รู้สึกอย่างไร?

สวัสดีค่ะ...นี้คือกระทู้แรกของเราเองเรียกเราว่า ทิวส์เดย์ ชีวิตของเราก็คงไม่ได้แตกต่างกับคนอื่นๆสักเท่าไหร่

  เมื่อมัธยมตอนต้น..เราเป็นคนที่รักการร้องเพลงมากเราคิดมาตลอดว่าเราเป็นคนร้องเพลงดีแต่เมื่อได้ร้องเพลงในโรงเรียนแล้วมีคนที่ร้องเพลงเก่งกว่าเราเข้ามาฟังเพลงที่เราร้อง มันแน่อยู่แล้วหละที่เขาจะต้องบอกเราว่าเราร้องเพลงไม่เพราะ จากนั้นการร้องเพลงคือสิ่งที่เราไม่ชอบที่สุดเลยไม่ว่าใครจะมั่นใจในตัวเรามากแค่ไหนแต่เราก็มั่นใจในตัวเองว่าเราร้องไม่เพราะอยุ่ดี
  จนวันนึงเพื่อนสนิทของเราได้ขึ้นเป็นนักร้องนำ ก็ตามนี้นะค่ะ ตัวเราเองยิ่งรู้สึกด้อยไปจนใต้ลาวาเลยค่ะจากที่เมื่อก่ออนเราจะไปประกวดตามงานหรือไปร้องตามงานต่างๆเราก็ไม่สามารถทำได้อีกเลยค่ะ
  จนทุกวันนี้การร้องเพลงเป็นปมเลยค่ะไม่กล้าร้องเพลงให้ใครได้ยินอีกเลยค่ะเพราะกลัวคำดูกับสายที่ตาที่คอยมองเหยียดเราตลอดเวลามันทำให้เราไม่ชอบการร้องเพลงอีกเลย
###แล้วเพื่อนๆหละค่ะมีปมด้อยเรื่องร้องเพลงกันบ้างหรือเปล่าเข้ามาแลกเปลี่ยนประสบการ์ณแล้วแนะนำทางแก้กันนะค่ะ