ขอเกริ่นก่อนว่าเรากำลังวางแผนแต่งงานในอีก 2-3 ปีค่ะ แฟนอายุน้อยกว่าเราสองปี เรามีวุฒิปริญญาตรีจากสถาบันลำดับต้นๆ ของประเทศ ส่วนแฟนมีวุฒิ ปวช ซึ่งหน้าที่การงานของเราย่อมดีกว่า หาเงินได้มากกว่า เรารู้สึกมาตลอดว่าแฟนเราจะเกรงใจเรามาก ยอมเรามาก หลายครั้งที่ขอความคิดเห็นเขามักจะไม่กล้าออกความเห็นโดยบอกว่า เรามีสิทธิ์ตัดสินใจมากกว่าเพราะเขาเป็นฝ่ายมาพึ่งพาเรา ซึ่งเราก็แอบน้อยใจนะ เพราะเราอยากให้เขาเป็นเพื่อนคู่คิดมากกว่าอะไรๆ ก็ตามใจเราไปหมด แต่ก็เห็นใจเพราะเขาจะพูดตลอดเวลาว่าสถานะทางสังคมเขาด้อยกว่าเรา เหมือนเป็นการตอกย้ำตัวเขาเองอยู่เรื่อยๆ

เราตั้งใจจะส่งเขาเรียนป.ตรี แต่เราก็กลัวว่าถ้าเรายิ่งทำแบบนั้น เขาจะยิ่งคิดว่าเราเห็นเขาด้อยกว่าหรือเปล่า เคยคุยกับเขาแล้วว่าอนาคตมันไม่แน่นอน เราอยากให้เขามีคุณภาพชีวิตที่ดีถึงแม้จะไม่มีเราอยู่ด้วย แต่เขาจะถามซ้ำๆ อยู่ตลอดว่า ทำแบบนี้ดีแล้วเหรอ อยู่ด้วยกันแล้วดีจริงเหรอ

เราไม่ได้คุยหรือปรึกษาเรื่องนี้กับคนใกล้ตัวเลยเพราะเรากลัวแฟนจะระแวงว่าคนอื่นจะคิดว่าเขามาเกาะเรา เขาเคยพูดลักษณะนี้บ่อยๆ หลายครั้งถึงขั้นพูดว่าอยากเลิกเพื่อให้เราไปมีชีวิตที่ดีกว่านี้ (ซึ่งทุกครั้งเราก็จะบอกว่าเราไม่ต้องการชีวิตที่ไม่มีเขาอยู่ด้วย)

พอจะมีวิธีที่ทำให้เขาเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อตัวเองบ้างไหมคะ เราคิดว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ คงไม่เป็นผลดีต่อชีวิตคู่ในอนาคต แล้วก็ต่อสภาพจิตใจของเขาแน่ๆ