เริ่มเลยนะคะ..คือเราคบกับแฟนมาก5ปีจะเข้าปีที่6แล้ว แต่อะไรก็เหมือนเดิม คำว่าเหมือนเดิมไม่ใช่หน้าที่การงานหรือเรื่องฐานะ แต่เป็นเรื่องนิสัยการทำตัวของเขา..แต่ก่อนคิดมาตลอดนะคะว่าเขาจะเปลี่ยนตัวเองได้เลยให้โอกาสมาตลอดเพราะเรารักเขาด้วยแหละค่ะ ใครมองว่าเราโง่เราได้มีโอกาสไปเรียนที่ฝรั่งเศษมาหนึ่งปีแต่เรางอแงจะกลับมาเมืองไทยมาหาเขา แม่เราอนุญาตแต่ข้อตกลางคือจะไม่ส่งเงินมาให้สักบาทให้ทำงานหาเงินใช้เอง เรายอมค่ะเพื่อผู้ชายคนเดียว เขาไม่มีฐานะค่ะแต่เรายอมรับจากเพื่อเขามาตลอดจะปีครึ่งแล้วที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมา..ทะเลาะกันบ่อยมากเพราะเขาติดเพื่อนชอบโกหก..เขาเคยต้องไปค่ายบำบัดยาเสพติดด้วยค่ะ 6 เดือน ที่เรารอเขาอยู่ข้างนอกไม่ได้คุยไม่ได้เห็นหน้าแต่เราเลือกที่จะรอ ได้ไปเยี่ยมเดือนละครั้ง ส่งจดหมายคุยกัน(เรื่องนี้ครอบครัวเราไม่รู้) เราคิดว่าเขาออกมาต้องเปลี่ยนได้..แต่สุดท้ายมันก็เหมือนเดิมค่ะ แต่เราก็เป็นคนเอาแต่ใจนะคะไม่ได้เข้าข้างตัวเองและไม่ใช่ไม่มีที่ไปหรือทางเลือกนะคะแต่เรายอมโง่เพื่อจะได้อยู่กับเขา แต่มาวันนี้วันที่ไม่รู้จะปรึกษาใครเลยตัดสินใจมาสมัครพันทิป เพื่อจะมีคนแนะนำเราได้บ้าง เรารักเขามากนะคะแต่เราอยากเดินออกมาจากที่เดิมแล้วแต่เพราะความผูกพันทำให้เราไม่กล้าที่จะเดินออกมาสักที แต่เราไม่อยากต้องเจอปัญหาเดิมๆทะเลาะกันทุกวัน เพราะเขาชอบโกหกเราไม่ไว้ใจ เรารู้สึกว่าสักวันก็ต้องจบ แต่เราไม่รู้จะเดินออกมายังไงค่ะเรากลัวคิดถึงเขากลัวเขามาง้อแล้วก็กลับไปแบบทุกครั้ง... ขอคำปรึกษาหรือข้อคิดดีเป็นกำลังใจหน่อยนะคะ
ขอข้อคิดดีๆหรือประสบการณ์การเลิกกับแฟนที่รักมากและคบกันมากกว่า5ปีหน่อยค่ะ