สวัสดีครับ ผมมีเรื่องคาใจที่เก็บมาไว้นานหลายปีเเล้ว คือผมเป็นเด็กวัยรุ่นต่างจังหวัดพ่อเเม้ไม่ได้เป็นใหญ่เป็นโตอะไร คือผมได้พบเห็นรับรู้เกี่ยวกับการทุจริตในชุมชนรอบตัวผมมานานหลายปีเเล้วตั้งเเต่ผมยังเด็ก คือมันเป็นสิ่งใหญ่ๆเลยที่ทำให้ชุมชนผมไม่เจริญเท่าที่ควรโดยเฉพาะการมีเส้นสายในหมู่พวกพ้องเเละเเต่ก่อนก็สนิทกับนักการเมืองท้องถิ่นจึงมีbackดี(ไม่รู้ในช่วงนี้จะมีอิทธิพลมากน้อยขนาดไหน)ซึ่งชาวบ้านในชุมชนก็ไม่ชอบใจหลายคนเเต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ซึ่งเส้นสายนี้เเหละเป็นตัวที่ทำให้ทีมงานที่มาบริหารชุมชนไม่ได้คนเก่งๆเท่าที่ควรทำให้มีปัญหามากมาย เเละการทุจริตก็เป็นอะไรที่เปิดเผยถึงขนาดคนที่เข้าไปทักท้วงยังโดนตอกกลับว่า "ทำงานเเบบนี้ต้องหาอยู่ต้องกินกันบ้าง"ซึ่งป.ย.นี้ผมก็ได้ยินหลายๆคนพูดมาอีกทีหนึ่ง ทำให้ผมที่เติมโตมากับชุมชนรู้สึกเจ็บปวดมากเลยกับการที่ชุมชนตัวเองเป็นเเบบนี้ (ซึ่งถ้าให้ผมพูดตามตรงจริงๆเลย ตำบลหรือเเม้กระทั่งอำเภอที่ผมอยู่ผมบริหารหลายๆท่านในหลายๆส่วนหน่วยงานก็ไม่ได้(เป็นคน)ดีอะไรนักหรอก)
การที่เป็นเเบบนี้สถานภาพอย่างผมเด็กอายุ16-17จะทำอะไรได้บ้างครับ เเต่ว่าตัวเท่าผมคงไม่มีพลังพออยู่ดี คือผมควรทำอย่างไรดีครับหรือผมควรปรับความรู้สึกอย่างไรดีครับ เพราะผมคงต้องเจอเเละอยู่กับอะไรเเบบนี้ไปอีกนาน
ปล.คนในชุมชนก็คงรู้สึกเเบบผมเเหละครับเเต่การที่เป็นเเค่ชาวบ้านธรรมดาคงไม่มีเเรงทำอะไรได้ จนปล่อยให้มันเป็นเรื่องปกติ เเต่กับผมมันไม่ใช่เพราะตอนนี้ผมยังมีไฟ ยังอยากเห็นประเทศนี้น่าอยู่ขึ้นอยู่เพราะผมคงต้องอยู่กับมันไปอีกนาน
ปล2.ที่ผมตั้งกระทู้เเบบนี้เเล้วผมอาจจะเเค่อยากระบายความรู้สึกที่มันอยู่ในใจมานานก็ได้ ขอบคุณที่รับฟังกันครับ
มีเรื่องคาใจเกี่ยวกับปัญหาชุมชนครับ
การที่เป็นเเบบนี้สถานภาพอย่างผมเด็กอายุ16-17จะทำอะไรได้บ้างครับ เเต่ว่าตัวเท่าผมคงไม่มีพลังพออยู่ดี คือผมควรทำอย่างไรดีครับหรือผมควรปรับความรู้สึกอย่างไรดีครับ เพราะผมคงต้องเจอเเละอยู่กับอะไรเเบบนี้ไปอีกนาน
ปล.คนในชุมชนก็คงรู้สึกเเบบผมเเหละครับเเต่การที่เป็นเเค่ชาวบ้านธรรมดาคงไม่มีเเรงทำอะไรได้ จนปล่อยให้มันเป็นเรื่องปกติ เเต่กับผมมันไม่ใช่เพราะตอนนี้ผมยังมีไฟ ยังอยากเห็นประเทศนี้น่าอยู่ขึ้นอยู่เพราะผมคงต้องอยู่กับมันไปอีกนาน
ปล2.ที่ผมตั้งกระทู้เเบบนี้เเล้วผมอาจจะเเค่อยากระบายความรู้สึกที่มันอยู่ในใจมานานก็ได้ ขอบคุณที่รับฟังกันครับ