[ปรึกษา] รบกวนขอคำปรึกษาแนวทางในการศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัยหน่อยครับ ผมควรสู้ต่อไปไหมครับ?

กระทู้คำถาม

สวัสดีครับ ก่อนอื่นเลยเนื่องจากกระทู้นี้มีเรื่องของค่าใช้จ่าย (เงิน) จึงขออนุญาตแท็กห้องสินธรด้วยนะครับ

เหตการณ์ที่มาที่ไป-สถานการณ์ปัจจุบัน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ก่อนอื่นตัวผมในปัจจุบันขณะนี้เป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง เนื่องจากที่บ้านไม่ส่งให้เรียนต่อตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย ผมจึงต้องทำงานและหาค่าใช้จ่ายทุกอย่างในชิวิตประจำวันเอง ตั้งแต่ที่พักอาศัย กิน ไปจนถึงกระทั้งค่าเทอม และด้วยงานพิเศษที่ผมทำ ทำให้ผมได้ทำงานกับที่บริษัทชื่อดังแห่งหนึ่ง ซึ่งบริษัทนี้มีสวัสดิการจ่ายค่าเทอมให้กับ(ลูก)คนในบริษัท ผมจึงได้ลองสอบถามและขอรับความช่วยเหลือ โดยพี่เจ้าของบริษัทเป็นคนรับปากว่าจะช่วยเหลือค่าเทอมดังกล่าวของผม ปีการศึกษาละ 1 ครั้ง (1 เทอม/ 1 ปี)

มีเงื่อนไขดังนี้

1 ผมต้องสอบได้เกรดเฉลี่ยเกิน 3.00 (ปัจจุบันเกรดออกมาครบหมดแล้ว ผมได้เกรดเฉลี่ยของเทอม 1 3.60)
2 ช่วยเหลืองานที่บริษัทช่วงที่ผมสะดวก

ทั้งสองเงื่อนไขนั้น ผมได้ทั้งทำการทดลองงาน ไปจนกระทั้งขึ้นไปทำงานที่บริษัทที่อยู่ต่างจังหวัด แต่ด้วยสภาพการทำงานที่ไม่มีความชัดเจน การเปลี่ยนแปลงคำสั่งไปมา การเปลี่ยนแปลงบรีฟงาน และ ผู้ตัดสินใจสูงสูดว่างานที่ทำผ่านไม่ผ่านไม่ใช่คนเดียวกับคนที่ตกลงจ้างงาน (เคยบอกว่าผ่าน แต่พอให้อีกท่านตรวจสอบก็แจ้งมาว่ายังไม่ผ่าน) ทำให้การทำงานเต็มไปด้วยความลำบาก งานโดน interruption จนไม่เสร็จตามที่ทางนั้นต้องการ (ตั้งแต่การโดนขัดขวางการสัมภาษณ์ พนักงานบริษัทไม่ให้ความร่วมมือ การเปลี่ยนแปลงผังองกรค์ในบริษัทไปมา ฯลฯ)

สรุป ผมไปทำงานที่นั้นทั้งหมด 2 ครั้ง และทั้งสองครั้งก็ได้รับค่าจ้างกลับมา

ปกติแล้วการเรียนในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษาแรกนั้นเกรดจะออกช้ามาก ซึ่งผมได้แจ้งกับทางนั้นไปว่าเกรดอาจจะออกช้า แต่คุณสามารถดูแนวโน้มได้จากเกรดแต่ละตัวที่ออกมาเรื่อยๆ ทางนั้นแจ้งกลับมาว่าอาจจะต้องมีการพิจาณาหลายๆอย่าง ทุกอย่างเงียบไปจนกระทั้งเข้าสู่เทอมสองที่ผมจำเป็นต้องชำระค่าลงทะเบียนการศึกษา ผมไม่สามารถติดต่อกับทางบริษัทได้ จนกระทั้งได้โทรศัพท์ไปหาทางนั้นแจ้งผมกลับมาว่า "คงไม่สะดวกทำตามเงื่อนไขที่ได้ตกลงกันไว้เรื่องของผม" ก่อนจะวางสายไป

ไม่มีการทำสัญญาไว้ ทั้งหมดมีแค่เทปเสียงที่บันทึกคำพูดขณะที่รับปากผมเท่านั้นว่าจะช่วยเหลือและเป็นธุระให้ในการจัดการชำระค่าเทอม

คือ ผมไม่คาดหวังแล้วครับว่าผมจะได้รับความช่วยเหลือจากทางบริษัทอีก เพราะในเมื่อเขาไม่สามารถใช้ประโยชน์จากเราได้แล้ว ไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องเทคแคร์ผมอีก แต่ผมต้องการเล่าที่มาที่ไปเพื่อให้เห็นภาพนะครับว่าทำไมเด็กที่ต้องทำงานหาเงินใช้จ่ายเองคนเดียวถึงได้กล้าเลือกที่จะศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัยเอกชนแทนรัฐบาล ไม่ใช่ผมไม่เจียมตัว แต่เมื่อมีโอกาสผมก็อยากจะไขว้คว้าและมอบให้ตัวเองให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ครับ

รายรับและรายจ่ายในชีวิตประจำวันของผม

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

คำถาม

ผมควรสู้ต่อดีไหมครับ? ถ้านับกยศแล้ว ผมก็จะเหลือค่าใช้จ่ายที่ต้องชำระเองแค่ 4 หมื่นบาท / 1 ปีการศึกษา กับค่าใช้จ่ายเกือบ 1 หมื่นบาท / เดือน โดยตอนนี้ผมมีเงินสำรองจ่ายกับตัวเองทั้งหมดประมาณ 30 K ปีการศึกษานี้ผมเพิ่งลงเรียนไปแค่สามตัว ยังขาดอีกสามตัวที่ยังไม่กล้าไปชำระเงิน เพราะยังไม่มั่นใจว่าตัวเองควรจะสู้ต่อไปไหมกับที่นี้ หรือเราควรจะยอมรับความจริงและย้ายไปมหาลัยรัฐบาล

โดยมหาวิทยาลัยทั้งสองถ้าจำแนกข้อดีข้อเสียจะได้ดังนี้

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

สุดท้ายแล้ว เอาเข้าจริงๆผมเหนื่อยนะ ผมเหนื่อยมากๆเลยกำลังพยายามดิ้นรนเพื่อก้าวข้ามช่องว่างของความเหลื่อมล้ำทางฐานะและสังคม

แต่ในความเหนื่อยของผมผมก็มีความสุขเสมอ ทุกๆครั้งที่มองย้อนกลับไปว่าผมได้เรียนรู้อะไรบ้างจากการมีชีวิตแบบนี้

ผมแค่รู้สึกว่า ผมก็แค่อยากเรียนแล้วมีอนาคตในแบบที่ตัวเองต้องการ แต่ทำไมทุกครั้งจะมีปัญหาตามมาสารพัดสารพันแบบนี้ ใจผมมันบอกให้สู้ต่อ แต่มันก็มีความกลัวเหมือนกันว่าถ้าเกิดเราพลาดตกลงไปสักครา แต่พลาด 1 ครั้ง เราอาจจะเรียนไม่จบเลยนะ มันจึงเป็นที่มาของกระทู้นี้ เพราะผมอยากเห็นมุมมองของผู้ใหญ่ที่อยู่วงนอกนะครับ ว่าคิดเห็นเหมือนผมไหม หรือเห็นต่างยังไง หรือผมควรจะทำยังไงต่อไปดี

อยากขอความรบกวนพี่ๆที่ผ่านไปผ่านมาช่วยแนะนำหน่อยนะครับ

ขอขอบคุณล่วงหน้าจากใจจริงครับ