ง เมื่อต้องพบเจอกับศัตรู เมื่อต้องพบเจอกับคนที่ตัวเองรัก หรือคนที่ตัวเองแค้น สีหน้าท่าทางน้องแสดงออกมาได้อย่างชัดเจน เราประทับใจในทุกการแสดงของน้องในเรื่องนี้คิดว่าน้องเป็นคนที่เล่นละครได้ละเอียดและใส่ใจ อันนี้ก็ขอยกความดีให้ผู้กำกับด้วยนะคะ เห็นน้องโบว์ชมตลอดเลยว่ามีผกก.เป็นคนคอยอธิบายถึงอารมณ์ และความรู้สึกตัวละครว่าแต่ละฉากน้องจะต้องแสดงออกมายังไง ขอชื่นชมทั้งคนที่เป็นเหมือนครูคอยสอน และตัวนักเรียนเองที่เป็นคนถ่ายทอดด้วยนะคะ เก่งกันมากๆ


ในเรื่องของคาแรคเตอร์ตัวละครอาหลิว ที่จะต้องเป็นผู้หญิงที่มีความเฉลียวและฉลาดอยู่ในตัว ในขณะเดียวกันหลิวก็ต้องไม่ใช่แค่คนสวยแต่ต้อง สง่ามีราศีของความเป็น “เจ้าแม่” ที่ต้องปกครองบริวารให้ได้ นอกจากนี้ก็ยังต้องมีความโหดเหี้ยมและมีอำนาจอยู่ในตัวด้วย ในส่วนของตรงนี้เราค่อนข้างกังวลมาก เพราะน้องโบว์หน้าเด็กมากๆ เกรงว่าจะดูเด็กง้องแง้งไปมั้ยนะ พอต้องเล่นบทที่โหดๆ 55 แต่พอละครออกมาเราก็รู้ค่ะ ว่าเราคิดมากไปเองนี่นา


เริ่มจากฉากที่ตอนเป็นวัยรุ่นยังไม่ได้เป็นเจ้าแม่อันนี้ผ่าน สบายๆอยู่แล้ว แต่พอรับตำแหน่งขึ้นมาน้องต้องดูโตขึ้นมากๆ เพื่อให้ดูเป็นที่น่ายำเกรงของคนอืน นี่ว่าการแสดงน้องก็ช่วยตรงนี้ไว้อย่างมากอเราสังเกตจากตอนที่พอหลิวรับตำแหน่งเวลาพูดกับลูกน้องหรือบุคคลที่ไม่ใช่คนสนิทน้องจะใช้โทนเสียงที่ต่ำลงมีให้ดูมีอำนาจและโตขึ้น จังหวะการพูดก็ดูเปลี่ยนไปพูดจาชัดถ้อยชัดคำ เลือกเน้นคำที่จะใส่อารมณ์ลงไปด้วย ยกตัวอย่างเช่นฉากที่น้องโดนลอบวางระเบิดที่รถแล้วน้องโทรไปบอกคนทำว่า “ไม่เป็นไรไม่ได้หรอกค่ะ เพราะยังไงดิฉันก็จะตอบแทนเฮียเร็วๆนี้แน่นอน” ตรงคำว่า “แน่นอน” ของน้องอยากให้ทุกคนกลับไปย้อนดูค่ะ





จังหวะนี้เล่นดีมากเน้นคำลงทำให้เราขนลุกเหมือนกัน ไอเฮียคนนั้นก็คงกลัวไม่หยอกเพราะฟังจากน้ำเสียงแล้วหลิวไม่ได้มาเล่นๆนะ เดี๋ยวจะตอบแทนกลับให้สาสม เราก็เชื่อแบบนั้นจริงๆค่ะ ยังมีอีกหลายซีนที่น้องใส่รายละเอียดลงไปในทุกๆประโยคที่น้องพูดเลย อีกอย่างคือกิริยา สีหน้าท่าทางการเดิน น้องเก็บครบดูโตขึ้นดูเป็นผู้หญิงที่แม้จะบอบบางแต่ก็ดูมีอำนาจน่าเคารพได้จริงๆ การแสดงช่วยพาให้หน้าเด็กๆ ของน้องดูโตขึ้นมาได้อย่างเหลือเชื่อ แล้วที่ขาดไม่ได้ขอชมคอสตูมค่ะ ชุดอาหลิวสวยงามทุกชุดและช่วยทำให้น้องดูโตขึ้นได้เหมือนกัน ชุดที่จะออกงานสำคัญก็มีความเหมาะสมดูสวยสง่าน่าเกรงขาม การแต่งหน้าก็ด้วยค่ะ เรียกได้ว่าทุกส่วนทุกองค์ประกอบก็ช่วยตรงนี้ด้วย




น้องโบว์แม้จะดูหน้าเด็กตัวเล็กบอบบางแต่น้องก็ทำให้เราเชื่อได้จริงๆว่าน้องเป็น “อาหลิว” เจ้าแม่มาเฟีย เป็นหงส์ที่อยู่เหนือมังกรทุกตัว เป็นผู้หญิงที่ปกครองผู้ชายไว้ในอานัติได้อย่างมั่นคง และสามารถทำให้ผู้ชายหลายคนเกรงกลัวและเกรงใจได้ เหมือนกับประโยคนี้





จนถึงตอนนี้เราคิดว่าน้องโบว์น่าจะพิสูจน์ตัวเองได้แล้วว่าน้องทำได้ น้องรับผิดชอบในหน้าที่ของตัวเองได้อย่างดีและสมบูรณ์แบบมากที่สุด “อาหลิว” ในเวอร์ชั่นนี้น่าจะเข้าไปอยู่ในใจของใครหลายๆ คนไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว รวมถึงตัวเราด้วย ^^ บางทีน้องก็ทำให้เราคิดว่าเอ๊ะนี่คนเดียวกับ โนห์รา สาวสวยนางรำที่อ่อนหวาน หรือเป็นละเมียน สาวห้าวแก่นเซี้ยวแสนทะโมนจริงๆหรือเนี่ย น้องเป็นน้องที่ช่างแตกต่าง เป็นเด็กที่มีการพัฒนาตัวเองอยู่เรื่อยๆ จริงอย่างที่ครูเงาะบอก “เด็กคนนี้ 100% เป็นคนมีของ”



วันนี้พิสูจน์แล้วค่ะว่าน้องมีของจริงๆ และของที่น้องมีนอกจากความสามารถ กับพรสวรรค์แล้ว เราคิดว่าน้องโบว์มีความพยายาม ความตั้งใจจริงรวมอยู่ด้วยค่ะ น้องถึงทำทุกอย่างออกมาได้ดีแบบนี้ไม่ว่าจะบทไหนเราก็เชื่อว่าน้องเป็นตัวละครตัวนั้นจริงๆ เริ่มจาก “หอมน้ำ” จากใยกัลยา เด็กสาวผู้ใสซื่อบริสุทธิ์ กลายมาเป็น “ละเมียน” จากคาดเชื่อกที่สุดแสนจะแก่นแก้วทะโมนคนละอย่างกับหอมน้ำเลยน้องก็ทำได้ดีมากๆ (อาจเป็นเพราะบทนี้ใกล้ตัวน้องนิดนึงด้วยค่ะ 55) เด็กแสบห้าวเสร็จแล้วก็มาเป็น “โนห์รา” นางรำที่ชีวิตแสนอาภัพน่าสงสาร (เรื่องนี้ก็ประทับใจมากค่ะ ถึงบทจะไม่ค่อยต่างจากหอมน้ำนัก แต่เรื่องนี้น้องต้องเล่นเป็นคนที่รำสวยมาก ซึ่งทราบมาว่าน้องไม่เคยมีพื้นฐานด้านการรำมาก่อนเลย แล้วในเรื่องนี้ต้องเล่นเป็นนางรำที่เก่งและรำสวย แถมรำหลายแบบอีกด้วย แต่น้องก็มีความพยายามอย่างหนักไปเรียนฝึกรำหนักจนถึงขั้นแอบร้องไห้มาแล้วด้วย แต่ว่าน้องก็ทำได้แล้วก็ทำออกมาได้ดีด้วยรำสวยเชียว ^^)  และล่าสุดกับบท “อาหลิว ใกล้รุ่ง ธรรมกุล” น้องก็ทำให้เราเชื่อได้อย่างไม่มีข้อสงสัยว่าน้องคือ หลิว ลูกสาวมาเฟียที่ต้องเข้ารับตำแหน่งแทนพ่อ กลายมาเป็นนายน้อยที่ทุกคนต่างให้ความเคารพยำเกรง ดำรงตำแหน่งอย่างสง่าสาม สมเป็นหงส์ที่มีเลือดมังกรอยู่เต็มตัวจริงๆ




สุดท้ายก็อยากจะบอกว่าน้องโบว์เป็นนักแสดงรุ่นเล็กที่มีฝีมือมีความสามารถอยู่เต็มตัวจริงๆ จะเรียกว่าน้องเป็นเพชรเม็ดงามอีกหนึ่งเม็ดของช่อง 7 ก็ว่าได้ ตอนนี้น้องก็ได้รับบทที่ท้าทายความสามารถอย่างเรื่องนี้แล้ว ในอนาคตก็หวังว่าน้องจะได้รับบทที่หลากหลายมากขึ้นไปอีก น้องอาจจะยังมีข้อผิดพลาดอยู่บ้างก็อยากให้น้องโบว์เอาตรงนี้ไปเป็นแรงผลักดัน และปรับปรุงพัฒนาตัวเองให้ดีให้เก่งมากขึ้นไปอีก ส่วนตัวพี่ไม่มีอะไรติเลยนอกจากคำชมและกำลังใจ55


อีกนิดนึงคืออยากขอบคุณค่ะ ขอบคุณผู้ใหญ่ทีมงานผู้จัดที่เลือกน้องโบว์มารับบทนี้ ที่ไว้ใจที่เชื่อใจเชื่อมั่นในตัวน้องว่าน้องทำได้ ดีใจที่ผู้ใหญ่ให้โอกาสและมองเห็นถึงความสามารถของน้องโบว์ค่ะ และก็ต้องขอบคุณน้องโบว์ด้วยขอบคุณที่น้องใจสู้กล้ารับเล่นบทนี้แม้รู้ว่ามันจะยากมาก และต้องแบกความกดดันไว้สูงแต่น้องก็สู้ตั้งใจและพยายามจนมันออกมาดีมากขนาดนี้ ประทับใจมากค่ะ เก่งมากเลยน้องโบว์ เก่งจริงๆ


หวังว่าถ้าน้องมีโอกาสได้มาเห็นกระทู้นี้ก็อาจจะเป็นกำลังใจเล็กๆให้น้องได้นะคะ จะคอยติดตามผลงานและเป็นกำลังใจให้กับทุกๆก้าวจากนี้ไปของน้องเสมอเลย เป็นเด็กน่ารักเก่งมีแต่คนรักคนเอ็นดูแบบนี้ไปตลอด^^