ตัวเองเป็นคนไม่มีพรสรรค์ด้านไหนลย จะเรียกกำลังใจให้ตัวเองยังไงคะ

เท่าที่อ่านดู  คงเรียนแค่มัธยม

ยังเด็กอย่าพึ่งตัดสินตัวเองว่า  มันไม่มีอะไรดี  คนเราเก่งจริงแค่อย่างเดียว  ดีกว่าเก่งทุกอย่าง  แต่ไม่เก่งจริง  

สักวันคุณอาจเจอสิ่งที่เหมาะสมกับคุณ    จะยกตัวอย่างเด็กชายคนนึง  คงรุ่นเดียวกับ จขกท  เรื่องคล้ายกันมาก

โตมาเรียนหนังสือจนครูตอนประถมบอกให้ซ้ำชั้น   แต่ผู้ปกครองไม่ให้ซ้ำ ขอลาออกย้าย รร

เล่นเปียโน กีต้า ร้องเพลง เลิกหมด  ไม่อนาคตใดๆ

เล่นกีฬาทุกชนิด  ไม่ได้เลย  ตีแบด ตีปิงปองแพ้แม้นเด็ก  บาส บอล อะไรไม่เป็นทั้งหมด   แม้นจะพยายามลงไปเล่นตลอด

เพื่อนทั้งห้องไม่คุยด้วย ไม่เล่นด้วย   ไม่ทำงานกลุ่มด้วย

เรียนก็ไม่เก่ง  ความประพฤตก็ไม่ดี  ครูก็ไม่ชอบ  ขนาดเล่นเกมยังกากเลย

พอแก้ปัญหาด้วยการสอบเทียบ(แบบอังกฤษ)  แล้วลาออกจาก รร  มาhomeschool    เรียนพิเศษตัวต่อตัว  หรือตาม รร  สอนพิเศษ  ได้ไปเรียนกับเพื่อนๆใหม่ที่โตกว่าวัย  ตอนนี้กลับมาเรียนเก่งมาก  มีคะแนนพอเข้ามหาลัยอินเตอร์ได้ทุกคณะของcu tu  ทั้งๆที่อายุน้อยกว่า2-3ปี

ใช้เวลาแค่สองปีเปลี่ยนจากเด็กห่วยแตกกลายเป็นอัจฉริยะ   มีคะแนนสอบพอๆกับเด็กเตรียมที่อยู่ ม6  กำลังรอเข้ามหาลัยด้วยอายุที่น้อยมาก

ฉะนั้นอย่าเพิ่งดูถูกตัวเอง  อย่ารีบร้อนประเมินอะไรไปก่อน  ยังมีเวลาเรียนรู้ ปรับตัว  การต่อสู้ยังอีกยาวกว่ารู้ผลแพ้ชนะ