คือเรื่องมีอยู่ว่าหนูเคยเป็นเด็กเลี้ยงแกะกับคุณพ่อคุณแม่มาก่อน แล้วมันทำให้หนูรู้สึกว่า อย่างน้อยการโกหกก้ทำให้เขาสบายใจมากกว่าพูดความจริง เพราะแต่ละเรื่องที่เราทำมันเป็นเรื่องใหญ่ทั้งนั้นเลย แต่บางเรื่องโกหกเพราะอยากไปหรืออยากทำอะไร บางทีจำเป็นต้องโกหก แต่ตอนนี้หนูปรับตัวเอง เพราะหนูจะ 18 แล้ว หนูก้อยากมีชีวิตเป็นของตัวเอง อยากช่วยเหลืออะไรที่บ้านได้ ความคิดก็เริ่มเปลี่ยน แต่ไม่เคยได้ออกจากบ้านเลยตั้งแต่มีคดีติดตัว เขาเลยไม่อยากให้หนูไปไหน แต่ทีนี้เมื่อวันที่ 9/01/61 วันนี้เป็นวันที่คนของใจหนูอาสามาส่งซึ่งตอนแรกหนูจะตอบปฎิเสธ แต่เห็นว่าหนูโทรหาใครก็ไม่ติดโทรหาแม่ก็ไม่ติดหาพ่อก็ไม่ติด และเห็นถ้าว่าฟ้าจะตก ก็กลัวร้านจะมีปัญหาเพราะย่าหนูอยู่คนเดี่ยว หนูเลยตกลงที่จะไปกับเขา แต่ระหว่างทางหนูรู้สึกอึดอัดมาก ไม่ใช่เพราะว่าเขาทำอะไรหนู แต่เป็นเพียงความรู้สึกผิดที่หนูทำไปโดยที่พ่อแม่หนูไม่รู้ แล้ววันเดี่ยวกันพ่อหนูก้ทราบเรื่องที่ วันก่อนหนูไปไหนกับคนนี้ โดยพี่พูดว่า"ไปซื้อครีมกับเขาแล้วก็กลับมา" พ่อก็พูดขึ้นมาว่า "จะไปกับมันทำไม พ่อบอกแล้วไม่ให้ไป" ด้วยความที่เราเข้าใจเขานะ เราเลยไม่โกรธ เพราะเขาก็คงเป็นห่วง แต่ทีนี้หนูก็กลัวว่าคนที่จะอยู่ไม่ได้คือแม่หนู เพราะแม่หนูเคยผิดหวังกับหนูมาแล้ว2ครั้ง หนูก้กลัวว่าเขาจะผิดหวังในตัวหนูอีก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น หนูไม่ได้มีเจตนาที่จะมากับเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่มันจำเป็นที่ต้องมาจริง เพราะช่วงเวลานั้นฝนก็จะตกหนูก็กลัวร้านพ่อหนูก็มามอไซด์ เลยตัดสินใจไปจริงๆ (หนูไม่ได้สร้างไม่ได้อะไรทั้งสิ้น) แต่ทีนี้หนูกลัวว่าถ้าหนูพูดความจริง หนูกลัวว่ามันจะมีแต่เรื่องแย่ๆ แต่ถ้าหนูพูดโกหกหนูก้กลัวสักวันเขารู้และโกรธมากกว่าเดิม หนูควรพูดความจริงหรือโกหกเขาไปดีค่ะ
ระหว่งโกหกกับพูดความจริง?