สวัสดีค่ะ
คือเรื่องมันเกิดเมื่อประมาน ม.2-ม.3 ตอนนั้นได้ไปเล่นน้ำตกกับเพื่อนโดยมีคุณครูพาไป เป็นคนว่ายน้ำไม่เป็นค่ะ แต่ชอบเล่นมาก 5555 เกือบตายเลย {=∆=}*
วันนั้นไปกันประมาน 5-6 คน ผู้หญิงหมดเลยค่ะ แล้วทีนี่พอเราถึงน้ำตกก็ชอบมาก วิวดี น้ำตกสวยน่าเล่นมาก มีที่เล่นแบบตื้นๆ และมีก้อนหินขนาดใหญ่ 2 ก้อน ไว้สำหรับโดดน้ำเล่น ตรงนั้นเป็นคล้ายๆแอ่งลึกมาก.. แต่ไม่รู้ว่าเท่าไหร่
ทีนี่เราก็ถอดกระโปร่งเลยค่ะ สมัยนั้นฮิตใส่บ็อกเซอร์กัน ถอดปุ๊ปก็ไปเล่นน้ำกับเพื่อน ตอนแรกก็ไปที่ตื้นๆที่นี่เพื่อนเลยชวนไปตรงแถวๆที่เค้ากระโดดน้ำกัน แต่ตอนนั้นเรานั่งซ้อนกันแบบรถไฟแล้วจับไหล่กันไป เราอยู่คนที่ 2 แต่เพื่อนคนแรกว่ายน้ำเป็น ทีนี่เพื่อนก็เหมือนลื่นลงไปตรงแอ่งแต่เพื่อนว่ายน้ำเป็น เลยว่ายออกมาจับหินได้
เราก็เลยลื่นเหมือนกัน เพื่อนคนที่3 ถอยออกทัน แต่เราไม่ทัน พยายามใช้เท้าเขี่ยหาก้อนหินก็ไม่มี เลยคิดว่าถ้าลองปล่อยตัวเองจมถึงพื้นแล้วดีดขึ้นมาผิวน้ำน่าจะดีกว่า พอทำแบบนั้นเราจมไปลึกมากแต่หาพื้นไม่เจอเลยพยายามไม่ขึ้นมาผิวน้ำให้ได้ เริ่มหมดแรงแล้วตอนนั้น คิดว่าคงตายแน่ๆ ไม่มีใครกล้ามาช่วยหรอก เตรียมจะไปแล้วจริงๆ
แต่ตอนนั้นมีคนมาคว้าเอวไว้ เราก็พยายามทำตัวให้ไม่เป็นภาระพี่ไม่ดิ้นไม่ตะกาย แต่คือจมูกเรายังไม่พ้นจากน้ำ หายใจไม่ออก พี่อีกคนให้ท่าไม่ดี โดดมาช่วยอีกคนนึง
พอขึ้นจากน้ำก็รู้สึกมึนๆเอ๋อๆไปเปปนึงบวกกับกลัวคิดว่าตัวเองจะตายแล้ว รู้สึกเหมือนพี่เป็นฮีโร่ ตอนนั้นกลัวทำได้แค่ยกมือขอบคุณ หน้าพี่ก็ไม่ได้มอง อายมากตอนนั้น ไม่กล้าเล่นน้ำไปพักใหญ่
ฝากถึงพี่นะคะ
ถ้าพี่จำหนูได้ หนูขอบคุณพี่มากนะคะ ที่ช่วยชีวิตหนูไว้ตอนนั้น ขอให้ผลบุญที่พี่ทำให้หนูส่งถึงพี่และครอบครัวให้มีความสุขกันทุกคน ถ้ามีโอกาสอยากเห็นหน้าพี่สักครั้ง หรือแค่รูปก็ยังดี เผื่อวันข้างหน้าหนูอาจได้มีโอกาสช่วยเหลือพี่บ้าง.. #เด็กผมสั้น #ใส่บ็อกเซอร์สีชมพู #พี่ที่ช่วยจำได้ว่าตัวอวบๆทั้ง2คน บอกชื่อน้ำตกในนี้กลัวผิดกฏหรือเปล่าไม่แน่ใจ ถ้าถาไงถามชื่อน้ำตกได้นะคะ
ขอบคุณค่ะ 😂
ตามหาพี่ที่ช่วยชีวิตจากการจมน้ำเมื่อ7ปีก่อน.. ที่จันทบุรี
คือเรื่องมันเกิดเมื่อประมาน ม.2-ม.3 ตอนนั้นได้ไปเล่นน้ำตกกับเพื่อนโดยมีคุณครูพาไป เป็นคนว่ายน้ำไม่เป็นค่ะ แต่ชอบเล่นมาก 5555 เกือบตายเลย {=∆=}*
วันนั้นไปกันประมาน 5-6 คน ผู้หญิงหมดเลยค่ะ แล้วทีนี่พอเราถึงน้ำตกก็ชอบมาก วิวดี น้ำตกสวยน่าเล่นมาก มีที่เล่นแบบตื้นๆ และมีก้อนหินขนาดใหญ่ 2 ก้อน ไว้สำหรับโดดน้ำเล่น ตรงนั้นเป็นคล้ายๆแอ่งลึกมาก.. แต่ไม่รู้ว่าเท่าไหร่
ทีนี่เราก็ถอดกระโปร่งเลยค่ะ สมัยนั้นฮิตใส่บ็อกเซอร์กัน ถอดปุ๊ปก็ไปเล่นน้ำกับเพื่อน ตอนแรกก็ไปที่ตื้นๆที่นี่เพื่อนเลยชวนไปตรงแถวๆที่เค้ากระโดดน้ำกัน แต่ตอนนั้นเรานั่งซ้อนกันแบบรถไฟแล้วจับไหล่กันไป เราอยู่คนที่ 2 แต่เพื่อนคนแรกว่ายน้ำเป็น ทีนี่เพื่อนก็เหมือนลื่นลงไปตรงแอ่งแต่เพื่อนว่ายน้ำเป็น เลยว่ายออกมาจับหินได้
เราก็เลยลื่นเหมือนกัน เพื่อนคนที่3 ถอยออกทัน แต่เราไม่ทัน พยายามใช้เท้าเขี่ยหาก้อนหินก็ไม่มี เลยคิดว่าถ้าลองปล่อยตัวเองจมถึงพื้นแล้วดีดขึ้นมาผิวน้ำน่าจะดีกว่า พอทำแบบนั้นเราจมไปลึกมากแต่หาพื้นไม่เจอเลยพยายามไม่ขึ้นมาผิวน้ำให้ได้ เริ่มหมดแรงแล้วตอนนั้น คิดว่าคงตายแน่ๆ ไม่มีใครกล้ามาช่วยหรอก เตรียมจะไปแล้วจริงๆ
แต่ตอนนั้นมีคนมาคว้าเอวไว้ เราก็พยายามทำตัวให้ไม่เป็นภาระพี่ไม่ดิ้นไม่ตะกาย แต่คือจมูกเรายังไม่พ้นจากน้ำ หายใจไม่ออก พี่อีกคนให้ท่าไม่ดี โดดมาช่วยอีกคนนึง
พอขึ้นจากน้ำก็รู้สึกมึนๆเอ๋อๆไปเปปนึงบวกกับกลัวคิดว่าตัวเองจะตายแล้ว รู้สึกเหมือนพี่เป็นฮีโร่ ตอนนั้นกลัวทำได้แค่ยกมือขอบคุณ หน้าพี่ก็ไม่ได้มอง อายมากตอนนั้น ไม่กล้าเล่นน้ำไปพักใหญ่
ฝากถึงพี่นะคะ
ถ้าพี่จำหนูได้ หนูขอบคุณพี่มากนะคะ ที่ช่วยชีวิตหนูไว้ตอนนั้น ขอให้ผลบุญที่พี่ทำให้หนูส่งถึงพี่และครอบครัวให้มีความสุขกันทุกคน ถ้ามีโอกาสอยากเห็นหน้าพี่สักครั้ง หรือแค่รูปก็ยังดี เผื่อวันข้างหน้าหนูอาจได้มีโอกาสช่วยเหลือพี่บ้าง.. #เด็กผมสั้น #ใส่บ็อกเซอร์สีชมพู #พี่ที่ช่วยจำได้ว่าตัวอวบๆทั้ง2คน บอกชื่อน้ำตกในนี้กลัวผิดกฏหรือเปล่าไม่แน่ใจ ถ้าถาไงถามชื่อน้ำตกได้นะคะ
ขอบคุณค่ะ 😂