เรากับแฟนอยู่ด้วยกัน แฟนเราเด็กกว่าปีนึง ส่วนมากจะเป็นคนที่คอยไปรับไปส่ง คอยซัพพอร์ทเกือบทุกอย่าง คอยบอกคอยเตือนเรื่องงานเรื่องหอ ซึ่งเราเป็นคนไม่ค่อยพูด เวลามีปัญหาจะเก็บไว้คนเดียวไม่อยากให้แฟนมาลำบากหรือรับรู้รับมือกับปัญหาของเราด้วย เราแชร์ค่าใช้จ่ายกัน แต่แฟนจะจ่ายเยอะกว่า เราเคยไม่มีตังค์ใช้กัน ตอนไม่มีเราก็ประหยัดกันมาก แฟนเครียดเรื่องตังค์ แต่เราไม่อยากซีเรียสด้วยเราคอยรับฟังเค้า ไม่อยากให้เค้าซีเรียสไปอีก กลางวันวันหนึ่งกินอาหารตามสั่งกัน เรากินไม่หมดแฟนเลยหอกลับห้องกลับไปกิน ตกเย็นเรากับแฟนกินมาม่ากับข้าวที่เหลือตอนเที่ยง แบ่งกันกิน เรามองเค้าแล้วเรารู้สึกสงสารเค้า พอเรากินมาม่าใกล้หมดชามเราเงยหา เห็นเค้ามองเรากินแล้วเค้ายิ้ม 😊 อีกวันตังค์หมดจริงๆแฟนเลยนั่งนับเหรียญจะไปแลกที่เซเว่น แฟนดีใจใหญ่เลย แล้วถามเราว่า "ดีใจมั้ยมีตังค์แล้ว" เราก็บอกดีใจ ค่าคอมก็ต้องจ่าย ของใช้โน้นนี่ก็หมด แต่แฟนเราไม่เคยโทษเราเลย เราไม่มีรถ เพื่อนก็ไม่ค่อยมี เรารู้สึกว่าเราทำให้แฟนลำบาก กลัวว่าเราเป็นภาระให้เค้า เค้าทำดีกับเรามาก
รู้สึกว่าตัวเองทำให้แฟนลำบาก