สวัสดีครับ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน
ผมไม่มีสังคมที่ผมจะสามารถทำตัวอ่อนแอหรืออ่อนไหวได้
ผมจึงตัดสินใจมาขอความช่วยเหลือจากทุกท่านในPantipครับ
ความสัมพันธ์ผมเป็นแบบ ชาย-ชาย ครับ
ผมกับแฟนคบกันมาที่ 11 เดือน
- ผมอายุวัย 24 เป็นคนติดแฟน หน้าที่การงานค่อนข้างสูง ภาระเยอะ สังคมน้อย วิถีชีวิตผมจะคัดกรองคนเข้ามาในวงกลมของผมมากๆ จะคุยกันแต่กับพวกผู้บริหารรุ่นเดียวกันหรือมากกว่า
- แฟนผมเป็นคนไม่ติดแฟนอายุวัน 30 หน้าที่การงานปานกลาง เป็นคนเฉื่อยๆ สังคมจัด ปาร์ตี้บ่อยและแคร์สังคมค่อนข้างสูง เปิดรับผู้คนเสมอ ชอบอยู่ในโครงการธุรกิจต่าง ๆ
เราคบกันมาโดยหาตรงกลางกันมาตลอด โดยผมทราบดีว่าเขาละทิ้งช่วงเวลาที่เขาไปสังสรรค์กับเพื่อนและสังสรรค์ส่วนตัวเพื่อมาอยู่กับผม
และผมรับผิดชอบเขาในส่วนของการวิสัยทัศน์ในการทำงาน ว่าวงกลมตรงนี้ควรเล็กลงเพื่อที่แฟนผมจะทำหน้าที่ให้มันถูกจุดมากขึ้น
แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นว่า ผมบงการเขาเกินไป ทำให้เขาอึดอัด ผมยอมรับครับ
และเขาบอกผมว่าเขาไม่มีความสุขที่ทำไมคนอย่างผมต้องมาอดทนกับเขา
วันดีคืนดี วันแรกของการทำงาน เขาตื่นมาทิ้งข้อความไว้ประมาณว่า
"ขอบคุณสำหรับปี2560ที่อยู่ด้วยกันมา แต่เขารู้สึกว่าเขาไม่เป็นตัวเอง เขาอยากจะขอห่างกันสักพัก ขอเวลาไปคิดเพื่อทบทวน ความรักดีๆเขาว่ามันไม่ควรจะพยายามขนาดนี้"
ผมถามกลับไปว่า "ล้อเล่นอะไรหรือเปล่า มาบอกเลิกอะไรตอนเช้าเนี่ย วันทำงานวันแรกด้วยนะ"
เขาตอบกลับมาว่า "ขอโทษ พอดีคิดมาทั้งคืน"
ผมเลยถามกลับไปว่า "พูดเหมือนจะเลิกเลยนะ"
เขาตอบกลับมาว่า "จะว่าแบบนั้นก็ได้ แต่เขายังเปิดโอกาสให้เราวนกลับมาเจอกันใหม่นะ"
ผมยอมรับผมก็เสียศูนย์พอควร ไม่งั้นผมคงไม่มาพิมพ์อะไรแบบนี้ เขาก็ยังยืนยันว่าจะมานอนกับผมตามปกติ เขาบอกไม่อยากให้จบแบบตัดขาด
อยากให้ค่อยๆห่างกัน ส่วนตัวผมก็งงๆ ทำไมยังมานอน
ผมก็เข้าใจในความรู้สึกเขาครับ ส่วนตัวผมรักเขามากนะ และพูดตรงๆว่าไม่อยากเสียเขาไป ผมจึงอยากรบกวนทุกท่านรบกวนแนะนำการวางตัวให้ผมที
ขอบคุณครับสำหรับความเห็นครับ
แฟนบอกว่า "ขอห่างกันสักพัก ต้องการเวลาไปทบทวน" ผมควรวางตัวอย่างไรครับ
ผมไม่มีสังคมที่ผมจะสามารถทำตัวอ่อนแอหรืออ่อนไหวได้
ผมจึงตัดสินใจมาขอความช่วยเหลือจากทุกท่านในPantipครับ
ความสัมพันธ์ผมเป็นแบบ ชาย-ชาย ครับ
ผมกับแฟนคบกันมาที่ 11 เดือน
- ผมอายุวัย 24 เป็นคนติดแฟน หน้าที่การงานค่อนข้างสูง ภาระเยอะ สังคมน้อย วิถีชีวิตผมจะคัดกรองคนเข้ามาในวงกลมของผมมากๆ จะคุยกันแต่กับพวกผู้บริหารรุ่นเดียวกันหรือมากกว่า
- แฟนผมเป็นคนไม่ติดแฟนอายุวัน 30 หน้าที่การงานปานกลาง เป็นคนเฉื่อยๆ สังคมจัด ปาร์ตี้บ่อยและแคร์สังคมค่อนข้างสูง เปิดรับผู้คนเสมอ ชอบอยู่ในโครงการธุรกิจต่าง ๆ
เราคบกันมาโดยหาตรงกลางกันมาตลอด โดยผมทราบดีว่าเขาละทิ้งช่วงเวลาที่เขาไปสังสรรค์กับเพื่อนและสังสรรค์ส่วนตัวเพื่อมาอยู่กับผม
และผมรับผิดชอบเขาในส่วนของการวิสัยทัศน์ในการทำงาน ว่าวงกลมตรงนี้ควรเล็กลงเพื่อที่แฟนผมจะทำหน้าที่ให้มันถูกจุดมากขึ้น
แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นว่า ผมบงการเขาเกินไป ทำให้เขาอึดอัด ผมยอมรับครับ
และเขาบอกผมว่าเขาไม่มีความสุขที่ทำไมคนอย่างผมต้องมาอดทนกับเขา
วันดีคืนดี วันแรกของการทำงาน เขาตื่นมาทิ้งข้อความไว้ประมาณว่า
"ขอบคุณสำหรับปี2560ที่อยู่ด้วยกันมา แต่เขารู้สึกว่าเขาไม่เป็นตัวเอง เขาอยากจะขอห่างกันสักพัก ขอเวลาไปคิดเพื่อทบทวน ความรักดีๆเขาว่ามันไม่ควรจะพยายามขนาดนี้"
ผมถามกลับไปว่า "ล้อเล่นอะไรหรือเปล่า มาบอกเลิกอะไรตอนเช้าเนี่ย วันทำงานวันแรกด้วยนะ"
เขาตอบกลับมาว่า "ขอโทษ พอดีคิดมาทั้งคืน"
ผมเลยถามกลับไปว่า "พูดเหมือนจะเลิกเลยนะ"
เขาตอบกลับมาว่า "จะว่าแบบนั้นก็ได้ แต่เขายังเปิดโอกาสให้เราวนกลับมาเจอกันใหม่นะ"
ผมยอมรับผมก็เสียศูนย์พอควร ไม่งั้นผมคงไม่มาพิมพ์อะไรแบบนี้ เขาก็ยังยืนยันว่าจะมานอนกับผมตามปกติ เขาบอกไม่อยากให้จบแบบตัดขาด
อยากให้ค่อยๆห่างกัน ส่วนตัวผมก็งงๆ ทำไมยังมานอน
ผมก็เข้าใจในความรู้สึกเขาครับ ส่วนตัวผมรักเขามากนะ และพูดตรงๆว่าไม่อยากเสียเขาไป ผมจึงอยากรบกวนทุกท่านรบกวนแนะนำการวางตัวให้ผมที
ขอบคุณครับสำหรับความเห็นครับ