สวัสดีเพื่อนๆ วันนี้เราจะมารีวิว ทริปท่องเที่ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา
ที่เราได้เป็นผู้โชคดี ได้รับเลือกให้ไปเที่ยวกับทีมงาน pantip และ ททท.
เอาจริงๆนะ ตื่นเต้นนน ตื่นเต้น ที่จะได้ไปกับทีมงาน pantip
และการเดินทางในครั้งนี้ถือได้ว่า เป็นการเปิด map ใหม่ใน จังหวัดฉะเชิงเทรา ที่เราก็คาดไม่ถึงจริงๆ
“แม่น้ำบางประกงแหล่งชีวิต พระศักดิ์สิทธิ์หลวงพ่อโสธร
พระยาศรีสุนทรปราชญ์ภาษาไทย อ่างฤาไนป่าสมบูรณ์”
ก่อนอื่นเรามารู้จักที่มาที่ไป ของชื่อเมืองๆนี้กันก่อนดีกว่า
ฉะเชิงเทรา” กับ “แปดริ้ว” เป็นชื่อจังหวัด โดยเป็นชื่อที่ใช้ในทางราชการ และ ชาวบ้านใช้เรียกตามลำดับ
ที่ไปที่มาของคำว่า “ฉะเชิงเทรา” มีอยู่สองความเชื่อด้วยกัน
ความเชื่อแรก คาดน่าจะเพี้ยนมาจากคำเขมรว่า “สตึงเตรง” หรือ สทึง+เชรา
ซึ่ง สทึง (ស្ទឹង) แปลว่า แม่น้ำสายย่อย และ เชรา (ជ្រៅ) แปลว่า ลึก เมื่อรวมความหมายก็ได้ว่า แม่น้ำลึก นั่นก็หมายถึง แม่น้ำบางปะกงนั่นเอง
ที่คาดว่าน่าจะเพี้ยนมาจากคำเขมรเพราะ เมื่อครั้งอดีต ยุคสมัยที่ขอมเรืองอำนาจ
ได้แผ่ขยายอิทธิพลการปกครอง เข้ามายังแผ่นดินบริเวณนี้ เมืองนี้จึงเป็นเมืองที่อยู่ในอำนาจการปกครองของขอมมาก่อน
ความเชื่อที่สอง เชื่อว่า “ฉะเชิงเทรา” น่าจะเพี้ยนจาก “แสงเชรา” หรือ “แซงเซา” หรือ “แสงเซา”
อันเป็นชื่อเมืองที่สมเด็จพระบรมราชาธิราชเสด็จไปตีได้ ตามที่พงศาวดารฉบับหลวงประเสริฐกล่าวไว้มากกว่า
เพราะการออกเสียงใกล้เคียงกันมาก
ยิ่งเมื่อประกอบความคิดที่ว่า เมืองตั้งขึ้นในตอนต้นกรุงศรีอยุธยา อันเป็นเวลาที่ชื่อเสียงเรียงนามต่างๆ
น่าจะเป็นคำไทยหมดแล้ว โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับเมืองอื่นๆ ที่เกิดขึ้นในเวลาใกล้เคียงกัน อย่างนนทบุรี นครไชยศรีและสาครบุรี
ซึ่งล้วนแต่มีเชื้อสายไทยอิทธิพลอินเดีย ยิ่งทำให้น่าเชื่อว่าเมืองนี้ไม่ใช่คำเขมร หากแต่เป็นคำไทยที่เพี้ยนมาขากชื่อเมืองในพงศาวดาร
ส่วนที่มาของชื่อว่า “แปดริ้ว” นั้น ก็ยังแบ่งเป็นสองความเชื่อ อีกด้วยเช่นกัน
ความเป็นมาของชื่อ “แปดริ้ว” ตำนานแรกก็ว่าเมืองนี้แต่ไหนแต่ไรมาเป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำ ในลำน้ำอุดมสมบูรณ์
โดยเฉพาะปลาช่อนนั้นมีรสดี ชุกชุมและขนาดใหญ่กว่าบ้านเมืองอื่นเขา จนเมื่อนำมาแล่เนื้อทำปลาตากแห้ง
โดยปกติ ที่อื่นจะแล่เพียงสี่หรือห้าริ้ว แต่ที่นี่ทำไม่ได้ ต้องแล่ออกถึง “แปดริ้ว”
อีกหนึ่งเป็นนิทานพื้นบ้านเรื่อง “พระรถ-เมรี” ซึ่งเป็นนิทานเรื่องหนึ่งในปัญญาสชาดกว่า
ยักษ์ได้ฆ่านางสิบสองแล้วลากศพไปยังท่าน้ำ ในบริเวณที่เป็นคลอง“ท่าลาด” แล้วชำแหละศพออกเป็นริ้วๆ รวมแปดริ้ว
แล้วทิ้งลอยไปตามลำน้ำท่าลาด ริ้วเนื้อริ้วหนังของนางสิบสองลอยมาออกยังแม่น้ำบางปะกง ไปจนถึงฉะเชิงเทรา
[SR] Review ซ้อน Review เมื่อได้เที่ยวไปกับ Pantip & ททท. กับชื่อตอนว่า “ใครไม่เชรา ฉะเชิงเทรา”
สวัสดีเพื่อนๆ วันนี้เราจะมารีวิว ทริปท่องเที่ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา
ที่เราได้เป็นผู้โชคดี ได้รับเลือกให้ไปเที่ยวกับทีมงาน pantip และ ททท.
เอาจริงๆนะ ตื่นเต้นนน ตื่นเต้น ที่จะได้ไปกับทีมงาน pantip
และการเดินทางในครั้งนี้ถือได้ว่า เป็นการเปิด map ใหม่ใน จังหวัดฉะเชิงเทรา ที่เราก็คาดไม่ถึงจริงๆ
“แม่น้ำบางประกงแหล่งชีวิต พระศักดิ์สิทธิ์หลวงพ่อโสธร
พระยาศรีสุนทรปราชญ์ภาษาไทย อ่างฤาไนป่าสมบูรณ์”
ก่อนอื่นเรามารู้จักที่มาที่ไป ของชื่อเมืองๆนี้กันก่อนดีกว่า
ฉะเชิงเทรา” กับ “แปดริ้ว” เป็นชื่อจังหวัด โดยเป็นชื่อที่ใช้ในทางราชการ และ ชาวบ้านใช้เรียกตามลำดับ
ที่ไปที่มาของคำว่า “ฉะเชิงเทรา” มีอยู่สองความเชื่อด้วยกัน
ความเชื่อแรก คาดน่าจะเพี้ยนมาจากคำเขมรว่า “สตึงเตรง” หรือ สทึง+เชรา
ซึ่ง สทึง (ស្ទឹង) แปลว่า แม่น้ำสายย่อย และ เชรา (ជ្រៅ) แปลว่า ลึก เมื่อรวมความหมายก็ได้ว่า แม่น้ำลึก นั่นก็หมายถึง แม่น้ำบางปะกงนั่นเอง
ที่คาดว่าน่าจะเพี้ยนมาจากคำเขมรเพราะ เมื่อครั้งอดีต ยุคสมัยที่ขอมเรืองอำนาจ
ได้แผ่ขยายอิทธิพลการปกครอง เข้ามายังแผ่นดินบริเวณนี้ เมืองนี้จึงเป็นเมืองที่อยู่ในอำนาจการปกครองของขอมมาก่อน
ความเชื่อที่สอง เชื่อว่า “ฉะเชิงเทรา” น่าจะเพี้ยนจาก “แสงเชรา” หรือ “แซงเซา” หรือ “แสงเซา”
อันเป็นชื่อเมืองที่สมเด็จพระบรมราชาธิราชเสด็จไปตีได้ ตามที่พงศาวดารฉบับหลวงประเสริฐกล่าวไว้มากกว่า
เพราะการออกเสียงใกล้เคียงกันมาก
ยิ่งเมื่อประกอบความคิดที่ว่า เมืองตั้งขึ้นในตอนต้นกรุงศรีอยุธยา อันเป็นเวลาที่ชื่อเสียงเรียงนามต่างๆ
น่าจะเป็นคำไทยหมดแล้ว โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับเมืองอื่นๆ ที่เกิดขึ้นในเวลาใกล้เคียงกัน อย่างนนทบุรี นครไชยศรีและสาครบุรี
ซึ่งล้วนแต่มีเชื้อสายไทยอิทธิพลอินเดีย ยิ่งทำให้น่าเชื่อว่าเมืองนี้ไม่ใช่คำเขมร หากแต่เป็นคำไทยที่เพี้ยนมาขากชื่อเมืองในพงศาวดาร
ส่วนที่มาของชื่อว่า “แปดริ้ว” นั้น ก็ยังแบ่งเป็นสองความเชื่อ อีกด้วยเช่นกัน
ความเป็นมาของชื่อ “แปดริ้ว” ตำนานแรกก็ว่าเมืองนี้แต่ไหนแต่ไรมาเป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำ ในลำน้ำอุดมสมบูรณ์
โดยเฉพาะปลาช่อนนั้นมีรสดี ชุกชุมและขนาดใหญ่กว่าบ้านเมืองอื่นเขา จนเมื่อนำมาแล่เนื้อทำปลาตากแห้ง
โดยปกติ ที่อื่นจะแล่เพียงสี่หรือห้าริ้ว แต่ที่นี่ทำไม่ได้ ต้องแล่ออกถึง “แปดริ้ว”
อีกหนึ่งเป็นนิทานพื้นบ้านเรื่อง “พระรถ-เมรี” ซึ่งเป็นนิทานเรื่องหนึ่งในปัญญาสชาดกว่า
ยักษ์ได้ฆ่านางสิบสองแล้วลากศพไปยังท่าน้ำ ในบริเวณที่เป็นคลอง“ท่าลาด” แล้วชำแหละศพออกเป็นริ้วๆ รวมแปดริ้ว
แล้วทิ้งลอยไปตามลำน้ำท่าลาด ริ้วเนื้อริ้วหนังของนางสิบสองลอยมาออกยังแม่น้ำบางปะกง ไปจนถึงฉะเชิงเทรา
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น