เมื่อ 2 ปี ก่อน เราเคยคุยกับพี่คนนึง เค้าเป็นคนเข้ามาคุยกับเราก่อน ขอไลน์ ขอเบอร์เราไป ช่วงแรกๆเค้าบอกว่าเค้าไม่มีแฟน  เค้าบอกว่าเลิกกันไปแล้ว เพราะอยู่ไกลกัน อายุห่างกัน 9 ปี เค้า 31 เรา 23 คุยกันได้สักพัก แต่แล้วก็รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว แต่อยู่ห่างกัน แฟนเค้าอยู่เหนือ ส่วนตัวเค้าเองอยู่กรุงเทพ  ช่วงก่อนหน้าเค้าจะเจอเราประมาณ 3-4 เดือน ผู้หญิงยังมาหาเค้าที่กรุงเทพบ้าง แต่หลังจากนั้นก็ไม่เคยมาหาพี่เค้าอีกเลย  เวลาผู้หญิงมา พี่เค้าก็ต้องออกค่าเครื่องให้ มาทีก็พาไปเที่ยวที ช้อปที ช่วงที่ผู้หญิงมากรุงเทพบ่อยๆ เค้ามาเรียนทำกาแฟ พอเรียนจบก็กลับไปเปิดร้านที่บ้าน (โดยใช้เงินทุนของพี่ผู้ชาย)  พี่เค้าบอกว่าเราเค้าจะเลิก เพราะผู้หญิงติดหนี้เค้า แล้วไม่เคยโอนเงินตรงเวลา และอีกอย่างคือ อยู่ห่างไกลกันด้วย เค้าบอกจะเลิก ไอเราก็เชื่อนะ ช่วงแรกๆเค้าดีกับเรามาก พูดดี ทำดีทุกอย่าง หรือเพราะความเฟรนลี่ของเค้าไม่รู้ เราเองก็โง่ ไปเชื่อเค้า เราไปอยู่กับพี่เค้าได้ 2-3 เดือน ก่อนที่เค้าจะทำเรื่องย้ายกลับไปทำงานที่บ้าน ตัวติดกันตลอด เค้าทำอะไรเรารู้หมด หรือแม้แต่กระทั่งเค้าคุยกับคนอื่น เรารู้หมด เค้าเคยบอกเราว่า เค้าจะเลิกคุย เลิกทำให้เราเสียใจ เพราะผู้หญิงพวกนี้ ไม่มีใครจริงใจกับเค้านอกจากเรา เวลาอยู่ด้วยกันแล้วแฟนเค้าโทรมา เราก็ได้แต่เงียบ เงียบ เงียบ พอคุยกันเสร็จเราก็เงียบนะ รู้สึกเฟลไปเลย ก่อนหน้าเค้าจะกลับบ้าน 2 อาทิตย์ พ่อเราเสีย เราสูญเสียทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ แม่เลี้ยงมาทิ้งพ่อไป จนสุดท้ายพ่อก็จากเราไป สูญเสียทุกอย่างที่เคยมี เราก็มีแต่เค้านี่แหละ ที่อยู่ข้างเรามาตลอด พอพ่อเสียได้อาทิตย์นึง พี่เค้าก็กลับไปทำงานที่บ้าน บางทีเรามีเวลา วันหยุด เราก็ลงไปหาพี่เค้าบ้าง จนมาวันนึง เราเห็นเฟสบุ๊คของแฟนเค้า และผู้ชายอีกคน เราเลยไปถามพี่เค้าว่ารู้จักผู้ชายคนนี้ไหม เค้าบอกเค้าไม่รู้จัก แต่เค้าเหมือนรู้ เค้าส่งไปถามเพื่อนผู้หญิง ว่าผู้ชายคนนี้คือใคร ตอนแรกทุกคนปิดบังพี่เค้าหมด จนพี่เค้าทักไปคุยกับผู้ชายเอง ผู้ชายพูดออกมาเองว่าเป็นแฟนพี่ผู้หญิง เค้าเสียใจมาก โทรมาหาเรา บอกเราว่า มันคบกันจริงๆ มันคบกันแล้ว เค้าดูเสียใจมาก เสียงเหมือนคนร้องไห้ เราทำได้แค่ปลอบเค้า เค้าทำให้เรารู้เลยว่าเค้าคงรักพี่ผู้หญิงมาก พอคุยกันเคลียร์เรื่องผู้ชาย พี่เค้าก็ทำสัญญาเรื่องเงินที่ผู้หญิงต้องชดใช้ให้พี่เค้า ทุกๆเดือน ยังไงทุกเดือนเค้าก็ยังต้องคุยกัน จนกว่าผู้หญิงจะใช้เงินที่ยืมไปหมด (หลายปีอยู่นะ ยืมไปหลายแสน)  สรุป เค้าเลิกกันแล้วจริงๆ เพราะดูเหมือนผู้หญิงเค้าไม่กลับมาแล้ว เราไปหาพี่เค้าที่ใต้ แล้วเราก็ไปเจอแชทที่เค้าคุยกับพี่ผู้หญิง ประมาณว่า ผู้หญิงส่งสลิปเงินมาให้ว่าโอนเงินแล้ว พี่เค้าก็ถามว่า ไม่กลับมาจริงๆหรอ เรากลับมารักกันเหมือนเดิมไม่ได้หรอ แบบนี้เค้าอยู่ไม่ได้ แต่ผู้หญิงไม่ได้ตอบอะไร  เห็นแบบนี้เราอึ้งเลย คนที่บอกเราว่าจะเลิกๆๆๆๆ จะเลิก แบบนี้มันใช่หรอว่ะ เราเลยถามเค้าว่าเราอยู่กับเค้าแบบนี้ในฐานะอะไร เค้าตอบได้แค่ว่า ตอนนี้เราเป็นคนที่ใกล้เค้ามากที่สุด แต่เค้ายังไม่อยากคบใคร เค้ายังเสียใจกับเรื่องนี้อยู่ แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่ เค้าคุยกับผู้หญิงอีกคนนึง ชื่อ นิว ( เค้ารู้จักกันมาก่อนเรา ประมาณ 6 ปีแล้ว หน้าตาดี จัดว่าสวย หน้าเหมือนเอสเธอร์เลยล่ะ ตัวเล็กๆ ขาวๆ ) เค้าคุยกันตลอดแบบมุ้งมิ้ง หวานมาก แต่ผู้หญิงมีแฟนอยู่แล้ว เราเห็นเราก็โมโหนะ เค้าบอกเค้าจะเลิกคุย เค้าจะไม่ทำแบบนี้อีก เค้าขอโทษเรา พูดทุกอย่างที่ให้มันดูดี และให้เราเชื่อ จนเรากลับมากรุงเทพ ก็คุยกันปกติ และวันหยุดก็วนมาอีกรอบช่วงคริสมาตร์ เราก็ลงไปหาเค้าเช่นเคย รอบนี้ก็เหมือนเดิมไปเจอแชทที่เค้าคุยกับนิว เหมือนเดิม เราโมโหมาก จนส่งข้อความไปหาผู้ชายแฟนของนิว บอกให้นิวเลิกคุยไปซะ พอพี่เค้ารู้ เค้าโกรธเรามาก ด่า ว่าเราสารพัด แถมให้ส่งข้อความไปขอโทษมันอีก เรากับเค้าทะเลาะกันหนักมาก เค้าขึ้นเสียงกับเรา ทั้งตะคอกเรา คืนนั้นเราร้องไห้เยอะมาก เราถามเค้าว่าทำไมทำกับเราแบบนี้ ทำไมยังโกหกเรา ทำไมยังคุยกับคนนี้ เค้าก็ขอโทษเรา เค้าบอกพี่ขอโทษทำแบบนี้ พี่เห็นแก่ตัวเอง ผิดเอง เราถามเหมือนเดิม สถานะของเราคืออะไร คำตอบเดิมๆ คนที่ใกล้ที่สุด  เข้าลูปเดิม เรายกโทษให้เค้าเช่นเคย โง่ไปเชื่อเค้าอีก ว่าเค้าจะหยุดจริงๆ 5555555
เช้าอีกวันเค้าจะพาเราไปเจอครอบครัวเค้า คืนนั้นเราก็บอกเค้านะ ว่าถ้าไม่จริงจังกับเรา อย่าพาเราไปเจอครอบครัวเค้า เพราะถ้าพาไปเจอครอบครัวมันแสดงให้เห็นว่าเค้าอยากจริงจังกับเราในระดับหนึ่ง (ในความคิดเรานะ) แต่จริงๆไม่ใช่จร้า เค้าอยากพาทุกคนที่เค้าคุยไปเจอครอบครัวเค้าหมด รวมถึงนิวด้วย เห็นข้อความชัดเจน 55555555555555555555555
เรา แมร่ง โคตรโง่เลย อาจเป็นเพราะว่าเราไม่เหลือใครแล้ว เค้าเลยทำดีกับเรา พาเราไปเจอครอบครัวเค้า เค้าคงแค่สงสารเฉยๆ
จนวันนี้มาถึง 31/12/16 สิ้นปีพอดี เราอยู่เค้าดาวน์กับพี่เค้าที่บ้านญาติๆเค้า คืนนั้นพี่เค้าหลุดพูดมาประโยคนึง เค้าพูดกับพี่ชายเค้าเรื่องพี่สาวเค้าประมาณว่า “ถ้าผู้ชายมันเลือกเรา มันชัดเจนกับเราไปนานแล้ว” มันทำให้เราฉุดคิดขึ้นมาได้ ว่า มันก็จริงนะ เค้าเองเค้าก็รู้ แต่ทำไมเราไม่รู้  พอเย็นอีกวันเรากลับกรุงเทพ เราตัดสินใจแล้วว่าจะเดินออกจากชีวิตเค้าตั้งแต่วันนั้น แล้วเราก็ทำจริงๆ ไม่ติดต่อเค้าไปอีก ไม่กลับไปหาเค้าที่ใต้อีก แต่มีบ้างที่เค้าทักมา จนล่าสุด เมื่อวานซืนนี้เค้าทักมาถามว่าเราคุยกับคนอื่นอยู่ใช่ไหม เราบอกใช่ เค้าเองก็บอกนะ ว่าดีแล้ว  
เรารู้สึกโล่งนะ ที่เดินออกมาได้ เหลือแต่ความหวังดีให้เค้า ตอนนั้นเราเจ็บนะ เสียใจมากเพราะเราก็ไม่เหลือใครในชีวิตแล้ว เหลือแค่เค้าคนเดียว แต่เค้าก็เลือกทำร้ายเรา
เราโง่เอง ที่รอให้เค้าเลือกเรา ถึงแม้เค้าไม่เหลือใคร เค้าก็ไม่เลือกเรา555555555555555555555555555555
เราเกือบเป็นโรคซึมเศร้าเพราะเค้า นอกจากเครียดเรื่องพ่อ เรื่องไม่มีใคร ก็เค้านี่แหละ บางครั้งนั่งกินข้าวอยู่ก็ร้องไห้ออกมาเฉย ตอนนอนก็ต้องกินยานอนหลับ พยายามผ่านมันไปให้ได้ จนบางทีมันรู้สึกว่าเราไม่อยากอยู่ ไม่อยากเจอใครอีกต่อไป อยากหลับไปแบบไม่ต้องตื่นมาเจอใครอีกเลย แต่แล้วแม่แท้ๆเราก็กลับมาหาเรา เราดีใจมากที่แม่กลับมา แม่เป็นคนฉุดเราขึ้นจากโรคร้ายนี้ ขอบคุณที่แม่กลับมา ขอบคุณที่ยังทำให้รู้ว่า อย่างน้อยๆก็ยังเหลือคนที่รักเราอีก 1 คน


ขอบคุณทุกกำลังใจจากพันทิปด้วยนะคะ กลับมาอ่านโพสเก่าๆแล้วรู้สึกตัวเองไร้ค่าจัง
ขอบคุณ คุณ จันทร์ ณ ฟ้า ด้วยนะคะ ที่มีส่วนทำให้เราเข้มแข็งได้ในวันนี้
ขอบคุณมากค่ะ


อย่าเป็นตัวเลือกของใคร ถ้ารู้ว่าเค้าไม่เลือกก็จงเดินออกมาซะ เพราะที่เค้าไม่เลือกเรา นั่นมันชัดเจนมากพออยู่แล้ว อย่าพยายามยัดเยียดตัวเองเข้าไปในชีวิตใครที่เค้าไม่ต้องการเรา จงใช้ชีวิตอยู่กับตัวเอง รักตัวเองให้มาก ไม่มีใครรักตัวเรามากกว่าตัวเราเอง ขอบคุณพี่ด้วยนะคะ ที่เข้ามาในชีวิตหนู วันนี้หนูเข้มแข็งมากพอแล้ว พี่อยากเลือกใคร เลือกได้ตามสบายเลยนะคะ ขอให้เจอคนที่ดี คนที่รักพี่จริงๆ คนที่ไม่หลอกลวงพี่ โชคดีนะคะ