ขอระบายนิดนึง แบบนี้เรางี่เง่าไปเองมั้ย

คือขอเกริ่นก่อน จขกท.เป็นผู้หญิงนะคะ ในกลุ่มเพื่อนเป็นผู้หญิงทั้งหมดค่ะ ส่วนใหญ่มีแฟนกันหมดแล้ว และสวีทกับแฟนมากๆ จขกท.ก็มีแฟนค่ะ คบกันมา 2 ปีกว่าแล้ว แรกๆที่คบกันก็ดีนะคะ มีความสุข แต่หลังๆมันเริ่มนิ่ง เวลาทะเลาะกันก็จะเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ก็จะหายไปได้เองค่ะ แต่เค้าไม่เคยพูดเลย ไม่เคยพูดสิ่งที่คิดไว้ หรือรั้งเราไว้ ทั้งๆที่เราต้องการ เราทะเลาะกัน จขกท.ก็บอกจะไปนะ ไม่อยู่ด้วยแล้ว เค้าก็เงียบ จนเราบอกว่านี่จริงๆอยากให้รั้งไว้นะ ช่วยรั้งหน่อยได้มั้ย เค้าก็ไม่พูดอะไรค่ะ เหมือนเราวิ่งเต้นเองคนเดียว และทุกครั้งเราก็จะรู้สึกผิดขึ้นมา ซึ่งบางครั้งเราก็น้อยใจกับการไม่สนใจอะไรเลย แต่เค้าก็บอกรักเรา ฝันดีทกคืน อารมณ์แบบมันเป็นกิจวัตรที่ต้องส่ง
     ส่วนใหญ๋จะมีปัญหาเรื่องที่ไปนอนค้างค่ะ จขกท. อยากอยู่ใกล้แฟนบ้าง แต่เราต้องเป็นฝ่ายขอเค้า ถ้าไม่ไปเค้าก็ไม่เคยพูดอะไร เค้าบอกว่าเค้าพอใจที่ได้กินข้าว ไปส่ง แค่นั้นค่ะ แต่จขกท.ก็จะต้องกลับไปอยู่บ้านแล้วตอนนี้อยู่จขกท.อยู่หอค่ะ เลยอยากให้มีเวลาอยู่ด้วยกันมากกว่าแค่ทานข้าวกัน เรางี่เง่ามากใช่มั้ยคะ