เคยเป็นมั้ยค่ะความรู้สึกที่เราไม่เคยเข้าใจมัน
ซักทีคือแบบเราคบกับผู้ชายคนหนึ่งรู้จักกันมานานเกือบๆจะ3ปีได้อ่ะ คบกับแบบไม่ค่อยจะเปิดเผยเท่าไหร่ เพราะเราไม่ชอบอะไรที่ผูกมัด ก็หึงก็หวงนะเวลาเห็นเขาคุยกับคนอื่นแต่ก็เลือกที่จะไม่สนใจเบื่อไม่อยากทะเลาะเลยปล่อยแล้วแต่ใจเขา. แต่พอมาเรื่อยๆมันก็หนักขึ้นๆจนทนไม่ได้ เราก็เจ้าชู้นะค่ะ ก็มีคุยๆบ้างนิสัยเรากับแฟนเหมือนกันอาจจะเป็นเพราะเรื่องนี้ที่ทำให้เราคบกันมาได้จนถึงทุกวันนี้  แต่เราเริ่มจะไม่ไหวล่ะกับความสัมพันธ์แบบนี้เพราะเราเห็นคนอื่นเขาคบกันแบบเปิดเผยแล้วก็คบกันได้นาน เราก็รู้สึกอยากมีจนวันหนึ่งเราได้คุยกับผู้ชาย อีกคนก็รู้สึกว่าโอเคดีนะไม่ได้เเย่แต่เราเนี้ยสิ ไม่ได้รักเขา ในหัวเราตอนนี้คิดแค่ว่าถ้าเราลองคบคนที่รักเรา เราก็จะไม่เสียใจ ถึงจะไม่มีความสุขก็ตาม. คบกันไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็คงรักกันเอง เขาดีกับเรามาก ไม่งี่เง่า. ดีจนเราคิดว่าเราคงไม่เหมาะกับเขาเลยด้วยซ้ำ แต่เราก็กลัวกลัวว่าถ้าบอกเขาไปว่าเราไม่ได้รักเขา เขาจะเสียใจเราไม่อยากให้มันเป็นอย่างงั้น เลยคบกับเขามาเรื่อยๆทั้งๆที่ไม่ได้รัก. แต่พอแฟนเก่าเห็นว่าเรามีคนใหม่เขาก็เหมือนจะเข้ามาคุยเข้ามาทำตัวเหมือนว่ายังสนใจอยู่ถ้าเราจะทิ้งเขาไปหาแฟนเก่ามันก็จะดูใจร้ายเกินไป  เราจะทำให้เขาเสียใจทั้งๆที่เขาก็ไม่เคยทำเราเสียใจเลยก็คงไม่ได้ไม่อยากทำแบบนั้นเหมือนเราฝืนยังไงไม่รู้นะที่ยังไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของตัวเองเลย