เปิดปฐมฤกษ์ละครับ สำหรับ The Weekly Gloves "เขียนเมื่ออยากเขียน เล่นเมื่ออยากเล่น" ด้วย "เรื่องสั้น" มาก่อนเลย...เรื่องอะไร แนวไหน กรรมการก็ยังไม่ได้อ่านเหมือนท่านผู้อ่าน มาอ่านไปด้วยกันครับ


กำไลเป็นหญิงสาวชาวกรุงหน้าตาน่ารัก มีฐานะทางบ้านปานกลาง ชอบแต่งตัวแต่งหน้า แต่ไม่ติดแบรนด์ เธอมักใช้ของที่ราคาไม่แพงนักแต่ดูดี ตามเทรนด์บ้างเป็นบางครั้ง อายุของเธอก็ยังไม่มาก แค่ 26 ปีเท่านั้น
“Listen to the rhythm of the falling rain…” เสียงโทรศัพท์ของกำไลดังขึ้น กำไลใช้เพลงนี้เป็นเสียงเรียกเข้า เพราะช่วงนี้เป็นหน้าฝนและเพลงนี้ช่างเข้ากับอารมณ์อกหักของเธอซะจริง แฟนที่คบกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย บอกเลิกกับเธอเมื่อฤดูฝนปีที่แล้ว...
และแล้วเหมือนฟ้าผ่าเข้าตัวเธอท่ามกลางฝนที่ตกพรำ ๆ ตามเนื้อเพลง เพราะเจ้านายโทรศัพท์มาคุยเรื่องบริษัทที่กำลังจะปิดตัวลงเนื่องจากเศรษฐกิจที่กำลังย่ำแย่
กาแฟลาเต้ร้อนที่ด้านบนทำเป็นรูปหัวใจอย่างสวยงาม ของโปรดที่เพิ่งสั่งมาวางตรงหน้า ณ ตอนนี้เธอแทบจะดื่มมันไม่ลง เพราะช็อคกับข้อความที่เจ้านายบอก
“ฉันกำลังจะตกงาน” เธอบอกตัวเองหลังจากวางหูจากเจ้านาย หน้าตาเหม่อลอยแลดูเศร้าจนเพื่อนที่นัดไว้ที่ร้านกาแฟเพิ่งมาถึง แต่สามารถสังเกตเห็นได้ทันที
“กำไลเป็นอะไร หน้าเศร้าจัง” ก้อยเพื่อนสมัยเรียนทัก และมานั่งข้าง ๆ
“ฉันกำลังจะตกงาน” เธอเล่าให้เพื่อนที่เพิ่งเจอกันในเฟสบุ๊กเมื่อวานหลังจากที่แยกย้ายกันไปคนละทิศละทางตั้งแต่เรียนจบฟัง
“ไม่เป็นไรนะกำไล เธอมาขายของออนไลน์กับฉันก็ได้ ฉันกำลังจะชวนเธอมาทำด้วยพอดีเลย ที่ฉันนัดเธอมาวันนี้ก็เพราะเรื่องนี้เองล่ะ” ก้อยรีบชวนกำไลที่กำลังเสียใจเพราะต้องตกงานให้มาทำงานด้วยทันที เพราะเป็นโอกาสที่เหมาะมากทีเดียว เธอตั้งใจจะมาชวนกำไลอยู่แล้ว ตอนแรกก็ไม่แน่ใจว่าเพื่อนคนนี้จะทำไหม แต่พอเกิดเหตุการณ์นี้ เธอก็มีความหวังมากขึ้นมาทันที
“ขายอะไรหรือก้อย” กำไลเริ่มสนใจ ทั้ง ๆ ที่เธอไม่เคยคิดที่จะทำงานขายของออนไลน์เลย เพราะงานประจำของเธอที่เคยทำอยู่ก็ยุ่งมากพอแล้ว
“ขายเซรั่มทาหน้าจ้า ใช้ดีมาก ขายดีมากเลยนะ” ก้อยตอบอย่างมั่นใจในคุณภาพของผลิตภัณฑ์ เพราะเธอใช้เองแล้วดีจริง และก็ขายดีมากจริง ๆ ด้วย
“ต้องทำยังงัยบ้างหรอ” กำไลไม่เคยขายของอะไรเลย เพราะงานที่ทำอยู่นั้นเป็นเลขานุการที่ต้องช่วยเจ้านายทำรายงานไปวัน ๆ ไม่ได้ไปขายของให้ใคร
“ขายทางเฟสบุ๊คจ๊ะ เดี๋ยวฉันสอนเธออย่างละเอียดเลยนะ” แล้วก้อยก็อธิบายวิธีการที่เธอนั้นได้เรียนรู้มาจากเพื่อนอีกทีนึงรวมกับประสบการณ์ที่เธอได้ทำมา 2 ปีกว่าแล้วให้ก้อยฟัง ถ้ากำไลขายเก่ง เธอก็จะได้กำไรจากเพื่อนคนนี้อีกทีนึงด้วย นี่คือเหตุผลที่เธอต้องหาคนขายเพิ่มมาอยู่ในทีม
“สวัสดีครับ” ชายหนุ่มที่เพิ่งกดไลค์เพจของกำไลส่งข้อความมา
“สวัสดีค่ะ สนใจรับเซรั่มใช่ไหมคะ” กำไลที่ตอนนี้ไม่ได้ทำงานประจำแล้ว ตอบข้อความลูกค้าที่มีเข้ามาเป็นระยะ โดยอยู่กับบ้านและใช้โน๊ตบุ๊คส่วนตัวมาช่วยในการเป็นแม่ค้าออนไลน์
“ครับผม” ชายหนุ่มไม่เคยใช้เซรั่มยี่ห้อไหนเลย เพราะเขาเป็นผู้ชายที่ไม่เจ้าสำอาง แต่เพราะตอนนี้อายุเริ่มเข้าเลขสามแล้ว จึงอยากหันมาดูแลตัวเองบ้าง และเพื่อนของเขาที่เคยใช้แล้วมาเล่าให้ฟังว่า ใช้ยี่ห้อนี้แล้วดีมีแต่คนทักว่าหน้าดูเด็กลง เขาจึงอยากใช้บ้าง
“ค่ะ เซรั่มของเราสกัดมาจากวัตถุดิบออร์แกนิค 100 เปอร์เซนต์ และด้วยกรรมวิธีการผลิตทางวิทยาศาตร์ที่ล้ำสมัยวิจัยมาแล้วว่าใช้ได้ทั้งหญิงและชาย สามารถทำให้หน้าดูเด็กลงได้โดยไม่ต้องศัลยกรรม”
“ผมขอนัดรับได้ไหมครับ พอดีบ้านผมอยู่แถวที่อยู่ที่คุณแจ้งไว้ครับ” ชายหนุ่มจริง ๆ แล้วไม่ค่อยมีเงินซักเท่าไหร่ แค่เงินเดือนก็แทบไม่พอใช้ในแต่ละเดือน กับค่าส่ง 50 บาท ประหยัดได้ก็อยากจะประหยัด เพราะเซรั่มนี้ขวดนึงก็สองพันกว่าบาทแล้ว
ในเย็นวันนั้น ชายหนุ่มได้นัดเจอกันที่ป้ายรถประจำทางหน้าปากซอยของหญิงสาว
“สวัสดีครับ ผมนิธิครับ” ชายหนุ่มใส่เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีกรมท่า รองเท้าแตะ มาถึงตรงเวลานัดเป๊ะ เดินมาทักหญิงสาวด้วยความมั่นใจว่าเป็นแม่ค้าออนไลน์ที่นัดเอาไว้แน่ เพราะเธอบอกลักษณะเสื้อผ้าหน้าผมกับเขาอย่างละเอียด
“สวัสดีค่ะ กำไลค่ะ” หญิงสาวผมยาวสลวย รูปร่างบอบบาง ใส่เสื้อยืดสีชมพูมีลายดอกไม้ตรงกลางกับกางเกงขายาวรัดรูปสีดำ สวมรองเท้าผ้าใบสีฟ้า ที่มาก่อนเวลานัด 10 นาที เพราะเธอเป็นคนตรงต่อเวลา และถือคติว่ามารอลูกค้าดีกว่าให้ลูกค้ามารอ
ทั้งสองไม่ได้คุยอะไรกันมาก กำไลส่งของให้นิธิและนิธิจ่ายเงินให้กำไล แล้วต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
นิธิ รู้สึกชอบกำไล จึงอยากรู้จักกำไลมากขึ้น เขาคอยส่องเพจและลองค้นหาเฟสส่วนตัวของกำไล ซึ่งก็หาจนรู้ได้ไม่ยากเพราะเขารู้ชื่อและนามสกุลเธอจากนามบัตร เขาได้ขอแอดเธอเป็นเพื่อน ซึ่งกำไลก็รับแอดแต่โดยดีเพราะเป็นลูกค้าที่รู้จักกันแล้ว
กำไลยังคงไม่ลืมความเจ็บปวดที่ถูกแฟนเก่าบอกเลิกจึงไม่กล้าที่จะคบกับใครใหม่ แต่เธอก็เป็นคนร่าเริงชอบโพสเฟสบุ๊คเกือบทุกวัน ทำให้นิธิพอเดาได้ว่ากำไลนั้นมีสถานะโสด
จริง ๆ แล้วนิธิเป็นคนหน้าตาไม่ค่อยดี แถมบ้านก็ไม่รวยอีกเขาจึงไม่กล้าจีบเธอ เขาเอาแต่คอยส่องเฟสเธอไปเรื่อย ๆ จากหน้าฝน เป็นหน้าหนาว จากหน้าหนาวเป็นหน้าร้อน และตอนนี้ก็หน้าฝนอีกครั้ง ครบหนึ่งปีที่เขาเอาแต่ส่องเฟสของหญิงสาวโดยที่ไม่ได้ทัก หรือซื้อเซรั่มเพิ่มอีก
กำไลได้งานใหม่นานแล้ว แต่เธอก็ยังขายเซรั่มอยู่ เพราะทำเป็นอาชีพเสริมก็รู้สึกสนุกดี มีลูกค้าใหม่ ๆ เยอะด้วย
นิธิเป็นพนักงานขาย เขาคอยแนะนำลูกค้าของเขาให้มาซื้อเซรั่มของกำไลโดยไม่ให้ลูกค้าบอกว่ารู้จักเซรั่มตัวนี้มาจากเขา บางครั้งเขาเองก็ฝากลูกค้าซื้อเซรั่มของกำไลอีกทีเพื่อมาใช้เองเพราะเขาไม่กล้ามาเจอหน้าหญิงคนรักเนื่องจากเขินกลัวว่าจะทำอะไรไม่ถูก
เพื่อนสาวของนิธิคนหนึ่งที่เป็นลูกค้าของกำไลทนไม่ไหวเพราะเห็นใจนิธิและอยากให้กำไลได้รู้ความจริงที่นิธิได้แอบชอบเธอและคอยช่วยเธอขายของมาตลอดระยะเวลา 1 ปีแล้ว เธอจึงตัดสินใจโทรหากำไลและจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้กำไลฟัง แต่โทรเท่าไหร่ก็โทรไม่ติด
กำไลปิดโทรศัพท์มือถือเนื่องจากแฟนเก่าที่ทิ้งเธอไปเมื่อ 2 ปีที่แล้วพยายามโทรหาเธอเพื่อที่จะขอคืนดี แต่กำไลเสียใจมากเสียจนไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีก เธอไม่ต้องการแม้แต่จะได้ยินเสียงของอดีตคนรักอีกต่อไป
นิธิรู้สึกร้อนใจเมื่อรู้จากเพื่อนสาวว่าไม่สามารถติดต่อกับกำไลได้ โดยเกรงว่ากำไลจะอยู่ในอันตรายเนื่องจากในเฟสบุ๊ส โพสสุดท้ายได้บอกว่ารู้สึกเศร้ามากที่แฟนเก่าโทรมา
นิธิคิดอะไรไปมากมายว่าแฟนเก่าจะมาทำร้ายกำไลที่ไม่ยอมคืนดีหรือเปล่า หรือกำไลจะเสียใจมากจนคิดสั้นหรือเปล่า เขาจึงรีบไปที่บ้านของกำไล ซึ่งเขาแอบสืบรู้มานานแล้วว่าอยู่ที่ไหน เพื่อที่จะไปช่วยเหลือเธอ
“กิ๊งก่อง” นิธิตัดสินใจกดกริ่งที่หน้าบ้านของกำไล โดยที่ก็ยังคิดไม่ออกว่าจะอธิบายอะไรให้กำไลเข้าใจดี คิดแค่ว่าอยากเห็นหญิงคนรักยังมีชีวิตอยู่ดีเขาก็พอใจแล้ว
กำไลเดินยิ้มออกมา นิธิรู้สึกทั้งดีใจที่กำไลยังมีชีวิตอยู่ดีและงงที่กำไลเดินยิ้มออกมาหาเขา
“กำไลรู้เรื่องหมดแล้วล่ะ พอดีเมื่อกี้กำไลเปิดมือถือแล้วเพื่อนของเธอโทรเข้ามาพอดีแล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ขอบคุณมาก ๆ เลยนะ” กำไลยิ้มหวานให้นิธิ นิธิก็ยิ้มแก้มแทบปริตอบ แล้วฝนของช่วงปลายฤดูก็ค่อย ๆ ตกลงมา กำไลชวนนิธิเข้ามาหลบฝนในบ้าน ทั้งคู่คุยกันอย่างสนุกสนานแข่งกับเสียงฝนที่ดังเปาะแปะ ๆ ทางด้านนอก"
/// จบ ///
ถุงมือสายรุ้ง
---------------------------------------------------------------------------------------------------
รายชื่อให้เลือกตอบครับ
1. B-thirteen
2. Christian Trevelyan Grey
3. GTW
4. kasareev
5. KTHc
6. Lady Star 919
7. ladylongleg
8. Luckard
9. Na(นะ)
10. peiNing
11. psycho_factory
12. Susisiri
13. Tantava
14. turtle_cheesecake
15. Soul Master
16. เกสรผกา
17. เปลวอัคคี
18. คีตมินทร์
19. จอมยุทธนักสืบ
20. ชายขอบคันนายาว
21. นลินมณี
22. ยัยตัวร้ายมุกอันดา
23. ลายลิขิต
24. สวนดอก
25. อิสิ
***
รายชื่อ อาจมีการเปลี่ยนแปลง เพิ่มเติม หรือเอาออก ตลอดเวลา ^^
*** เนื่องจาก เป็นเกมแบบ "เก็บคะแนนสะสมยาว" จึง
ให้ตอบ เฉพาะในกระทู้ จะไม่มีการให้ตอบรวม
***
แต่ละกระทู้ จะเฉลย 3 วัน หลังจากการตั้งกระทู้ ครับ
****************************************************************************************
การให้คะแนน เจ้าของถุงมือ
เมื่อผ่านไป 3 วันแล้วถึงคราวต้องเฉลยในกระทู้
ไม่มีใครทายถูกเลย 20 คะแนน
ทายถูก 1 คน เหลือ 18 คะแนน
ทายถูก 2 คน เหลือ 17 คะแนน
ทายถูก 3 คน เหลือ 16 คะแนน.......ไปเรื่อยๆ ครับ


*** จะเฉลยถุงมือนี้ใน วันเสาร์ ที่ 6 มกราคม 2561***
🌙⭐️🌟 เปิดประเดิม THE WEEKLY GLOVES ถุงมือกวี/นักเขียน สัปดาห์แรก ด้วยเรื่องสั้น "วันฝนพรำ" โดย "ถุงมือสายรุ้ง" 🌟⭐️🌙
เปิดปฐมฤกษ์ละครับ สำหรับ The Weekly Gloves "เขียนเมื่ออยากเขียน เล่นเมื่ออยากเล่น" ด้วย "เรื่องสั้น" มาก่อนเลย...เรื่องอะไร แนวไหน กรรมการก็ยังไม่ได้อ่านเหมือนท่านผู้อ่าน มาอ่านไปด้วยกันครับ
กำไลเป็นหญิงสาวชาวกรุงหน้าตาน่ารัก มีฐานะทางบ้านปานกลาง ชอบแต่งตัวแต่งหน้า แต่ไม่ติดแบรนด์ เธอมักใช้ของที่ราคาไม่แพงนักแต่ดูดี ตามเทรนด์บ้างเป็นบางครั้ง อายุของเธอก็ยังไม่มาก แค่ 26 ปีเท่านั้น
“Listen to the rhythm of the falling rain…” เสียงโทรศัพท์ของกำไลดังขึ้น กำไลใช้เพลงนี้เป็นเสียงเรียกเข้า เพราะช่วงนี้เป็นหน้าฝนและเพลงนี้ช่างเข้ากับอารมณ์อกหักของเธอซะจริง แฟนที่คบกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย บอกเลิกกับเธอเมื่อฤดูฝนปีที่แล้ว...
และแล้วเหมือนฟ้าผ่าเข้าตัวเธอท่ามกลางฝนที่ตกพรำ ๆ ตามเนื้อเพลง เพราะเจ้านายโทรศัพท์มาคุยเรื่องบริษัทที่กำลังจะปิดตัวลงเนื่องจากเศรษฐกิจที่กำลังย่ำแย่
กาแฟลาเต้ร้อนที่ด้านบนทำเป็นรูปหัวใจอย่างสวยงาม ของโปรดที่เพิ่งสั่งมาวางตรงหน้า ณ ตอนนี้เธอแทบจะดื่มมันไม่ลง เพราะช็อคกับข้อความที่เจ้านายบอก
“ฉันกำลังจะตกงาน” เธอบอกตัวเองหลังจากวางหูจากเจ้านาย หน้าตาเหม่อลอยแลดูเศร้าจนเพื่อนที่นัดไว้ที่ร้านกาแฟเพิ่งมาถึง แต่สามารถสังเกตเห็นได้ทันที
“กำไลเป็นอะไร หน้าเศร้าจัง” ก้อยเพื่อนสมัยเรียนทัก และมานั่งข้าง ๆ
“ฉันกำลังจะตกงาน” เธอเล่าให้เพื่อนที่เพิ่งเจอกันในเฟสบุ๊กเมื่อวานหลังจากที่แยกย้ายกันไปคนละทิศละทางตั้งแต่เรียนจบฟัง
“ไม่เป็นไรนะกำไล เธอมาขายของออนไลน์กับฉันก็ได้ ฉันกำลังจะชวนเธอมาทำด้วยพอดีเลย ที่ฉันนัดเธอมาวันนี้ก็เพราะเรื่องนี้เองล่ะ” ก้อยรีบชวนกำไลที่กำลังเสียใจเพราะต้องตกงานให้มาทำงานด้วยทันที เพราะเป็นโอกาสที่เหมาะมากทีเดียว เธอตั้งใจจะมาชวนกำไลอยู่แล้ว ตอนแรกก็ไม่แน่ใจว่าเพื่อนคนนี้จะทำไหม แต่พอเกิดเหตุการณ์นี้ เธอก็มีความหวังมากขึ้นมาทันที
“ขายอะไรหรือก้อย” กำไลเริ่มสนใจ ทั้ง ๆ ที่เธอไม่เคยคิดที่จะทำงานขายของออนไลน์เลย เพราะงานประจำของเธอที่เคยทำอยู่ก็ยุ่งมากพอแล้ว
“ขายเซรั่มทาหน้าจ้า ใช้ดีมาก ขายดีมากเลยนะ” ก้อยตอบอย่างมั่นใจในคุณภาพของผลิตภัณฑ์ เพราะเธอใช้เองแล้วดีจริง และก็ขายดีมากจริง ๆ ด้วย
“ต้องทำยังงัยบ้างหรอ” กำไลไม่เคยขายของอะไรเลย เพราะงานที่ทำอยู่นั้นเป็นเลขานุการที่ต้องช่วยเจ้านายทำรายงานไปวัน ๆ ไม่ได้ไปขายของให้ใคร
“ขายทางเฟสบุ๊คจ๊ะ เดี๋ยวฉันสอนเธออย่างละเอียดเลยนะ” แล้วก้อยก็อธิบายวิธีการที่เธอนั้นได้เรียนรู้มาจากเพื่อนอีกทีนึงรวมกับประสบการณ์ที่เธอได้ทำมา 2 ปีกว่าแล้วให้ก้อยฟัง ถ้ากำไลขายเก่ง เธอก็จะได้กำไรจากเพื่อนคนนี้อีกทีนึงด้วย นี่คือเหตุผลที่เธอต้องหาคนขายเพิ่มมาอยู่ในทีม
“สวัสดีครับ” ชายหนุ่มที่เพิ่งกดไลค์เพจของกำไลส่งข้อความมา
“สวัสดีค่ะ สนใจรับเซรั่มใช่ไหมคะ” กำไลที่ตอนนี้ไม่ได้ทำงานประจำแล้ว ตอบข้อความลูกค้าที่มีเข้ามาเป็นระยะ โดยอยู่กับบ้านและใช้โน๊ตบุ๊คส่วนตัวมาช่วยในการเป็นแม่ค้าออนไลน์
“ครับผม” ชายหนุ่มไม่เคยใช้เซรั่มยี่ห้อไหนเลย เพราะเขาเป็นผู้ชายที่ไม่เจ้าสำอาง แต่เพราะตอนนี้อายุเริ่มเข้าเลขสามแล้ว จึงอยากหันมาดูแลตัวเองบ้าง และเพื่อนของเขาที่เคยใช้แล้วมาเล่าให้ฟังว่า ใช้ยี่ห้อนี้แล้วดีมีแต่คนทักว่าหน้าดูเด็กลง เขาจึงอยากใช้บ้าง
“ค่ะ เซรั่มของเราสกัดมาจากวัตถุดิบออร์แกนิค 100 เปอร์เซนต์ และด้วยกรรมวิธีการผลิตทางวิทยาศาตร์ที่ล้ำสมัยวิจัยมาแล้วว่าใช้ได้ทั้งหญิงและชาย สามารถทำให้หน้าดูเด็กลงได้โดยไม่ต้องศัลยกรรม”
“ผมขอนัดรับได้ไหมครับ พอดีบ้านผมอยู่แถวที่อยู่ที่คุณแจ้งไว้ครับ” ชายหนุ่มจริง ๆ แล้วไม่ค่อยมีเงินซักเท่าไหร่ แค่เงินเดือนก็แทบไม่พอใช้ในแต่ละเดือน กับค่าส่ง 50 บาท ประหยัดได้ก็อยากจะประหยัด เพราะเซรั่มนี้ขวดนึงก็สองพันกว่าบาทแล้ว
ในเย็นวันนั้น ชายหนุ่มได้นัดเจอกันที่ป้ายรถประจำทางหน้าปากซอยของหญิงสาว
“สวัสดีครับ ผมนิธิครับ” ชายหนุ่มใส่เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีกรมท่า รองเท้าแตะ มาถึงตรงเวลานัดเป๊ะ เดินมาทักหญิงสาวด้วยความมั่นใจว่าเป็นแม่ค้าออนไลน์ที่นัดเอาไว้แน่ เพราะเธอบอกลักษณะเสื้อผ้าหน้าผมกับเขาอย่างละเอียด
“สวัสดีค่ะ กำไลค่ะ” หญิงสาวผมยาวสลวย รูปร่างบอบบาง ใส่เสื้อยืดสีชมพูมีลายดอกไม้ตรงกลางกับกางเกงขายาวรัดรูปสีดำ สวมรองเท้าผ้าใบสีฟ้า ที่มาก่อนเวลานัด 10 นาที เพราะเธอเป็นคนตรงต่อเวลา และถือคติว่ามารอลูกค้าดีกว่าให้ลูกค้ามารอ
ทั้งสองไม่ได้คุยอะไรกันมาก กำไลส่งของให้นิธิและนิธิจ่ายเงินให้กำไล แล้วต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
นิธิ รู้สึกชอบกำไล จึงอยากรู้จักกำไลมากขึ้น เขาคอยส่องเพจและลองค้นหาเฟสส่วนตัวของกำไล ซึ่งก็หาจนรู้ได้ไม่ยากเพราะเขารู้ชื่อและนามสกุลเธอจากนามบัตร เขาได้ขอแอดเธอเป็นเพื่อน ซึ่งกำไลก็รับแอดแต่โดยดีเพราะเป็นลูกค้าที่รู้จักกันแล้ว
กำไลยังคงไม่ลืมความเจ็บปวดที่ถูกแฟนเก่าบอกเลิกจึงไม่กล้าที่จะคบกับใครใหม่ แต่เธอก็เป็นคนร่าเริงชอบโพสเฟสบุ๊คเกือบทุกวัน ทำให้นิธิพอเดาได้ว่ากำไลนั้นมีสถานะโสด
จริง ๆ แล้วนิธิเป็นคนหน้าตาไม่ค่อยดี แถมบ้านก็ไม่รวยอีกเขาจึงไม่กล้าจีบเธอ เขาเอาแต่คอยส่องเฟสเธอไปเรื่อย ๆ จากหน้าฝน เป็นหน้าหนาว จากหน้าหนาวเป็นหน้าร้อน และตอนนี้ก็หน้าฝนอีกครั้ง ครบหนึ่งปีที่เขาเอาแต่ส่องเฟสของหญิงสาวโดยที่ไม่ได้ทัก หรือซื้อเซรั่มเพิ่มอีก
กำไลได้งานใหม่นานแล้ว แต่เธอก็ยังขายเซรั่มอยู่ เพราะทำเป็นอาชีพเสริมก็รู้สึกสนุกดี มีลูกค้าใหม่ ๆ เยอะด้วย
นิธิเป็นพนักงานขาย เขาคอยแนะนำลูกค้าของเขาให้มาซื้อเซรั่มของกำไลโดยไม่ให้ลูกค้าบอกว่ารู้จักเซรั่มตัวนี้มาจากเขา บางครั้งเขาเองก็ฝากลูกค้าซื้อเซรั่มของกำไลอีกทีเพื่อมาใช้เองเพราะเขาไม่กล้ามาเจอหน้าหญิงคนรักเนื่องจากเขินกลัวว่าจะทำอะไรไม่ถูก
เพื่อนสาวของนิธิคนหนึ่งที่เป็นลูกค้าของกำไลทนไม่ไหวเพราะเห็นใจนิธิและอยากให้กำไลได้รู้ความจริงที่นิธิได้แอบชอบเธอและคอยช่วยเธอขายของมาตลอดระยะเวลา 1 ปีแล้ว เธอจึงตัดสินใจโทรหากำไลและจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้กำไลฟัง แต่โทรเท่าไหร่ก็โทรไม่ติด
กำไลปิดโทรศัพท์มือถือเนื่องจากแฟนเก่าที่ทิ้งเธอไปเมื่อ 2 ปีที่แล้วพยายามโทรหาเธอเพื่อที่จะขอคืนดี แต่กำไลเสียใจมากเสียจนไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีก เธอไม่ต้องการแม้แต่จะได้ยินเสียงของอดีตคนรักอีกต่อไป
นิธิรู้สึกร้อนใจเมื่อรู้จากเพื่อนสาวว่าไม่สามารถติดต่อกับกำไลได้ โดยเกรงว่ากำไลจะอยู่ในอันตรายเนื่องจากในเฟสบุ๊ส โพสสุดท้ายได้บอกว่ารู้สึกเศร้ามากที่แฟนเก่าโทรมา
นิธิคิดอะไรไปมากมายว่าแฟนเก่าจะมาทำร้ายกำไลที่ไม่ยอมคืนดีหรือเปล่า หรือกำไลจะเสียใจมากจนคิดสั้นหรือเปล่า เขาจึงรีบไปที่บ้านของกำไล ซึ่งเขาแอบสืบรู้มานานแล้วว่าอยู่ที่ไหน เพื่อที่จะไปช่วยเหลือเธอ
“กิ๊งก่อง” นิธิตัดสินใจกดกริ่งที่หน้าบ้านของกำไล โดยที่ก็ยังคิดไม่ออกว่าจะอธิบายอะไรให้กำไลเข้าใจดี คิดแค่ว่าอยากเห็นหญิงคนรักยังมีชีวิตอยู่ดีเขาก็พอใจแล้ว
กำไลเดินยิ้มออกมา นิธิรู้สึกทั้งดีใจที่กำไลยังมีชีวิตอยู่ดีและงงที่กำไลเดินยิ้มออกมาหาเขา
“กำไลรู้เรื่องหมดแล้วล่ะ พอดีเมื่อกี้กำไลเปิดมือถือแล้วเพื่อนของเธอโทรเข้ามาพอดีแล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ขอบคุณมาก ๆ เลยนะ” กำไลยิ้มหวานให้นิธิ นิธิก็ยิ้มแก้มแทบปริตอบ แล้วฝนของช่วงปลายฤดูก็ค่อย ๆ ตกลงมา กำไลชวนนิธิเข้ามาหลบฝนในบ้าน ทั้งคู่คุยกันอย่างสนุกสนานแข่งกับเสียงฝนที่ดังเปาะแปะ ๆ ทางด้านนอก"
ถุงมือสายรุ้ง
รายชื่อให้เลือกตอบครับ
1. B-thirteen
2. Christian Trevelyan Grey
3. GTW
4. kasareev
5. KTHc
6. Lady Star 919
7. ladylongleg
8. Luckard
9. Na(นะ)
10. peiNing
11. psycho_factory
12. Susisiri
13. Tantava
14. turtle_cheesecake
15. Soul Master
16. เกสรผกา
17. เปลวอัคคี
18. คีตมินทร์
19. จอมยุทธนักสืบ
20. ชายขอบคันนายาว
21. นลินมณี
22. ยัยตัวร้ายมุกอันดา
23. ลายลิขิต
24. สวนดอก
25. อิสิ
*** รายชื่อ อาจมีการเปลี่ยนแปลง เพิ่มเติม หรือเอาออก ตลอดเวลา ^^
*** เนื่องจาก เป็นเกมแบบ "เก็บคะแนนสะสมยาว" จึงให้ตอบ เฉพาะในกระทู้ จะไม่มีการให้ตอบรวม
*** แต่ละกระทู้ จะเฉลย 3 วัน หลังจากการตั้งกระทู้ ครับ
****************************************************************************************
การให้คะแนน เจ้าของถุงมือ
เมื่อผ่านไป 3 วันแล้วถึงคราวต้องเฉลยในกระทู้
ไม่มีใครทายถูกเลย 20 คะแนน
ทายถูก 1 คน เหลือ 18 คะแนน
ทายถูก 2 คน เหลือ 17 คะแนน
ทายถูก 3 คน เหลือ 16 คะแนน.......ไปเรื่อยๆ ครับ
*** จะเฉลยถุงมือนี้ใน วันเสาร์ ที่ 6 มกราคม 2561***