สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่ปกติจะเข้ามาอ่านแต่ของคนอื่น ขอระบายอะไรหน่อยนะคะ
คือ เราคุยกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ ทำตัวเหมือนที่คนเป็นแฟนเขาทำกันหมดเลยค่ะ แต่เขาไม่มีสถานะให้ อยากจะเล่าตั้งแต่ต้นยันจบ บางทีก็รู้สึกว่าแบกความรู้สึกนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ ขอเล่าคร่าวๆละกันค่ะ
เรารู้จักกับผู้ชายคนนี้เมื่อประมาณต้นปีก่อน แทนชื่อว่า S นะคะ เราแลกไลน์กัน คุยกันแบบพี่น้อง มีไรปรึกษาหารือกัน เขาเป็นผู้ชายที่น่ารัก เป็นผู้ใหญ่ อบอุ่น เราคุยกันผ่านแชทมาตลอด จนผ่านไปเดือนนึง เราเอารูปคู่กับแฟนขึ้น เขาเห็น ก็เลยเหมือนว่าหายๆไป เราก็ไม่ได้อะไรมาก ก็ปล่อยๆไป ...
ผ่านไป 3 เดือน ...
เรารู้สึกว่าแฟนเราแปลกๆ ไม่ใส่ใจเราเหมือนก่อน เราเลยแบบรู้สึกแย่ๆมากช่วงนั้น เราเลยทักไปหา พี่ S ทักไปปรึกษาเรื่องอื่นๆ จนเขาถามว่ามาคุยกับพี่ แล้วแฟนไม่ว่าหรอ เราเลยบอกพี่ S ไปว่า เราเลิกกับแฟนแล้ว ซึ่งจริงๆก็ยังไม่ได้เลิกหรอก แต่อะไรหลายๆอย่างมันเหมือนคนหมดเยื่อใยกันแล้ว แล้วเราเป็นพวกปล่อยๆแฟนด้วย ไม่ค่อยอะไรกับแฟน ก็เลยไม่ค่อยได้คุยกัน แล้วแฟนเราก็ไปทำงาน ตจว บ่อย เลยไม่ค่อยได้เจอกันอยู่แล้ว แต่เราก็คบกับแฟนมาได้ด้วยความไว้ใจและเชื่อใจมาตลอด
ต่อๆ พอเราบอกพี่ S ไปว่าเลิกกับแฟนแล้ว เรากับพี่เขาก็เริ่มคุยกันบ่อยขึ้น คุยกันทุกวันมากขึ้น ผ่านไลน์ ไม่เคยเจอกันเลย ไม่เคยวิดีโอคอลด้วย แต่คุยกันแบบพี่น้อง ปรึกษากัน เราชวนเขาเล่นเกมจนเขาติด 555555 จนแบบรู้สึกสนิทกันมากขึ้น พี่เขาเป็นคนที่คุยสนุก อุ่นใจ ตลก กวนๆหน่อยๆ ^^ จนเวลาผ่านไปประมาณสองเดือน พี่เขาก็อยากเจอเราจริงๆแล้ว เราก็แบบคิดว่า มันจะดีหรอ ถ้าแฟนรู้ว่าเราจะไปเจอผู้ชายคนอื่นจะทำยังไงอ่ะ แต่พี่ S คุยกับเราเขาไม่คิดอะไรอ่ะ เขาเห็นเราเป็นน้อง แค่อยากมาเจอมาเลี้ยงข้าวไรงี้ เราก็แบบ เอาวะ ไปเจอก็ได้วะ แต่ในใจเราอ่ะชอบพี่เขาไปแล้ว ก็เลยตกลงไปเจอกับพีเขา ....
พอถึงวันที่เราได้เจอกัน .............. เรานี่แบบ ..................
พอได้เห็นหน้ากันครั้งแรกคือแบบบบ เขาดีมากกกกกกกกก ตัวจริงคือน่ารักมากกก หน้าตาดีมากเลยนะ เขาก็ขับรถมา พาเราไปกินข้าว แล้วดูหนังต่อ
เรานี่อารมณ์แบบ เหมือนในฝัน ได้มาเดทกับผู้ชายดีดีคนหนึ่ง ตรงสเปคไปหมดทุกอย่าง นิสัยก็ดี พอๆอวยเยอะไปละ 555 พอจบวันนั้น เขาก็มส่งเราแล้วเขาก็กลับไป หลังจากวันนั้นเราสองคนก็คุยกันมากขึ้น เริ่มห่วงใยกันมากขึ้น เริ่มได้คอลหากันผ่านไลน์ คุยกันก่อนนอนไม่ทุกคืนนะ นานๆที วิดีโอกันบ้างบางครั้ง จนเขาเริ่มมาหาเราบ่อยขึ้น เดือนละครั้งได้ บางเดือนก็ไม่มาเลย เราก็เริ่มขยับความสัมพันธ์สนิทสนมกันมากขึ้น
จนวันหนึ่ง เราเผลอตัวและใจไปให้กับเขา ........................
ซึ่ง เช้าวันต่อมาเรารุ้สึกผิดกับแฟนเรามาก เลยโทรไปบอกเลิก ยุติความสัมพันธ์ แต่ก่อนที่จะบอกเหตุผลที่ขอเลิก แฟนเรากลับตอบกลับมาว่า "ขอโทษ แต่เราแอบมีคนอื่นมาได้ซักพักแล้ว" ตอนนั้นก็อึ้งหนักมาก แบบ เฮ้ย นี่คือต่างคนต่างแอบมีคนอื่นหรอ ก็เลยจบไป
แล้วเราก็กลับมาเทใจให้กับพี่ S แทน แบบถึงกับเลิกคุยกับทุกคน เพื่อคุยกับเขาคนเดียว เราสองคนอยู่กันแบบเหมือนคนเป็นแฟนเขาทำกันทุกอย่าง แต่เขาไม่มีสถานะให้เรา จนผ่านมาหลายเดือน สถานะที่ไม่มีชื่อเรียกนี้ก็ยังคงเป็นอยู่ เขาคุยกับเราน้อยลงช่วงพักหลัง จนบางทีก็หายไปเป็นวัน เป็นอาทิตๆ ซึ่งเราจะไปตามก็ไม่ได้ จะไปเซ้าซี้ก็ไม่ได้ เพราะไม่ได้เป็นไรกัน เราก็แบบ เฟลๆหน่อยๆ พยายามทำใจให้ชิน จนวันนี้ เราเข้าไปในแชท เขาก็ยังไม่อ่านไลน์เรามาหลายวันแล้ว เราเลยเข้าไปดูหน้าไลน์เขา แต่ก็ดูไม่ได้เฉย ปกติดูได้ เลยสงสัยว่า เราอาจจะโดนเขาบล็อคแล้วหรือเปล่า ซึ่ง ในหัวคิดอะไรไม่รู้เต็มไปหมด คือเราอึดอัดมากๆ ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกแล้ว
เราพยายามทำความเข้าใจกับความรู้สึกตัวเอง ว่าเรารักเขาไปแล้วจริงไหม แต่ช่วงนี้มีคนเข้าหาเรา มาจีบเราเยอะอยู่ จนแบบ เราก็เลือกคุยแค่คนสองคน แต่พอคนที่เราคุยรู้ว่าเรายังไม่เลิกขาดกับพี่ S คนที่เราคุยเขาก็เสียความรู้สึกที่แบบเรายังมีใจให้คนอื่น ยังไม่เปิดรับเขา ไรงี้ เรายอมรับว่าเราเห็นแก่ตัว ที่เป็นคนที่คุยเยอะมาก่อน เห็นแก่ตัวที่นอกใจแฟนตัวเองไปหาคนอื่น แล้วโดนทิ้งอีก ซึ่งเราคิดว่ามันคงเป็นเวรกรรมของเรานั่นเอง ก่อนหน้านี้ ก่อนที่จะเกิดเรื่องพวกนี้ เราเคยมีเหตุการณ์ลักษณะเดียวกันมาครั้งหนึ่งแล้ว ซึ่งอย่างว่าแหละ เราก็โดนทิ้งมาเช่นเดิม และเวรกรรมก็ได้ตามสนองเราอีกครั้งในตอนนี้แหละ เราแค่อยากมาระบายเฉยๆ อย่าว่าเราเลยนะ สุดท้ายก็ไม่เหลือใครอยู่ดี เหลือแต่ตัวเอง
บางทีก็เข็ดกับความรักแล้วอ่ะ รู้สึกไม่อยากอยู่ ไม่อยากมีใครอีกแล้ว มันเบื่อหน่ายชีวิตไปเฉยเลย พอตั้งแต่เลิกกับแฟนมาแล้วคุยกับพี่ S คนเดียวอ่ะ เราเหงาแบบขั้นสุด เพราะพี่ S ก็ไม่ค่อยมีเวลาคุยกับเราทุกวัน เขาทำงานทุกวัน ไม่ค่อยมาเจอ เราเหมือนแบบอยู่คนเดียวมาตลอดอ่ะตั้งแต่เลิกกับแฟนอะ มันชินๆกับการอยู่คนเดียวจนรู้สึกอิ่มตัวกับจุดๆนี้แล้ว แต่จะให้ไปลองเปิดใจรับใครใหม่เราก็ยังไม่โอเคอ่ะ เราสงสารคนที่เราคุย เขาต้องเสียความรู้สึกแค่ไหนอ่ะ ที่เรายังมีใจให้ผู้ชายอีกคนอยู่ แล้วคุยกับเขาเล่นๆอ่ะ เราแคร์ความรู้สึกคนอื่นนะ แต่บางทีก็สมน้ำหน้าตัวเองอ่ะ ถ้ายังไม่รู้จักพอแบบนี้อ่ะ เราว่าเราควรจะอยู่คนเดียวมากกว่าที่จะเริ่มต้นใหม่กับใครอ่ะ เราไม่อยากทำให้ใครต้องมาเสียใจ หรือเสียใจกับใครแล้วอ่ะเราเหนื่อย
ที่มาตั้งกระทู้แค่ระบายเฉยๆอ่ะ มันรู้สึกแย่จริงๆนะไม่ใช่ไม่รู้สึกอ่ะ ใครที่เคยมีสถานะที่ไม่มีชื่อเรียก น่าจะเข้าใจความรู้สึกนี้นะ ความรุ้สึกที่ว่าอยากจะเป็นแฟนเขาแต่เขาให้เราได้แค่นี้อะ จะเป็นมากกว่านั้นก็ไม่ได้อ่ะ บางทีมันก็อึดอัดอ่ะ อยากระบาย T T
แบกความรู้สึกนี้ไม่ไหวแล้ว ขอระบายประสบการณ์ความรักช่วงหนึ่งที่เข้ามาในชีวิตหน่อยนะคะ
คือ เราคุยกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ ทำตัวเหมือนที่คนเป็นแฟนเขาทำกันหมดเลยค่ะ แต่เขาไม่มีสถานะให้ อยากจะเล่าตั้งแต่ต้นยันจบ บางทีก็รู้สึกว่าแบกความรู้สึกนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ ขอเล่าคร่าวๆละกันค่ะ
เรารู้จักกับผู้ชายคนนี้เมื่อประมาณต้นปีก่อน แทนชื่อว่า S นะคะ เราแลกไลน์กัน คุยกันแบบพี่น้อง มีไรปรึกษาหารือกัน เขาเป็นผู้ชายที่น่ารัก เป็นผู้ใหญ่ อบอุ่น เราคุยกันผ่านแชทมาตลอด จนผ่านไปเดือนนึง เราเอารูปคู่กับแฟนขึ้น เขาเห็น ก็เลยเหมือนว่าหายๆไป เราก็ไม่ได้อะไรมาก ก็ปล่อยๆไป ...
ผ่านไป 3 เดือน ...
เรารู้สึกว่าแฟนเราแปลกๆ ไม่ใส่ใจเราเหมือนก่อน เราเลยแบบรู้สึกแย่ๆมากช่วงนั้น เราเลยทักไปหา พี่ S ทักไปปรึกษาเรื่องอื่นๆ จนเขาถามว่ามาคุยกับพี่ แล้วแฟนไม่ว่าหรอ เราเลยบอกพี่ S ไปว่า เราเลิกกับแฟนแล้ว ซึ่งจริงๆก็ยังไม่ได้เลิกหรอก แต่อะไรหลายๆอย่างมันเหมือนคนหมดเยื่อใยกันแล้ว แล้วเราเป็นพวกปล่อยๆแฟนด้วย ไม่ค่อยอะไรกับแฟน ก็เลยไม่ค่อยได้คุยกัน แล้วแฟนเราก็ไปทำงาน ตจว บ่อย เลยไม่ค่อยได้เจอกันอยู่แล้ว แต่เราก็คบกับแฟนมาได้ด้วยความไว้ใจและเชื่อใจมาตลอด
ต่อๆ พอเราบอกพี่ S ไปว่าเลิกกับแฟนแล้ว เรากับพี่เขาก็เริ่มคุยกันบ่อยขึ้น คุยกันทุกวันมากขึ้น ผ่านไลน์ ไม่เคยเจอกันเลย ไม่เคยวิดีโอคอลด้วย แต่คุยกันแบบพี่น้อง ปรึกษากัน เราชวนเขาเล่นเกมจนเขาติด 555555 จนแบบรู้สึกสนิทกันมากขึ้น พี่เขาเป็นคนที่คุยสนุก อุ่นใจ ตลก กวนๆหน่อยๆ ^^ จนเวลาผ่านไปประมาณสองเดือน พี่เขาก็อยากเจอเราจริงๆแล้ว เราก็แบบคิดว่า มันจะดีหรอ ถ้าแฟนรู้ว่าเราจะไปเจอผู้ชายคนอื่นจะทำยังไงอ่ะ แต่พี่ S คุยกับเราเขาไม่คิดอะไรอ่ะ เขาเห็นเราเป็นน้อง แค่อยากมาเจอมาเลี้ยงข้าวไรงี้ เราก็แบบ เอาวะ ไปเจอก็ได้วะ แต่ในใจเราอ่ะชอบพี่เขาไปแล้ว ก็เลยตกลงไปเจอกับพีเขา ....
พอถึงวันที่เราได้เจอกัน .............. เรานี่แบบ ..................
พอได้เห็นหน้ากันครั้งแรกคือแบบบบ เขาดีมากกกกกกกกก ตัวจริงคือน่ารักมากกก หน้าตาดีมากเลยนะ เขาก็ขับรถมา พาเราไปกินข้าว แล้วดูหนังต่อ
เรานี่อารมณ์แบบ เหมือนในฝัน ได้มาเดทกับผู้ชายดีดีคนหนึ่ง ตรงสเปคไปหมดทุกอย่าง นิสัยก็ดี พอๆอวยเยอะไปละ 555 พอจบวันนั้น เขาก็มส่งเราแล้วเขาก็กลับไป หลังจากวันนั้นเราสองคนก็คุยกันมากขึ้น เริ่มห่วงใยกันมากขึ้น เริ่มได้คอลหากันผ่านไลน์ คุยกันก่อนนอนไม่ทุกคืนนะ นานๆที วิดีโอกันบ้างบางครั้ง จนเขาเริ่มมาหาเราบ่อยขึ้น เดือนละครั้งได้ บางเดือนก็ไม่มาเลย เราก็เริ่มขยับความสัมพันธ์สนิทสนมกันมากขึ้น
จนวันหนึ่ง เราเผลอตัวและใจไปให้กับเขา ........................
ซึ่ง เช้าวันต่อมาเรารุ้สึกผิดกับแฟนเรามาก เลยโทรไปบอกเลิก ยุติความสัมพันธ์ แต่ก่อนที่จะบอกเหตุผลที่ขอเลิก แฟนเรากลับตอบกลับมาว่า "ขอโทษ แต่เราแอบมีคนอื่นมาได้ซักพักแล้ว" ตอนนั้นก็อึ้งหนักมาก แบบ เฮ้ย นี่คือต่างคนต่างแอบมีคนอื่นหรอ ก็เลยจบไป
แล้วเราก็กลับมาเทใจให้กับพี่ S แทน แบบถึงกับเลิกคุยกับทุกคน เพื่อคุยกับเขาคนเดียว เราสองคนอยู่กันแบบเหมือนคนเป็นแฟนเขาทำกันทุกอย่าง แต่เขาไม่มีสถานะให้เรา จนผ่านมาหลายเดือน สถานะที่ไม่มีชื่อเรียกนี้ก็ยังคงเป็นอยู่ เขาคุยกับเราน้อยลงช่วงพักหลัง จนบางทีก็หายไปเป็นวัน เป็นอาทิตๆ ซึ่งเราจะไปตามก็ไม่ได้ จะไปเซ้าซี้ก็ไม่ได้ เพราะไม่ได้เป็นไรกัน เราก็แบบ เฟลๆหน่อยๆ พยายามทำใจให้ชิน จนวันนี้ เราเข้าไปในแชท เขาก็ยังไม่อ่านไลน์เรามาหลายวันแล้ว เราเลยเข้าไปดูหน้าไลน์เขา แต่ก็ดูไม่ได้เฉย ปกติดูได้ เลยสงสัยว่า เราอาจจะโดนเขาบล็อคแล้วหรือเปล่า ซึ่ง ในหัวคิดอะไรไม่รู้เต็มไปหมด คือเราอึดอัดมากๆ ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกแล้ว
เราพยายามทำความเข้าใจกับความรู้สึกตัวเอง ว่าเรารักเขาไปแล้วจริงไหม แต่ช่วงนี้มีคนเข้าหาเรา มาจีบเราเยอะอยู่ จนแบบ เราก็เลือกคุยแค่คนสองคน แต่พอคนที่เราคุยรู้ว่าเรายังไม่เลิกขาดกับพี่ S คนที่เราคุยเขาก็เสียความรู้สึกที่แบบเรายังมีใจให้คนอื่น ยังไม่เปิดรับเขา ไรงี้ เรายอมรับว่าเราเห็นแก่ตัว ที่เป็นคนที่คุยเยอะมาก่อน เห็นแก่ตัวที่นอกใจแฟนตัวเองไปหาคนอื่น แล้วโดนทิ้งอีก ซึ่งเราคิดว่ามันคงเป็นเวรกรรมของเรานั่นเอง ก่อนหน้านี้ ก่อนที่จะเกิดเรื่องพวกนี้ เราเคยมีเหตุการณ์ลักษณะเดียวกันมาครั้งหนึ่งแล้ว ซึ่งอย่างว่าแหละ เราก็โดนทิ้งมาเช่นเดิม และเวรกรรมก็ได้ตามสนองเราอีกครั้งในตอนนี้แหละ เราแค่อยากมาระบายเฉยๆ อย่าว่าเราเลยนะ สุดท้ายก็ไม่เหลือใครอยู่ดี เหลือแต่ตัวเอง
บางทีก็เข็ดกับความรักแล้วอ่ะ รู้สึกไม่อยากอยู่ ไม่อยากมีใครอีกแล้ว มันเบื่อหน่ายชีวิตไปเฉยเลย พอตั้งแต่เลิกกับแฟนมาแล้วคุยกับพี่ S คนเดียวอ่ะ เราเหงาแบบขั้นสุด เพราะพี่ S ก็ไม่ค่อยมีเวลาคุยกับเราทุกวัน เขาทำงานทุกวัน ไม่ค่อยมาเจอ เราเหมือนแบบอยู่คนเดียวมาตลอดอ่ะตั้งแต่เลิกกับแฟนอะ มันชินๆกับการอยู่คนเดียวจนรู้สึกอิ่มตัวกับจุดๆนี้แล้ว แต่จะให้ไปลองเปิดใจรับใครใหม่เราก็ยังไม่โอเคอ่ะ เราสงสารคนที่เราคุย เขาต้องเสียความรู้สึกแค่ไหนอ่ะ ที่เรายังมีใจให้ผู้ชายอีกคนอยู่ แล้วคุยกับเขาเล่นๆอ่ะ เราแคร์ความรู้สึกคนอื่นนะ แต่บางทีก็สมน้ำหน้าตัวเองอ่ะ ถ้ายังไม่รู้จักพอแบบนี้อ่ะ เราว่าเราควรจะอยู่คนเดียวมากกว่าที่จะเริ่มต้นใหม่กับใครอ่ะ เราไม่อยากทำให้ใครต้องมาเสียใจ หรือเสียใจกับใครแล้วอ่ะเราเหนื่อย
ที่มาตั้งกระทู้แค่ระบายเฉยๆอ่ะ มันรู้สึกแย่จริงๆนะไม่ใช่ไม่รู้สึกอ่ะ ใครที่เคยมีสถานะที่ไม่มีชื่อเรียก น่าจะเข้าใจความรู้สึกนี้นะ ความรุ้สึกที่ว่าอยากจะเป็นแฟนเขาแต่เขาให้เราได้แค่นี้อะ จะเป็นมากกว่านั้นก็ไม่ได้อ่ะ บางทีมันก็อึดอัดอ่ะ อยากระบาย T T