มีใครเคยรู้สึกบ้างมั้ยว่า ชีวิตนี่คงหาแฟนไม่ได้

เราเป็นคนนึงที่ไม่เคยมีแฟนเลยยย แต่ก็มีคนคุยด้วยเรื่อยๆ แต่พออายุเพิ่มขึ้น เมื่อเห็นเพื่อนๆเริ่มมีแฟน เราก็อยากมีแฟนบ้าง
แต่ไม่มีใครตรงใจเราเลย คนที่มาชอบเราเราก็ไม่ชอบ
    แต่ล่าสุดเราไปค่ายของมหาวิทยาลัย เจอผู้ชายคนนึงคือใช่สำหรับเรา และเขาก็ดูชอบเรา มองตามเรา เราก็เขินนะ
พอหลังจากกลับค่ายเราเลยหาช่องทางการติดต่อ พอเราแอดไปเขาก็มาฟอลไอจีเราเลย
เราเลยทักว่าฮัลโลไป หลังจากนั้นเขาก็ชวนเราคุยถามกลับเราตลอดเลย แต่เราสงสัยว่าใครมีแฟนรึยัง
เราเลยตะลอมถามว่า มาคุยกับเขาแฟนเธอไม่ว่าเหรอ ละผู้ชายก็ตอบกลับมาว่า ไม่รู้สิ
    เราโคตรเจ็บปวดเลย คนที่ใช่สำหรับเราแต่เราไม่ใช่สำหรับเขา เราเลยถอยออกมา
เสียใจตรงที่ตอนอยู่ในค่ายเขาดูชอบเรามากๆ ตอนมีคนถามใครโสด เขาก็ยกมือ เพื่อนๆเขาก็ชงเขาให้เรา โคตรเสียใจเลย นานๆจะมีคนที่ตรงไทบ์เรามากๆ
ปล.กระทู้นี้เป็นกระทู้ระบายความอึดอัดในใจ และเราก็จะทำใจและเป็นเพื่อนกับเขาต่อไปค่ะ
คนที่ใช่ทำไมหายากเหลือเกิน🤦‍♀️