เป็นเรื่องราวความรักของคนสองคน เราจะไม่เล่าว่าเรารักกันยังไง รักกันมากหรือป่าว แต่วันหนึ่งเรารู้สึกได้ว่าที่เราคบกันอยุ่ทุกวันนี้มันคือความผูกพันธ์ อยากคุยกัน ต้องการกัน อยู่ด้วยกัน แต่ไม่ได้มอบความรักให้กันอีกแล้ว เรารู้มาสักระยะหนึ่งแล้วว่าเรากำลังยื้อเขาเอาไว้ รู้มาสักระยะว่าที่เราอยู่ด้วยกันไม่ใช่เพราะความรักหรือความสุข แต่มันมีองค์ประกอบหลายๆอย่างที่เราเลิกกันไม่ได้

วันนี้เราคิดแล้วว่าเราควรเดินออกมาก่อน ควรหยุดเรื่องระหว่างเราและปล่อยเขาไป เราเสียใจนะ เสียใจมาก เจ็บมาก เพราะเรายังรักเขามาก แต่ความรักที่เรามีมันมากกว่าตัวเอง เราไม่อยากเห็นแก่ตัวไม่อยากผูกเขาไว้กับเรา ในเมื่อรักมันไม่เหมือนเดิม เราหลอกตัวเองมาตลอดว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี แต่จริงๆแล้วที่รักเรามาถึงวันนี้ ไม่ใช่เพราะเขายืนอยู่ตรงนี้ แต่เป็นเพราะเราวิ่งตามไปยืนข้างเขา วันนี้เราเสียใจที่ทำให้เขาเสียใจ เขาคงโกรธเรามากที่เราทิ้งเขา ที่เราเดินออกมา แต่นี้คือสิ่งดีๆสุดท้ายที่เราจะทำให้เขาได้ ต่อให้ไม่อยากเลิกแค่ไหน ต่อให้เสียใจมากแค่ไหน ต่อให้รักเขามากเท่าไร เราก็ต้องปล่อยให้เขาไปเจอคนที่ดีๆ ในอนาคต

ได้แต่หวังว่าเขาจะเข้าใจในสิ่งที่เราทำ อาจจะไม่ใช่ตอนนี้ แต่เราไม่เคยรักเขาน้อยลงสักนิดเลย