เรากับผู้หญิงคนหนึ่ง คบเป็นเพื่อนสนิท (มาก ๆ ) กันมา 1 ปี หลังจากเข้ามหาลัย (เพื่อนเราเป็นทอม) พอขึ้นปีสอง มีเหตุการณ์ทำให้เราสองคนผิดใจกัน เหตุเกิดจากความขี้น้อยใจของเรา และเราอาจละเมิดสิทธิเขามากเกินไป จนเขาอาจรู้สึกอึดอัด ส่วนเพื่อนเราคนนี้เขาก็เป็นคนโมโหง่าย มีเหตุการณ์หลายอย่างเกิดขึ้นกับเรา วันนั้นเราทะเลาะกันรุนแรงมาก ทำให้ฉันเผลอไปบล็อกเขา ทุกอย่าง ทุกทางที่ติดต่อได้ เพราะเป็นคนโมโหง่าย เลยทำลงไปเพราะอารมณ์ แต่หลังจากทำไปก็เสียใจมากเหมือนกัน ส่วนเขารู้สึกผิด และอยากขอโทษ แต่ตอนนั้นเราบล็อกเขาไปแล้ว เขาเลยค่อยๆ ออกห่างเรา เพราะอาจคิดว่าเราเกลียดเขามากจนไม่อยากเจอ ไม่อยากเห็นหน้า และคงโกรธอยู่บ้างที่เราบล็อก ส่วนเราก็ทำอะไรไม่ถูก เพราะเราก็ผิดที่บล็อก แต่ก็ไม่กล้าไปขอโทษ เพราะคิดว่าเขาก็ผิด เราสองคนเลยค่อย ๆ ห่างกัน
เจอกันก็มักจะหลบหน้า จนเวลาผ่านไปประมาณ 2 เดือน เราเริ่มทำใจได้ละ ลืมบอกไป..ตลอดเวลาที่คบเป็นเพื่อนกัน มีคนบอกเราหลายคนว่าเพื่อนเราแอบชอบเรา แต่เราก็ไม่เชื่อ เพราะเพื่อนเราพูดเสมอว่า `กูไม่กินเพื่อน` อีกอย่างอาจเป็นเพราะเราไม่เปิดใจเชื่อ หรือไม่ยอมรับความจริง หรือไม่..ก็อยากให้มันเป็นอย่างนี้ต่อไป ทุกอย่างที่เราสองคนทำ คล้ายแฟนจริง ๆ นั่นแหละ วันลอยกระทง ลอยด้วยกัน วันปีใหม่ โทรแฮปปี้กัน วันเกิด ซื้อของขวัญ ยอมรับนะว่าเรารู้สึกดีกับเขาเกินเพื่อน แต่ก็ไม่ได้รู้สึกจนกระทั่งแบบแฟน เขามักทำอะไรแปลกๆ กับเราเสมอ เวลามานอนห้อง เขาจะนอนข้างล่างเตียง เขาจะไม่ให้เราโดนตัวเขาเลย มีครั้งนึงที่เราหลับ เขาเอาผ้ามาห่มให้ (แต่ตอนนั้นเราตื่นนะ แต่เขาไม่รู้ เขาอ่ะ พิเศษสำหรับเรามาก แต่ไม่ใช่คิดแบบแฟน เรามั่นใจว่าเราไม่ได้รู้สึกแบบนั้น) เล่าต่อนะคะ...หลังจาก 2 เดือนที่ทะเลาะกัน อยู่ ๆ เพื่อนเราคนนี้ก็มาขอโทษเรา เราให้อภัย และขอโทษเขาเหมือนกัน จริงๆ เราไม่ได้ต้องการคำขอโทษหรอก เราอยากให้เขาพูดขยายความมากกว่าว่าเขารู้สึกยังไง แต่ก็มีแค่คำเดียวคือ ขอโทษ เราก็โอเค พยายามเข้าใจว่าเขาเป็นแบบนี้
ขอโทษก็ขอโทษ เพราะปกติเขาเป็นคนปากแข็ง คำว่าขอโทษจึงดูดีมากแล้วสำหรับเขา แต่หลังจากขอโทษ กลับมาอยู่ด้วยกัน 4 คนในกลุ่ม เขาก็ไม่เหมือนเดิม ทั้งที่เราพยายามเหมือนเดิม เรางง สับสน ว่าทำไมเขาเป็นแบบนี้ ถ้าจะเป็นแบบนี้ไม่ต้องมาขอโทษเลยยังจะดีซะกว่า พอเรานั่งใกล้ เขาก็หลบ ทำอะไรก็หลบ ถ้าไม่จำเป็นจะไม่พูด อีกอย่าง ก่อนที่เราจะกลับมาคืนดีกัน เขาก็ไปสนิทกับเพื่อนอีกคนในกลุ่ม ส่วนเราก็สนิทกับอีกคนที่เหลือในกลุ่ม เหตุการณ์นี้ล่ะมั้งที่ทำให้เราเป็นแบบนี้ ที่ทำให้เขาห่างจากเรา ..เพราะไม่ได้สนิทเหมือนเก่า แต่เราก็แปลกนะ เรารู้สึกดีกับเขา เราไม่ได้ชอบทอม แต่ก็รู้สึกดีแปลกๆ มากกว่าคำว่าเพื่อน แต่ก็ไม่ได้ชอบแบบคนรัก หัวใจไม่ได้เต้นเหมือนตอนเห็นผู้ชายที่รู้สึกดีด้วย ไม่เคยฝันถึงเขาเลยสักครั้ง ทั้งที่ตอนเราชอบผู้ชายคนหนึ่งเราจะฝันถึงตลอด จ้องตา นั่งใกล้
ก็รู้สึกปกติ แต่พอเขาหายไปก็เหมือนขาดอะไรสำคัญในชีวิตไป เป็นเพราะเขาปรึกษาได้ทุกเรื่องช่วยเหลือเราทุกอย่าง ฉันถามตัวเองหลายครั้งว่าคิดไงกับเขา
จนได้รู้ว่ามันไม่ใช่ความรัก แต่มันคือความผูกพัน ที่เมื่อเขาหายไปแล้วเรารู้สึกแบบนั้น เราทำใจอยู่นานเหมือนกัน หลังจากที่เขาสนิทกับคนอื่น เราก็เริ่มสนิทกับคนอื่นเหมือนกัน ไม่แปลกหรอก..สถานการณ์มันทำให้เรื่องกลายเป็นแบบนี้ แต่ถึงเราจะสนิทกับคนอื่น แต่คนนั้นก็ไม่เหมือนเขา ปรึกษาทุกเรื่องไม่ได้แบบเขา ..ตอนนี้เราสับสน ยิ่งพอเราแยกกับเขาอีกเป็นครั้งล่าสุด ตัดทุกอย่าง เขาก็เหมือนกัน แต่ทำไมถึงรู้สึกว่าเขาชอบมอง หันไปเขาก็มอง แต่พอเขารู้ว่าเรามองเขาก็หันกลับ ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเขารู้สึกยังไง แล้วที่เขามอง เพราะอะไร แล้วเขาชอบเราจริงป่าว แล้วตอนนี้ล่ะ ยังชอบอยู่ไหม หรือมองเพราะเคยสนิท หรือยังมีปัญหาที่คสาใจแต่พูดไม่ได้ ฉันว่านะ..เราสองคนจากกันด้วยเรื่องบ้าๆ ปรับความเข้าใจ คุยกันไปก็แค่นั้น เดี๋ยวก็เป็นเหมือนเดิม แต่ทำไมคิดถึงเขาจัง แต่ถ้าเขาไม่มองเรา เราก็คงลืมไปนานแล้ว..คงไม่รู้สึกติดขัดแบบนี้หรอก
เพื่อนสนิท กลายเป็น เพื่อนไม่สนิท แต่ทำไมเขาถึงชอบมองเรา แล้วเขาคิดไงกับเราอยู่?
เจอกันก็มักจะหลบหน้า จนเวลาผ่านไปประมาณ 2 เดือน เราเริ่มทำใจได้ละ ลืมบอกไป..ตลอดเวลาที่คบเป็นเพื่อนกัน มีคนบอกเราหลายคนว่าเพื่อนเราแอบชอบเรา แต่เราก็ไม่เชื่อ เพราะเพื่อนเราพูดเสมอว่า `กูไม่กินเพื่อน` อีกอย่างอาจเป็นเพราะเราไม่เปิดใจเชื่อ หรือไม่ยอมรับความจริง หรือไม่..ก็อยากให้มันเป็นอย่างนี้ต่อไป ทุกอย่างที่เราสองคนทำ คล้ายแฟนจริง ๆ นั่นแหละ วันลอยกระทง ลอยด้วยกัน วันปีใหม่ โทรแฮปปี้กัน วันเกิด ซื้อของขวัญ ยอมรับนะว่าเรารู้สึกดีกับเขาเกินเพื่อน แต่ก็ไม่ได้รู้สึกจนกระทั่งแบบแฟน เขามักทำอะไรแปลกๆ กับเราเสมอ เวลามานอนห้อง เขาจะนอนข้างล่างเตียง เขาจะไม่ให้เราโดนตัวเขาเลย มีครั้งนึงที่เราหลับ เขาเอาผ้ามาห่มให้ (แต่ตอนนั้นเราตื่นนะ แต่เขาไม่รู้ เขาอ่ะ พิเศษสำหรับเรามาก แต่ไม่ใช่คิดแบบแฟน เรามั่นใจว่าเราไม่ได้รู้สึกแบบนั้น) เล่าต่อนะคะ...หลังจาก 2 เดือนที่ทะเลาะกัน อยู่ ๆ เพื่อนเราคนนี้ก็มาขอโทษเรา เราให้อภัย และขอโทษเขาเหมือนกัน จริงๆ เราไม่ได้ต้องการคำขอโทษหรอก เราอยากให้เขาพูดขยายความมากกว่าว่าเขารู้สึกยังไง แต่ก็มีแค่คำเดียวคือ ขอโทษ เราก็โอเค พยายามเข้าใจว่าเขาเป็นแบบนี้
ขอโทษก็ขอโทษ เพราะปกติเขาเป็นคนปากแข็ง คำว่าขอโทษจึงดูดีมากแล้วสำหรับเขา แต่หลังจากขอโทษ กลับมาอยู่ด้วยกัน 4 คนในกลุ่ม เขาก็ไม่เหมือนเดิม ทั้งที่เราพยายามเหมือนเดิม เรางง สับสน ว่าทำไมเขาเป็นแบบนี้ ถ้าจะเป็นแบบนี้ไม่ต้องมาขอโทษเลยยังจะดีซะกว่า พอเรานั่งใกล้ เขาก็หลบ ทำอะไรก็หลบ ถ้าไม่จำเป็นจะไม่พูด อีกอย่าง ก่อนที่เราจะกลับมาคืนดีกัน เขาก็ไปสนิทกับเพื่อนอีกคนในกลุ่ม ส่วนเราก็สนิทกับอีกคนที่เหลือในกลุ่ม เหตุการณ์นี้ล่ะมั้งที่ทำให้เราเป็นแบบนี้ ที่ทำให้เขาห่างจากเรา ..เพราะไม่ได้สนิทเหมือนเก่า แต่เราก็แปลกนะ เรารู้สึกดีกับเขา เราไม่ได้ชอบทอม แต่ก็รู้สึกดีแปลกๆ มากกว่าคำว่าเพื่อน แต่ก็ไม่ได้ชอบแบบคนรัก หัวใจไม่ได้เต้นเหมือนตอนเห็นผู้ชายที่รู้สึกดีด้วย ไม่เคยฝันถึงเขาเลยสักครั้ง ทั้งที่ตอนเราชอบผู้ชายคนหนึ่งเราจะฝันถึงตลอด จ้องตา นั่งใกล้
ก็รู้สึกปกติ แต่พอเขาหายไปก็เหมือนขาดอะไรสำคัญในชีวิตไป เป็นเพราะเขาปรึกษาได้ทุกเรื่องช่วยเหลือเราทุกอย่าง ฉันถามตัวเองหลายครั้งว่าคิดไงกับเขา
จนได้รู้ว่ามันไม่ใช่ความรัก แต่มันคือความผูกพัน ที่เมื่อเขาหายไปแล้วเรารู้สึกแบบนั้น เราทำใจอยู่นานเหมือนกัน หลังจากที่เขาสนิทกับคนอื่น เราก็เริ่มสนิทกับคนอื่นเหมือนกัน ไม่แปลกหรอก..สถานการณ์มันทำให้เรื่องกลายเป็นแบบนี้ แต่ถึงเราจะสนิทกับคนอื่น แต่คนนั้นก็ไม่เหมือนเขา ปรึกษาทุกเรื่องไม่ได้แบบเขา ..ตอนนี้เราสับสน ยิ่งพอเราแยกกับเขาอีกเป็นครั้งล่าสุด ตัดทุกอย่าง เขาก็เหมือนกัน แต่ทำไมถึงรู้สึกว่าเขาชอบมอง หันไปเขาก็มอง แต่พอเขารู้ว่าเรามองเขาก็หันกลับ ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเขารู้สึกยังไง แล้วที่เขามอง เพราะอะไร แล้วเขาชอบเราจริงป่าว แล้วตอนนี้ล่ะ ยังชอบอยู่ไหม หรือมองเพราะเคยสนิท หรือยังมีปัญหาที่คสาใจแต่พูดไม่ได้ ฉันว่านะ..เราสองคนจากกันด้วยเรื่องบ้าๆ ปรับความเข้าใจ คุยกันไปก็แค่นั้น เดี๋ยวก็เป็นเหมือนเดิม แต่ทำไมคิดถึงเขาจัง แต่ถ้าเขาไม่มองเรา เราก็คงลืมไปนานแล้ว..คงไม่รู้สึกติดขัดแบบนี้หรอก