เราบอกก่อนเลย
-เราย้ายเข้าไปอยู่บ้านสามีตอนลูก5เดือนกว่าๆ หลังแต่งงาน
-เราใช้เงินตัวเอง
-ที่บ้านเรา ห้ามเราใช้เงินสามี ห้ามขอ เพราะสามีต้องดูแลครอบครัวสามีและค่าใช้จ่ายลูกทุกอย่าง
-ช่วยค่าไฟสลับกันกับสามีเรา
-เราช่วยค่ากับข้าวเดือนละ3500(รวมค่าของใช้เช่นแฟ๊บ,สบู่)
-เราเป็นคนที่ไม่ค่อยยิ้ม
-เป็นคนตรงไป ตรงมา ถ้าผิดคือยอมรับผิด แล้วเราเป็นคนค่อนข้างเเรง แต่ไม่เเรงกับคนในครอบครัว
-เราทำงานบ้านไม่ค่อยเป็น" (เราบอกกับสามีตลอด) แต่เราทำงานของเรา,ลูก,สามี,หลานสามีเองตลอดและประจำ
ตอนนั้นทุกคนก็โอเค เราก็สบายใจ😆
จนมีอยู่วันหนึ่ง "หลานสามี แย่งของกับลูกน้าสามี แล้วคือตอนแรกจะต่อย แต่เราหันไปพอดี จากจะต่อยกลายเป็นหยิก.. น้องร้องวิ่งกลับบ้านไป"
เราก็เลยนั่งคุยกับหลานว่า"ของเล่นน้อง จะแย่งน้องไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนี้อีกจะไม่มีใครเล่นด้วย แล้วจะไม่ให้ไปเที่ยวไปไหนมาไหนกับลุง จะไม่ซื้ออะไรให้ด้วย
อยากได้ต้องขอดีๆ ห้ามร้อง ห้ามแย่งของคนอื่นถ้าเขาไม่ให้"
(แม่สามีเข้ามาพอดี หลานปล่อยโฮวิ่งไปหาเลยค่ะ)
หลังจากวันนั้นแม่สามีและญาติสามีก็เริ่มเปลี่ยนไปมากขึ้นเรื่อยๆ
จนหนักเข้าก็ช่วยกันเรียกด่าว่าเราสารพัด เราก็เครียดขึ้นเรื่อยๆ(แต่พอสามีเรามา เขาก็ดีกับเราเหมือนเดิมนะ เราก็หายเครียดไปพักนึง พอสามีไปทำงานเราก็เข้าสู่โหมดเดิม)
แต่พอเราออกไปข้างนอกหรือไปเรียน เราจะแอบไปนอนบ้านเรา(มีความสุขมากเวลาได้ไปบ้าน) เย็นๆเราถึงกลับบ้านสามี
เราแอบไปบ่อยมาก(แล้วมันมีความสุขมากๆ อยากมีเวลาเยอะๆ)
เราเล่าให้เพื่อนสนิทเราฟัง"เออเนี่ยมึ* กูแอบกลับบ้านหลายวันละ กูว่ากูมีความสุขมากเลย"
(เพื่อนพูดกับเราว่าแล้วทำไมไม่มาอยู่บ้าน)
ทุกวันที่อยู่บ้านสามี ทุกอย่างกดดันเรามากและหนักขึ้นทุกวัน
เราแอบร้องไห้คนเดียวทุกคืนเป็นเวลา5คืนติดกัน และเป็นวันสุดท้ายที่แอบร้องไห้คนเดียว
คืนที่6 เราร้องไห้ต่อหน้าสามีเลยค่ะ
เราบอกสามีว่า"คุณ หนูอยากกลับบ้าน"
สามีถามเราว่า"แล้วพี่กับลูกจะอยู่กับใคร"
เราก็เลยหยุดร้องไห้ และใจเย็น
วันต่อมา..
เช้า-บ่าย ทุกอย่างปกติ.
จนตอนเย็น เราพาลูกไปเล่นบ้านญาติสามี ญาติสามีอยู่ครบค่ะ ทุกคนเขาก็เฉยใส่เรากับลูก
เราเลยพาลูกเดินเล่นข้างบ้าน เขาก็เรียกด่าเรียกว่าเราสารพัด ไล่เราลูกกับสามี ตอนนั้นเรากอดลูกน้ำตาไหลเลยค่ะ
พอกลางคืนเราก็บอกสามีว่า"พรุ่งนี้หนูจะพาลูกไปบ้านนะ เดี๋ยวหนูให้น้าแวะมาเอาเสื้อผ้าประมาณทุ่ม2ทุ่ม"
#เช้ามาสามีเราก็ไปส่ง #แต่สามีเขาก็อยู่บ้านเพราะสามีเราเป็นห่วงแม่
1.เราไม่รู้ว่าเขาโกรธ เกลียดเราเรื่องอะไร
2.เราต้องปรับปรุงตัวยังไง ทุกคนถึงจะดีกับเราเหมือนเดิม?
3.หรือเราต้องเข้าหาเอาใจเขาไหมคะ?
4.แล้วเรามั่นใจว่าเราไม่ได้ไปทำอะไรผิด หรือไปพูดอะไรให้ที่บ้านสามีเสียหาย
สะใภ้บ้านไหนมีปัญหากับแม่ย่าบ้างคะ??
-เราย้ายเข้าไปอยู่บ้านสามีตอนลูก5เดือนกว่าๆ หลังแต่งงาน
-เราใช้เงินตัวเอง
-ที่บ้านเรา ห้ามเราใช้เงินสามี ห้ามขอ เพราะสามีต้องดูแลครอบครัวสามีและค่าใช้จ่ายลูกทุกอย่าง
-ช่วยค่าไฟสลับกันกับสามีเรา
-เราช่วยค่ากับข้าวเดือนละ3500(รวมค่าของใช้เช่นแฟ๊บ,สบู่)
-เราเป็นคนที่ไม่ค่อยยิ้ม
-เป็นคนตรงไป ตรงมา ถ้าผิดคือยอมรับผิด แล้วเราเป็นคนค่อนข้างเเรง แต่ไม่เเรงกับคนในครอบครัว
-เราทำงานบ้านไม่ค่อยเป็น" (เราบอกกับสามีตลอด) แต่เราทำงานของเรา,ลูก,สามี,หลานสามีเองตลอดและประจำ
ตอนนั้นทุกคนก็โอเค เราก็สบายใจ😆
จนมีอยู่วันหนึ่ง "หลานสามี แย่งของกับลูกน้าสามี แล้วคือตอนแรกจะต่อย แต่เราหันไปพอดี จากจะต่อยกลายเป็นหยิก.. น้องร้องวิ่งกลับบ้านไป"
เราก็เลยนั่งคุยกับหลานว่า"ของเล่นน้อง จะแย่งน้องไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนี้อีกจะไม่มีใครเล่นด้วย แล้วจะไม่ให้ไปเที่ยวไปไหนมาไหนกับลุง จะไม่ซื้ออะไรให้ด้วย
อยากได้ต้องขอดีๆ ห้ามร้อง ห้ามแย่งของคนอื่นถ้าเขาไม่ให้"
(แม่สามีเข้ามาพอดี หลานปล่อยโฮวิ่งไปหาเลยค่ะ)
หลังจากวันนั้นแม่สามีและญาติสามีก็เริ่มเปลี่ยนไปมากขึ้นเรื่อยๆ
จนหนักเข้าก็ช่วยกันเรียกด่าว่าเราสารพัด เราก็เครียดขึ้นเรื่อยๆ(แต่พอสามีเรามา เขาก็ดีกับเราเหมือนเดิมนะ เราก็หายเครียดไปพักนึง พอสามีไปทำงานเราก็เข้าสู่โหมดเดิม)
แต่พอเราออกไปข้างนอกหรือไปเรียน เราจะแอบไปนอนบ้านเรา(มีความสุขมากเวลาได้ไปบ้าน) เย็นๆเราถึงกลับบ้านสามี
เราแอบไปบ่อยมาก(แล้วมันมีความสุขมากๆ อยากมีเวลาเยอะๆ)
เราเล่าให้เพื่อนสนิทเราฟัง"เออเนี่ยมึ* กูแอบกลับบ้านหลายวันละ กูว่ากูมีความสุขมากเลย"
(เพื่อนพูดกับเราว่าแล้วทำไมไม่มาอยู่บ้าน)
ทุกวันที่อยู่บ้านสามี ทุกอย่างกดดันเรามากและหนักขึ้นทุกวัน
เราแอบร้องไห้คนเดียวทุกคืนเป็นเวลา5คืนติดกัน และเป็นวันสุดท้ายที่แอบร้องไห้คนเดียว
คืนที่6 เราร้องไห้ต่อหน้าสามีเลยค่ะ
เราบอกสามีว่า"คุณ หนูอยากกลับบ้าน"
สามีถามเราว่า"แล้วพี่กับลูกจะอยู่กับใคร"
เราก็เลยหยุดร้องไห้ และใจเย็น
วันต่อมา..
เช้า-บ่าย ทุกอย่างปกติ.
จนตอนเย็น เราพาลูกไปเล่นบ้านญาติสามี ญาติสามีอยู่ครบค่ะ ทุกคนเขาก็เฉยใส่เรากับลูก
เราเลยพาลูกเดินเล่นข้างบ้าน เขาก็เรียกด่าเรียกว่าเราสารพัด ไล่เราลูกกับสามี ตอนนั้นเรากอดลูกน้ำตาไหลเลยค่ะ
พอกลางคืนเราก็บอกสามีว่า"พรุ่งนี้หนูจะพาลูกไปบ้านนะ เดี๋ยวหนูให้น้าแวะมาเอาเสื้อผ้าประมาณทุ่ม2ทุ่ม"
#เช้ามาสามีเราก็ไปส่ง #แต่สามีเขาก็อยู่บ้านเพราะสามีเราเป็นห่วงแม่
1.เราไม่รู้ว่าเขาโกรธ เกลียดเราเรื่องอะไร
2.เราต้องปรับปรุงตัวยังไง ทุกคนถึงจะดีกับเราเหมือนเดิม?
3.หรือเราต้องเข้าหาเอาใจเขาไหมคะ?
4.แล้วเรามั่นใจว่าเราไม่ได้ไปทำอะไรผิด หรือไปพูดอะไรให้ที่บ้านสามีเสียหาย