ตั้งแต่เรียนมาทั้งชีวิต เกรดเทอมนี้ถือว่าแย่ที่สุด แย่แบบไม่คิดว่าจะร่วงมาขนาดนี้ ยิ่งเป็นเกรดมหาลัยด้วยมันมีผลไปถึงตอนสมัครงานเลย เฟลมากๆบางตัวที่เราหวังคือต้องได้Aแน่ๆ พยายามตั้งใจทำไฟนอล มิดเทอม แต่ก้ไม่ถึงที่หวัง เกรดวิชานั้นก็ไม่ได้แย่ แต่มันดันไปฉุดGPAนี้สิ ไม่ถึงขั้นต่ำตอนสมัครงานด้วยซ้ำ แต่บางวิชาเรานิ่งนอนใจ ตอนเรียนคิดว่าไว้เก็บสัปดาห์ใกล้ๆก่อนสอบก็ได้ แต่มันไม่ทันจริงๆ ถ้าไม่เคยทบทวนมาก่อนเลย คิดว่าเดี๋ยวค่อยทำก็ได้ ยิ่งคิดว่ามาเก็บคืนสุดท้ายยันตี3ตี4 ก็ไม่ได้(บางวิชา) แล้วไอ้ทีติวดึกๆก็ไม่ใช่ว่าติวทุกนาทีก็มีเถลไถลบ้าง เวลาเพื่อนเกรดลงเฟสนี้อึ้งนะแบบเห้ย ทำได้ไงวะ แล้วมามองกรดตัวเองก็สลดทุกที ไหนจะพ่อแม่อีกที่คงผิดหวังกับเกรดหน้าดู เทอมหน้าต้องเอา3มาฝากท่านให้ได้ พี่ชายแท้ๆของผมเรียนมธ ที่เดียวกันกลับได้เกรดเฉลี่ยสูงลิ่ว ตอนเขาถามเกรดผมนี่ไม่กล้าบอกเลย
ตอนนี่เข้าใจแล้วว่าการตั้งใจเรียนในห้องสำคัญที่สุด บางทีเราก็อยากนั่งหน้าๆนะแต่ไม่มีเพื่อนไปเลยไม่ไป สุดท้ายก็ไม่ค่อยได้เรียนเล่นไปวันๆ เพื่อนไม่ผิดหรอก ไม่มีใครห้ามไม่ให้นั่งหน้า แต่เรานี้แหละที่ลำดับความสำคัญผิดๆ เวลากลับมาที่บ้านเราก็มักจะเล่นเกมส์หรืออะไรที่คิดว่าอยู่หอไม่เคยได้ทำ สารภาพว่าไม่เคยอ่านนส.จริงๆจังเลย ตอนนี้คงต้องทำทุกอย่างให้ดีขึ้นกว่านี้มากๆ
- ไม่มีอีกแล้ว คำว่าเดี๋ยวค่อยอ่านหนังสือ ถ้าไม่เข้าใจตรงไหนจะถามเพื่อนให้เคลียร์ในวันนั้นเลยและจดช็อตโน๊ต
- พยายามทำการบ้านเอง กลับหอไปต้องทบทวนเนื้อหาอย่างน้อยวันละ1ชม.
- เวลาเรียนจะพยายามหาเพื่อนกลุ่มหน้าๆ
ตอนคำนวดเกรดเราก็คิดเผื่อแล้วว่าวิชานี้น่าจะประมาณนี้ๆๆ พอเกรดออกมาจริงๆก็ร่วงไปกว่าที่เราคิด บางวิชาต่อให้ขยันแค่ไหน ก็อาจจะไม่ได้Aเสมอไป เกรดวิชานั้นมันก็ดีนะ แต่มันจะดีเท่าที่หวังรึปล่าวก็อีกเรื่อง เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าเอาวิชาแบกวิชาอื่น เพราะถ้ามันทำได้ไม่เหมือนที่คิดเกรดก็เคลื่อนหมด ทางทีดีอย่าพยายามไปคิดล่วงหน้าดีกว่า ถ้าสมมุติคิดมาบางวิชาเราอ่อนอาจจะคิดว่าเอาฺC ก็พอแล้ว แต่ถ้าขยันอาจจะอัพเป็นตัวอื่นก็ได้ คิดว่า เต็มที่กับทุกวิชาให้มากที่สุด!!!!
จุดประสงค์ที่ตั้งกระทู้นี้เพื่อระบาย และ ตั้งเป้าหมายให้กับตัวให้ ให้เพื่อนๆช่วยเป็นพยานนะครับว่าผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ตอนนี้อาจจะเป็นแค่คำพูดเดี๋ยวเปิดเทอมจะแสดงให้ดูครับ หวังว่ากระทู้นี้จะเป็นประโยชน์ให้ทุกคนไม่มากก็น้อยนะครับ
เคยเป็นกันมั้ยครับ เฟลกับเกรดมากๆ(อุทาหรณ์ สำหรับคนไม่ตั้งใจเรียน)
ตอนนี่เข้าใจแล้วว่าการตั้งใจเรียนในห้องสำคัญที่สุด บางทีเราก็อยากนั่งหน้าๆนะแต่ไม่มีเพื่อนไปเลยไม่ไป สุดท้ายก็ไม่ค่อยได้เรียนเล่นไปวันๆ เพื่อนไม่ผิดหรอก ไม่มีใครห้ามไม่ให้นั่งหน้า แต่เรานี้แหละที่ลำดับความสำคัญผิดๆ เวลากลับมาที่บ้านเราก็มักจะเล่นเกมส์หรืออะไรที่คิดว่าอยู่หอไม่เคยได้ทำ สารภาพว่าไม่เคยอ่านนส.จริงๆจังเลย ตอนนี้คงต้องทำทุกอย่างให้ดีขึ้นกว่านี้มากๆ
- ไม่มีอีกแล้ว คำว่าเดี๋ยวค่อยอ่านหนังสือ ถ้าไม่เข้าใจตรงไหนจะถามเพื่อนให้เคลียร์ในวันนั้นเลยและจดช็อตโน๊ต
- พยายามทำการบ้านเอง กลับหอไปต้องทบทวนเนื้อหาอย่างน้อยวันละ1ชม.
- เวลาเรียนจะพยายามหาเพื่อนกลุ่มหน้าๆ
ตอนคำนวดเกรดเราก็คิดเผื่อแล้วว่าวิชานี้น่าจะประมาณนี้ๆๆ พอเกรดออกมาจริงๆก็ร่วงไปกว่าที่เราคิด บางวิชาต่อให้ขยันแค่ไหน ก็อาจจะไม่ได้Aเสมอไป เกรดวิชานั้นมันก็ดีนะ แต่มันจะดีเท่าที่หวังรึปล่าวก็อีกเรื่อง เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าเอาวิชาแบกวิชาอื่น เพราะถ้ามันทำได้ไม่เหมือนที่คิดเกรดก็เคลื่อนหมด ทางทีดีอย่าพยายามไปคิดล่วงหน้าดีกว่า ถ้าสมมุติคิดมาบางวิชาเราอ่อนอาจจะคิดว่าเอาฺC ก็พอแล้ว แต่ถ้าขยันอาจจะอัพเป็นตัวอื่นก็ได้ คิดว่า เต็มที่กับทุกวิชาให้มากที่สุด!!!!
จุดประสงค์ที่ตั้งกระทู้นี้เพื่อระบาย และ ตั้งเป้าหมายให้กับตัวให้ ให้เพื่อนๆช่วยเป็นพยานนะครับว่าผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ตอนนี้อาจจะเป็นแค่คำพูดเดี๋ยวเปิดเทอมจะแสดงให้ดูครับ หวังว่ากระทู้นี้จะเป็นประโยชน์ให้ทุกคนไม่มากก็น้อยนะครับ