หากเป็นคนที่มีสถานะทางสังคม ความคิด ความเห็น จะได้รับการยอมรับ หรือรับฟัง
แต่หากความคิดความเห็นนั้น เป็นของชาวบ้านรากหญ้าธรรมดา ๆ ก็เหมือนไม่มีค่าไม่มีความหมาย
สถานะทางสังคม สถานะทางเศรษฐกิจ ทางตำแหน่งหน้าที่
จึงเป็นเครื่องชี้วัดในสังคมไทย
เรียกว่า เป็นทัศนคติและความเชื่อในแนวดิ่ง
จากบนลงล่าง
เป็นวัฒนธรรมที่ฝังลึกในสังคมไทย
สังคมที่พัฒนาแล้ว จะมีทัศนคติในแนวราบ
ทุกคนเสมอกัน เท่าเทียมกัน เสียงดังเท่า ๆ กัน รับฟัง เคารพในความคิดความเห็นซึ่งกันและกัน
ผิดแน่ ๆ ครับ อย่าง ดร.เขียน นี่ ในกรณีนี้ เป็นแนวคิดที่ผิดแน่ ๆ
แต่กลับเป็นความคิดความเห็นที่สังคมให้ราคา ให้ความหมาย
ทั้งที่ควรโดนประนาม
น่าห่วงนะครับ คนเป็นอาจารย์ ได้ชื่อว่าเป็นนักวิชาการ เป็นนักวิจัยดีเด่นแห่งชาติ
สอนรัฐศาสตร์ แต่กลับนิยมวิธีการทางลัด มอง "บุคคล" มากกว่ายึด "ระบบ"
น่าห่วงครับ
แต่ก็ไม่รู้จะห่วงไปทำไม แกก็สอนมานานหลายปีจนเกษียณไปแล้ว
นี่แหละ เมล็ดที่แกเพาะพันธุ์ไว้มันจึงมีบางส่วนที่งอกงามในสังคมไทย
จะเคยรู้ตัวไหม ว่าได้สร้างลูกไม้พิษไว้ในบ้านเมือง ?
เฮ้อออ.....
เป็นเรื่องมาตรฐานทางแนวคิด ที่ว่า
คนดีน่ะ ดีแค่ไหนก็เลวได้ พลาดได้ จึงไม่ควรให้บ้านเมืองอยู่ในอำนาจของใครคนใดคนหนึ่ง
แม้คน ๆ นั้นจะได้ชื่อว่าดีแค่ไหนก็ตาม
ควรให้บ้านเมืองอยู่ได้ด้วย "ระบบ" ที่ทุกคนมีส่วนร่วมในการจัดการดูแลระบบ
มีระบบคอยปกป้อง ปราบปราม วางแนวทาง ทั้งวิธีการและเป้าหมาย
อะไรจะนอกลู่นอกทาง ระบบก็จัดการ คัดกรอง ปรับแก้ ให้อยู่ในร่องในรอย
ไม่ใช่ใช้ตัวบุคคลเป็นผู้กำหนดเส้นทาง
เมื่อย จบ
เรื่องความคิด ความเห็น ในสังคมไทย ที่ยังมีทัศนคติแนวดิ่ง
หากเป็นคนที่มีสถานะทางสังคม ความคิด ความเห็น จะได้รับการยอมรับ หรือรับฟัง
แต่หากความคิดความเห็นนั้น เป็นของชาวบ้านรากหญ้าธรรมดา ๆ ก็เหมือนไม่มีค่าไม่มีความหมาย
สถานะทางสังคม สถานะทางเศรษฐกิจ ทางตำแหน่งหน้าที่
จึงเป็นเครื่องชี้วัดในสังคมไทย
เรียกว่า เป็นทัศนคติและความเชื่อในแนวดิ่ง
จากบนลงล่าง
เป็นวัฒนธรรมที่ฝังลึกในสังคมไทย
สังคมที่พัฒนาแล้ว จะมีทัศนคติในแนวราบ
ทุกคนเสมอกัน เท่าเทียมกัน เสียงดังเท่า ๆ กัน รับฟัง เคารพในความคิดความเห็นซึ่งกันและกัน
ผิดแน่ ๆ ครับ อย่าง ดร.เขียน นี่ ในกรณีนี้ เป็นแนวคิดที่ผิดแน่ ๆ
แต่กลับเป็นความคิดความเห็นที่สังคมให้ราคา ให้ความหมาย
ทั้งที่ควรโดนประนาม
น่าห่วงนะครับ คนเป็นอาจารย์ ได้ชื่อว่าเป็นนักวิชาการ เป็นนักวิจัยดีเด่นแห่งชาติ
สอนรัฐศาสตร์ แต่กลับนิยมวิธีการทางลัด มอง "บุคคล" มากกว่ายึด "ระบบ"
น่าห่วงครับ
แต่ก็ไม่รู้จะห่วงไปทำไม แกก็สอนมานานหลายปีจนเกษียณไปแล้ว
นี่แหละ เมล็ดที่แกเพาะพันธุ์ไว้มันจึงมีบางส่วนที่งอกงามในสังคมไทย
จะเคยรู้ตัวไหม ว่าได้สร้างลูกไม้พิษไว้ในบ้านเมือง ?
เฮ้อออ.....
เป็นเรื่องมาตรฐานทางแนวคิด ที่ว่า
คนดีน่ะ ดีแค่ไหนก็เลวได้ พลาดได้ จึงไม่ควรให้บ้านเมืองอยู่ในอำนาจของใครคนใดคนหนึ่ง
แม้คน ๆ นั้นจะได้ชื่อว่าดีแค่ไหนก็ตาม
ควรให้บ้านเมืองอยู่ได้ด้วย "ระบบ" ที่ทุกคนมีส่วนร่วมในการจัดการดูแลระบบ
มีระบบคอยปกป้อง ปราบปราม วางแนวทาง ทั้งวิธีการและเป้าหมาย
อะไรจะนอกลู่นอกทาง ระบบก็จัดการ คัดกรอง ปรับแก้ ให้อยู่ในร่องในรอย
ไม่ใช่ใช้ตัวบุคคลเป็นผู้กำหนดเส้นทาง
เมื่อย จบ