ครูฝึกสอนคบเด็กนักเรียน ผิดใช่มั้ย??

มีรุ่นน้อง(ผู้ชาย)ที่รู้จัก เค้าเป็นครูฝึกสอนเล่าให้ฟังว่า เพื่อน(ผู้หญิง)ที่เป็นครูฝึกสอนด้วยกันแอบคบกับเด็กนักเรียนตัวเอง แรกๆน้องเค้าไม่ได้สงสัยอะไรมาก เห็นว่าเด็กคนนั้นเป็นนักเรียนในห้องที่เพื่อนดูแลอยู่ อาจจะมีความสนิทสนมเป็นเรื่องธรรมดา ผ่านไปซักพักเพื่อนฝึกสอนด้วยกันเริ่มพูด เริ่มถาม บอกให้น้องเค้าไปคยกับเพื่อนหน่อยว่ามันดูไม่ดี คือ เค้าสองคนเดินไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย นั่งอยุ่ในห้องด้วยกันสองคนบ้าง นักเรียนชายตามไปเฝ้าครูบ้างทั้งที่ไม่ใช่คาบตัวเอง น้องก็เข้าไปคุยกับเพื่อน เหมือนจะดีขึ้น พอเทอม 2 ได้ยินข่าวมาว่าเขาไปเที่ยวทะเลด้วยกันตอนปิดเทอม ข่าวนี้ก็ไม่ได้มาจากไหน ตัวเด็กผู้ชายเป้นคนคุยกับเพื่อนเอง ว่าไปทะเลกันมา 5 วัน มีอะไรกันแล้วด้วย ซื้อยาคุมให้กินด้วย ก่อนหน้านี้มีนักเรียนบางคนบอกว่าอาจารย์ลองไปดูในไอจีเด็กผู้ชายซิ เขาลงรูปคู่กันด้วยนะ น้องก็เข้าไปดู นักเรียนชายคนนั้นลงรูปครูผู้หญิง ทั้งรูปเดี่ยวและรูปอยุ่ด้วยกัน ล่าสุดมีนักเรียนถ่ายรูปที่ทั้งสองคนซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ส่งมาให้ดู
รุ่นน้องบอกว่าไม่รู้จะทำยังไงแล้ว จะบอกจะเตือนยังไงดี มันผิดไม่ใช่หรอ  แล้วไม่ใช่แค่เพื่อนเค้าที่ทำแบบนั้น รุ่นพี่เค้าที่เป็นครูจ้างต่อที่นั่นก็คบเด็กนักเรียนเหมือนกัน น้องเราไม่รู้จะทำยังไงดี จะบอกครูนิเทศก์ก็สงสารเพื่อน กลัวโดนเรียกตัวกลับ แต่จะปล่อยไปเลยก็รับไม่ได้กับสภาพที่เห็นอยู่ ยิ่งตอนเด็กมาพูด มาถาม มาเล่าให้ฟัง ก็ไม่รู้จะตอบยังไงดี  
แล้วยังงี้น้องเราต้องทำยังไงดีคะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
จขกท. บอกน้องชาย ให้ไปบอกเพื่อนเขาที่เป็นครูฝึกสอนคนนั้นค่ะ
โดยบอกว่า การกระทำของครูฝึกสอนคนนั้นผิดจรรยาบรรณวิชาชีพครู

ทำผิดจรรยาบรรณด้าน จรรยาบรรณต่อผู้รับบริการ ข้อที่ ๔  ๕ และข้อที่ ๖
เพราะสิ่งที่ครูฝึกสอนคนนั้นทำ เป็นสิ่งที่ไม่ควร ไม่ถูกต้อง ทำผิดต่อหน้าที่ของครู (หน้าที่ครู คือ ถ่ายทอดความรู้ คุณธรรมจริยธรรม สิ่งดีงาม)
                                            ไม่เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับศิษย์
                                            และเป็นปฏิปักษ์ต่อความเจริญของศิษย์

จรรยาบรรณต่อผู้รับบริการ
๔. ครูต้องส่งเสริมให้เกิดการเรียนรู้ ทักษะ และนิสัยที่ถูกต้องดีงามแก่ศิษย์และผู้รับบริการ ตามบทบาทหน้าที่อย่างเต็มความสามารถด้วยความบริสุทธิ์ใจ
๕. ครูต้องประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดี ทั้งทางกาย วาจา และจิตใจ
๖. ครูต้องไม่กระทำตนเป็นปฏิปักษ์ต่อความเจริญทางกาย สติปัญญา จิตใจ อารมณ์ และสังคมของศิษย์และผู้รับบริการ


ที่มา
http://www.ksp.or.th/ksp2013/content/view.php?mid=136&did=254&tid=3&pid=6

แต่ถ้าบอกแล้วไม่มีการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น คงอยู่ที่จิตวิญญาณความเป็นครูที่อยู่ในจิตสำนึกของบุคคลนั้น ๆ แล้วค่ะ


ครูของเราเคยสอนไว้ว่า
คนเป็นครู ไม่ได้เป็นครูแค่ในเวลาปฏิบัติงาน แต่เป็นครู ๒๔ ชั่วโมง และเป็นครูตลอดชีวิตค่ะ

แม้แต่ตัวเราเอง เวลาเจอคุณครูที่ไหน ไม่ว่าจะเป็นคุณครูที่สอนสมัยอนุบาล ประถม มัธยม หรืออาจารย์มหาวิทยาลัย และถึงแม้ท่านจะเกษียณแล้ว เราก็เรียกท่านว่า "ครู" หรือ "อาจารย์" ทุกที่ ทุกเวลาที่เจอค่ะ

ในเมื่อเลือกที่จะเรียนวิชาชีพนี้ตั้งแต่แรก ย่อมรู้ดีถึงจรรยาบรรณวิชาชีพครู
และย่อมรู้ว่าสิ่งใดควรกระทำ สิ่งใดไม่ควรกระทำ ก็ควรเคารพรัก และศรัทธาในวิชาชีพนี้ด้วยเช่นกัน
หากบุคคลใดบุคคลหนึ่ง (ครู) ยังกระทำตนเป็นแบบอย่างที่ดีไม่ได้ แล้วจะสอนศิษย์หรือผู้ใดอย่างเต็มปากได้อย่างไร
ถ้าไม่ได้ทำให้วิชาชีพนี้สูงขึ้น ก็ไม่ควรมาทำลายชื่อเสียง ความเคารพรัก และความศรัทธาต่อวิชาชีพนี้ที่คนอื่นเขาปกป้องค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่