คุณมาลาริน ครับ มีเรื่องอยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคุณมาลารินสักสองสามประเด็นครับ ดังนี้
1. สังคมอันงดงาม ไม่ว่าสังคมใดก็ตาม สิ่งที่สังคมขาดไม่ได้ คือ "การตรวจสอบ" และ "การถ่วงดุล" ครับ
การตรวจสอบ ทำให้ไม่มีใครสามารถฉกฉวย เอาเปรียบเพื่อนร่วมสังคมได้
เป็นการสร้าง "มาตรฐาน" และ "บรรทัดฐาน" ทางสังคมให้เท่าเทียมกันทางกฎหมาย ที่เรียกว่า นิติรัฐ นั่นแหละครับ
เมื่อสังคมมีการตรวจสอบที่ดี ความเหลื่อมล้ำทางสังคม ระบบเน่าเฟะที่เรียกว่าอุปถัมภ์ ก็จะค่อย ๆ ตายไป
การถ่วงดุล ทำให้ไม่มีใครในสังคมมีอำนาจมากเกินไป ทำให้ทุกคนโดนตรวจสอบได้อย่างเสมอภาคกัน
เป็นการคานอำนาจทางสังคม ทำให้ไม่มีใครกล้าที่จะเอาเปรียบสังคมเพราะเกรงกลัวการตรวจสอบ
สังคมใดก็ตาม ที่การตรวจสอบและการถ่วงดุลบกพร่อง สังคมนั้นก็จะกลายเป็นสังคมที่เรียกว่า สังคมอาชญากรรม ครับ
2. สิทธิ และ เสรีภาพ เป็นสิ่งที่ติดตัวมนุษย์ทุกคนมาตั้งแต่เกิด
เป็นสิ่งที่ไม่มีใครสามารถก้าวล่วงและฉกชิงไปได้ ทำได้แค่จำกัดเพื่อความสงบสุขของส่วนรวม
และคำว่า ส่วนรวมนั้น คือส่วนรวมทั้งหมดโดยฉันทานุมัติของคนในสังคมโดยรวมครับ
หากสังคมใด มีการก้าวล่วง ฉกชิงสิทธิเสรีภาพ สังคมนั้นคือสังคมอนารยะ ป่าเถื่อน
สังคมจะไม่มีวันเกิดความสงบสุขอย่างจริงแท้ และเมื่อสิทธิเสรีภาพหายไป การตรวจสอบ การถ่วงดุลก็จะหายไปด้วย
นำมาซึ่งความวิบัติของส่วนรวมทั้งหมด
3. ใครก็ตาม ในสังคมนั้น ๆ ที่เห็นดีเห็นงามกับการตรวจสอบที่ไร้ประสิทธิภาพ เห็นด้วยกับการถ่วงดุลที่ไม่สมดุล
พึงพอใจกับการที่สิทธิเสรีภาพถูกก้าวล่วงฉกชิง ใครคนนั้นกำลังก่ออาชญากรรม และเป็นอาชญากร ครับ
อาชญากรรม ไม่ใช่แค่เรื่องฆ่า เรื่องปล้น เรื่องทำผิดกฎหมายเท่านั้นนะครับ
แต่การสนับสนุนส่งเสริมสิ่งที่เรียกว่า organized crime ก็เป็นอาชญากรรมด้วย
เป็นจิตใต้สำนึกที่น่ากลัวครับ เป็นอาชญากรโดยธรรมชาติเลยล่ะครับ
คุณมาลาริน ครับ
ความชอบ ความพอใจ ความเห็นว่าอะไรคือคุณประโยชน์ ไม่ใช่สิ่งผิดครับ
หากสิ่งที่ชอบ พอใจ สิ่งที่เป็นว่าเป็นคุณประโยชน์นั้น ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความชอบธรรม
แต่หากเมื่อใด สิ่งที่ชอบ พอใจ เห็นว่าคือคุณประโยชน์ ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความไม่ชอบธรรม
ความชอบ ความพอใจ การเห็นว่าเป็นประโยชน์ ก็คือการสนับสนุนความไม่ชอบธรรม
เป็นอาชญากรรมร้ายแรงต่อสังคมอย่างยิ่งครับ
หากเป็น "นิยาม" ตามยุคสมัยเมื่อ 40-50 ปีก่อน ก็คือนิยามที่เรียกว่า "ภัยสังคม" ครับ
อยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคุณมาลารินมากกว่านี้
แต่พอดีเมื่อยนิ้ว ขอสั้น ๆ แค่นี้แหละครับ
คิดว่าแค่นี้ คงทำให้คุณมาลารินเกิดประเด็นที่จะสามารถนำมาแลกเปลี่ยนกันได้พอสมควรแล้ว
ก็จะรอฟัง รอแลกเปลี่ยนกับคุณมาลาริน
นะครับ
กระทู้เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น มุมมอง แนวคิด กับคุณ "มาลาริน" .......................... โดย ตระกองขวัญ
คุณมาลาริน ครับ มีเรื่องอยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคุณมาลารินสักสองสามประเด็นครับ ดังนี้
1. สังคมอันงดงาม ไม่ว่าสังคมใดก็ตาม สิ่งที่สังคมขาดไม่ได้ คือ "การตรวจสอบ" และ "การถ่วงดุล" ครับ
การตรวจสอบ ทำให้ไม่มีใครสามารถฉกฉวย เอาเปรียบเพื่อนร่วมสังคมได้
เป็นการสร้าง "มาตรฐาน" และ "บรรทัดฐาน" ทางสังคมให้เท่าเทียมกันทางกฎหมาย ที่เรียกว่า นิติรัฐ นั่นแหละครับ
เมื่อสังคมมีการตรวจสอบที่ดี ความเหลื่อมล้ำทางสังคม ระบบเน่าเฟะที่เรียกว่าอุปถัมภ์ ก็จะค่อย ๆ ตายไป
การถ่วงดุล ทำให้ไม่มีใครในสังคมมีอำนาจมากเกินไป ทำให้ทุกคนโดนตรวจสอบได้อย่างเสมอภาคกัน
เป็นการคานอำนาจทางสังคม ทำให้ไม่มีใครกล้าที่จะเอาเปรียบสังคมเพราะเกรงกลัวการตรวจสอบ
สังคมใดก็ตาม ที่การตรวจสอบและการถ่วงดุลบกพร่อง สังคมนั้นก็จะกลายเป็นสังคมที่เรียกว่า สังคมอาชญากรรม ครับ
2. สิทธิ และ เสรีภาพ เป็นสิ่งที่ติดตัวมนุษย์ทุกคนมาตั้งแต่เกิด
เป็นสิ่งที่ไม่มีใครสามารถก้าวล่วงและฉกชิงไปได้ ทำได้แค่จำกัดเพื่อความสงบสุขของส่วนรวม
และคำว่า ส่วนรวมนั้น คือส่วนรวมทั้งหมดโดยฉันทานุมัติของคนในสังคมโดยรวมครับ
หากสังคมใด มีการก้าวล่วง ฉกชิงสิทธิเสรีภาพ สังคมนั้นคือสังคมอนารยะ ป่าเถื่อน
สังคมจะไม่มีวันเกิดความสงบสุขอย่างจริงแท้ และเมื่อสิทธิเสรีภาพหายไป การตรวจสอบ การถ่วงดุลก็จะหายไปด้วย
นำมาซึ่งความวิบัติของส่วนรวมทั้งหมด
3. ใครก็ตาม ในสังคมนั้น ๆ ที่เห็นดีเห็นงามกับการตรวจสอบที่ไร้ประสิทธิภาพ เห็นด้วยกับการถ่วงดุลที่ไม่สมดุล
พึงพอใจกับการที่สิทธิเสรีภาพถูกก้าวล่วงฉกชิง ใครคนนั้นกำลังก่ออาชญากรรม และเป็นอาชญากร ครับ
อาชญากรรม ไม่ใช่แค่เรื่องฆ่า เรื่องปล้น เรื่องทำผิดกฎหมายเท่านั้นนะครับ
แต่การสนับสนุนส่งเสริมสิ่งที่เรียกว่า organized crime ก็เป็นอาชญากรรมด้วย
เป็นจิตใต้สำนึกที่น่ากลัวครับ เป็นอาชญากรโดยธรรมชาติเลยล่ะครับ
คุณมาลาริน ครับ
ความชอบ ความพอใจ ความเห็นว่าอะไรคือคุณประโยชน์ ไม่ใช่สิ่งผิดครับ
หากสิ่งที่ชอบ พอใจ สิ่งที่เป็นว่าเป็นคุณประโยชน์นั้น ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความชอบธรรม
แต่หากเมื่อใด สิ่งที่ชอบ พอใจ เห็นว่าคือคุณประโยชน์ ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความไม่ชอบธรรม
ความชอบ ความพอใจ การเห็นว่าเป็นประโยชน์ ก็คือการสนับสนุนความไม่ชอบธรรม
เป็นอาชญากรรมร้ายแรงต่อสังคมอย่างยิ่งครับ
หากเป็น "นิยาม" ตามยุคสมัยเมื่อ 40-50 ปีก่อน ก็คือนิยามที่เรียกว่า "ภัยสังคม" ครับ
อยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคุณมาลารินมากกว่านี้
แต่พอดีเมื่อยนิ้ว ขอสั้น ๆ แค่นี้แหละครับ
คิดว่าแค่นี้ คงทำให้คุณมาลารินเกิดประเด็นที่จะสามารถนำมาแลกเปลี่ยนกันได้พอสมควรแล้ว
ก็จะรอฟัง รอแลกเปลี่ยนกับคุณมาลาริน
นะครับ