เมื่อเพื่อนมาปรึกษาปัญหาหัวใจ

เพื่อนมาขอคำปรึกษา แล้วเราก็ไม่ถนัดวิเคราะห์ ก็เลยจะมาขอความเห็นเพื่อนๆนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนได้มีโอกาสร่วมงานกับคนๆหนึ่ง เป็นงานเฉพาะกิจอย่างหามรุ่งหามค่ำ ด้วยความเห็นอกเห็นใจกันในยามลำบาก ต่างก็ปลอบใจกัน สุขทุกข์ เคล้ากันไป ต่อมาคนๆนั้นก็ต้องย้ายบริษัท เวลาผ่านไปเกือบเดือน ก็มีการขนส่งข้าวของที่ยังตกค้างอยู่ เพื่อนสาวก็ถามไปประโยคหนึ่งว่า ยังหลงลืมอะไรอีกไหม  คนๆนั้นตอบกลับมาว่า "หลงใจเอาไว้"...จบ สิ้นบทสนทนาแต่นั้นมา เพื่อนสาวเจ้ากรรมคิดมาก เราเองก็บอกแค่ว่าไม่มีไรหรอก มันเป็นวลีบทหนึ่งเท่านั้น ถ้าเป็นเพื่อนๆจะว่ายังไงคะ