อยากซิ่ว แต่กลัวอนาคต..

สวัสดีค่ะ คือหนูรู้สึกเครียดมากกับตอนนี้  หนูอยากซิ่ว ตอนนี้หนูอยู่ปี1 เป็นDek60 แอดมิชชันนะคะ ตอนนี้เรียนอยู่คณะสายครูแห่งหนึ่ง เอกปฐมวัย หนูเป็นกะเทยนะคะ  ...ตอนนี้ผ่านมา1เทอมแล้วค่ะ ขึ้นเทอม2แล้ว หนูกำลังทุกข์ใจกับการคิดที่จะซิ่วของหนู หนูไม่มีความสุขกับการเรียนเลย  แต่การได้อยู่ที่นี่ ใช้ชีวิตที่นี่ หนูมีความสุขกับเพื่อนๆพี่ๆมากค่ะ  แต่การเรียนครูปฐมวัยของหนู ใจจริงๆแล้ว ก็ไม่ได้ตั้งใจจะเรียนหรอกค่ะ ใจจริงอยากจะเรียนครูไทย เพราะคิดว่าถนัดภาษาไทยมากที่สุด อันนี้เป็นความคิดตอนม.6 ตอนจบม.6 ที่คิดจะเลือกแอดมิชชันนะคะ หนูเลือก4อันดับ มหาวิทยาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน 3อันดับแรกเลยค่ะ อันดับสุดท้ายคือกันตาย หลุด3อันดับแรก ปรากฎว่า หนูติดอันดับ2 คือเอกปฐมวัย ตอนแรกก็มั่นใจมากๆว่าต้องย้ายวิชาเอกให้ได้ ทำเกรดวิชาภาษาไทยให้ได้ A,B+ เท่านั้น เรียนตอนเทอม1 ผลออกมาคือ ได้ C+ ค่ะ ผิดหวังมากค่ะ... หนูก็มีอาจารย์ตอนม.ปลาย คอยซัพพอร์ต ที่เขาเป็นศิษย์เก่าจากคณะนี้ อาจารย์ท่านเก่งมากๆค่ะ เขาคือไอดอลของหนู หนูก็คิดว่าอยากจะทำได้เหมือนอาจารย์ ด้วยความคิดนี้ บวกกับ หนูเองก็ทำเกรดวิชาภาษาไทยตอนม.ปลายได้ ดีมาก สอบโอเน็ต วิชาภาษาไทยก็ได้คะแนนเยอะมาก ตอนแรกก็ถอดใจว่าเออ ไม่ย้ายเอกก็ได้ ทนเรียนไป ...
มาถึงตอนนี้หนูมานั่งคิดดีๆ วิชาเอกปฐมวัย จบออกมา คือต้องอยู่กับเด็กเล็ก น้องอนุบาล ที่กำลังเป็นวัยในการเรียนรู้ ส่วนมากก็จะรับสมัครงาน แต่เพศหญิง เพศหญิง จริงๆนะคะ จากที่ได้ค้นหาในอินเตอร์เน็ต
เว๋บสมัครงานบ้าง ถามอาจารย์ที่โรงเรียนเก่า  ในตอนแรกหนูก็ไม่ได้คิด ว่าการที่เป็นครูปฐมวัยจบออกมา ครูผู้ชายแท้ๆ ยังหางานยาก แล้วหนูเป็นหนู เป็นกะเทย ใครเขาจะรับหนู จากความรู้สึก ที่หนูได้อยู่เวร คอยรับน้องตอนเช้าหน้าประตูโรงเรียน ใส่ชุดนักศึกษาชายปกติ เก็บผมเรียบร้อย หนูวางตัวดีมาก แต่สาสตาของผู้ปกครอง เขามองหนูแปลกๆจนรู้สึกได้ ทั้งเอก มีหนูเป็นผู้ชายคนเดียว นอกนั้นผู้หญิงหมดค่ะ พี่ปี2 มีผู้ชายแท้ 1 คน ... ปีอื่นๆ ก็แทบไม่มีกะเทยค่ะ ผู้หญิงล้วนหมด

ในเมื่อหนูเรียนก็รู้สึกไม่มีความสุข จบออกมาการงานก็อาจจะหายาก ในขณะที่เรียนก็ต้องแต่งชุดให้ตรงกับเพศสภาพ แน่นอนค่ะการเรียนครู เป็นแบบอย่างของนักเรียน  หนูตัดสินใจพลาดมาก เพื่อนหลายคนเคยเตือนแล้ว ว่าก่อนแอดให้คิดดีๆ ก่อนเลือกอันดับ จัดอันดับให้คิดดีๆ อย่าเลือกที่มหาวิทยาลัย ... เสียใจและเครียดมาก  จนตอนนี้ก็คิดว่าตนเอง น่าจะไปเรียนทางด้าน มนุษย์ฯ หรือไม่ก็การท่องเที่ยว หรือ นิเทศฯ หนูชอบค่ะ อยากจะเรียนภาษา ตอนม.ปลาย จบสายศิลป์ภาษามา ก็เลยคิดว่า ถอดใจจากสายครูแล้ว ไม่ฝืนด้วย มีความสุข หนูไม่รู้ว่าตัดสินใจถูกไหม แต่หนูคิดว่า ถ้าจบปฐมวัย5ปี กับ คณะอื่นที่เป็นภาษา หรือท่องเที่ยว โอกาสทำงาน วุฒิการศึกษาป.ตรี เหมือนกัน คณะที่เป็นภาษา หรือการท่องเที่ยว จะมีโอกาสมากกว่าไหม เป็นครูถ้าไม่ได้เป็นข้าราชกาา ก็ลำบากอยู่ หรือเปล่า(ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ)

ครอบครัวที่บ้านของหนูก็ลำบาก มีปัญหาเรื่องเงินค่ะ หนูเลยคิดว่าจะรอเรียนเทอมนี้ให้จบ หรือลาออก ออกมาทำงาน หาเงินเรียนเอา ไว้ปีการศึกษา2561 เครียดมากค่ะ กลัวที่บ้านไม่ยอม กลัวต้องเจอกับสังคมที่ไม่เหมือนกับที่นี่ ทุกอย่างเป็นความผิดของหนู ที่ไม่คิดทบทวนตนเองให้ดี ตั้งแต่ตอนนั้น อยู่ม.ปลายแล้ว ยังค้ยหาตนเองไม่ได้...
เหมือนเลือกเดินเส้นทางผิด หนูไม่อยากฝืน หนูยอมเสียเวลา เพื่อที่จะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น จบออกมาครอบครัวสบาย เลี้ยงดูครอบครัวได้ ถึงแม้หนูจะเกิดมาเป็นแบบนี้ ...
ขอบคุณทุกท่านที่เสียเวลาอ่านนะคะ แต่หนูอยากระบายจริงๆ....
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่