https://www.youtube.com/watch?v=1R2W5mpUqsI
เวลาที่เราเสิร์ชหาวัดหน้าพระเมรุ ของจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ก็จะมีคำจำกัดความที่ว่า
"เป็นวัดที่ไม่ถูกพม่าทำลาย" จากคำนี้เองจึงทำให้หลายคนเข้าใจว่า
"อ๋อ ที่เห็นเป็นซากปรักหักพังในอยุธยาต่างๆ ก็พม่าทำลายทั้งหมดน่ะสิ?"
ดังนั้นจึงเกิดความเกลียดชิงชังในประเทศเพื่อนบ้าน "โห! เผาจนกระทั่งเหลือเท่านี้เลยเหรอ"
"ที่บอกว่าเคยหุ้มด้วยทองคำ 171.6 กก. เนี่ย หายไปไหน" "อ๋อ ไปอยู่ที่พม่าอย่างงั้นหรือ?"
นั่นคือสิ่งที่ทุกคนจะได้ยินอยู่เสมอๆ
พอได้เดินทางไปที่พม่า เราได้เห็นมิติทางด้านความเคลื่อนไหวในช่วงเวลานับตั้งแต่การสิ้นกรุงศรี
ผ่าน 250 ปี กระบวนการที่ทำให้คิดว่ามีการเปลี่ยนแปลงไม่ว่าจะเป็นสภาวะสงคราม
ที่แน่นอนต้องเกิดการเสียหาย ถูกทำลาย
ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ท่านสร้างราชธานีขึ้นมาใหม่ก็คือกรุงเทพฯ
ก็ต้องมีการใช้อิฐขึ้นมาใหม่ ดังนั้นการเผาอิฐคงไม่ทันท่วงทีจึงทำให้มีการรื้ออิฐจากอยุธยา
นับตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 1 เพื่อไปสร้างกรุงเทพ ดังนั้นอิฐในกรุงเทพในหลายจุด หลายพื้นที่
ก็ล้วนแล้วแต่รื้อถอนจากทั้งกำแพงเมืองเก่า ทั้งเขตอาคารโบราณสถานในอยุธยาเกือบแทบทั้งสิ้น
แล้วก็เพิ่งมาถึงยุคอนุรักษ์กันจริงจัง คือตอนที่อยุธยาได้รับให้เป็นมรดกโลก
นั่นคือช่วงที่ 30 กว่าปีก่อน ที่เราให้ความสำคัญ ซึ่งก็อาจจะช้าเกินไป
จึงทำให้เหลือเพียงสภาพเพียงแค่นี้ แต่ทั้งหมดทั้งปวง
เราจะรู้สึกสบายใจกว่า เมื่อเรายกความผิดทั้งหมดนั้นให้กับพม่า !
เดี๋ยวมาต่อค่ะ
ท่องโลกหลังเสียกรุงศรีครั้งที่2 กับรายการ "โยเดียที่คิด(ไม่)ถึง ตอนสายเลือดอโยธยา"
เวลาที่เราเสิร์ชหาวัดหน้าพระเมรุ ของจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ก็จะมีคำจำกัดความที่ว่า
"เป็นวัดที่ไม่ถูกพม่าทำลาย" จากคำนี้เองจึงทำให้หลายคนเข้าใจว่า
"อ๋อ ที่เห็นเป็นซากปรักหักพังในอยุธยาต่างๆ ก็พม่าทำลายทั้งหมดน่ะสิ?"
ดังนั้นจึงเกิดความเกลียดชิงชังในประเทศเพื่อนบ้าน "โห! เผาจนกระทั่งเหลือเท่านี้เลยเหรอ"
"ที่บอกว่าเคยหุ้มด้วยทองคำ 171.6 กก. เนี่ย หายไปไหน" "อ๋อ ไปอยู่ที่พม่าอย่างงั้นหรือ?"
นั่นคือสิ่งที่ทุกคนจะได้ยินอยู่เสมอๆ
พอได้เดินทางไปที่พม่า เราได้เห็นมิติทางด้านความเคลื่อนไหวในช่วงเวลานับตั้งแต่การสิ้นกรุงศรี
ผ่าน 250 ปี กระบวนการที่ทำให้คิดว่ามีการเปลี่ยนแปลงไม่ว่าจะเป็นสภาวะสงคราม
ที่แน่นอนต้องเกิดการเสียหาย ถูกทำลาย
ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ท่านสร้างราชธานีขึ้นมาใหม่ก็คือกรุงเทพฯ
ก็ต้องมีการใช้อิฐขึ้นมาใหม่ ดังนั้นการเผาอิฐคงไม่ทันท่วงทีจึงทำให้มีการรื้ออิฐจากอยุธยา
นับตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 1 เพื่อไปสร้างกรุงเทพ ดังนั้นอิฐในกรุงเทพในหลายจุด หลายพื้นที่
ก็ล้วนแล้วแต่รื้อถอนจากทั้งกำแพงเมืองเก่า ทั้งเขตอาคารโบราณสถานในอยุธยาเกือบแทบทั้งสิ้น
แล้วก็เพิ่งมาถึงยุคอนุรักษ์กันจริงจัง คือตอนที่อยุธยาได้รับให้เป็นมรดกโลก
นั่นคือช่วงที่ 30 กว่าปีก่อน ที่เราให้ความสำคัญ ซึ่งก็อาจจะช้าเกินไป
จึงทำให้เหลือเพียงสภาพเพียงแค่นี้ แต่ทั้งหมดทั้งปวง
เราจะรู้สึกสบายใจกว่า เมื่อเรายกความผิดทั้งหมดนั้นให้กับพม่า !
เดี๋ยวมาต่อค่ะ