เรากับแฟนคบกันมาได้ซักระยะหนึงค่ะ ไม่ได้นานมากแต่ก็มีความรู้สึกเหมือนนานแล้ว แรกๆเราและเขาทุ่มเทเพื่อกันทั้งสองฝ่ายเลยค่ะ แฟนเราเป็นคนที่ค่อนข้างหน้าตาดี มีฐานะในระดับนึง และค่อนข้างเป็นที่รู้จักและเป็นที่ชื่นชอบในโซเชียล(ไม่มากเท่าไหร่แต่ก็มีบ้าง) ช่วงแรกๆที่คบกันเรากับแฟนหวานมากค่ะ บอกรักบอกคิดถึงกันแทบจะทุกๆ5นาที รักกันปานว่าไม่มีพรุ่งนี้อีกแล้ว เวลาที่ไม่อยู่ด้วยกันก็จะคุยแชทกันตลอดเวลาประมานว่าอีกฝ่ายหายแค่2นาทีนี่ตามยิกๆๆเลยค่ะ แต่ผ่านไปเรื่อยๆ กลายเป็นว่าคุยแชทกันน้อยลง แต่เวลาอยู่ด้วยกันก็เหมือนเดิมนะคะ รักกันดี แต่การที่เราคุยกัน้อยมากกในแชท เหมือนมันแบบว่าไม่มีไรจะคุยอ่ะค่ะ บอกรักบอกคิดถึง ถามกันว่าทำไรกินข้าวยัง แค่นั้นค่ะ แต่เวลาเขาไปไหนก็ยังรายงานตลอดนะคะ แต่เรารู้สึกว่าหลายๆอย่างมันเริ่มน้อยลง เขาไม่ค่อยแคร์เราเเล้ว พูดอะไรไม่ค่อยนึกถึงใจคนฟัง ทะเลาะกันบ่อยขึ้น เราเองก้งี่เง่า เขาเองก็ไม่ง้อ เหมือนมันถึงจุดอิ่มตัวอ่ะค่ะจากที่เคยมากขึ้นทุกวัน ตอนนี้กลายเป็นว่าเท่าเดิมทุกวัน เผลอๆน้อยลงด้วยซ้ำ เขามีธุรกิจส่วนตัวที่บ้านเลยทำงานแทบจะตลอดเวลา แม้กระทั่งดึกๆก็ยังต้องทำ แต่เขาไม่มีเรื่องผู้หญิงค่ะ อันนี้ค่อนข้างแน่ใจ เพราะเราเองเป็นคนที่มีประสบการณ์มากพอสมควร มั่นใจเลยว่าเขามีเราคนเดียว เราจึงเปิดอกคุยกับเขาค่ะ
เขาตอบเราว่า เขารักเราเท่าเดิม อยากคบกับเรานานๆ เขาจริงจังมากๆ แต่เขาเปลี่ยนไป เขารู้ตัว อารมประมานว่า นานไปก็เริ่มหมดโปรอ่ะค่ะ จากความพิเศษ กลายเป็นความธรมดาในชีวิต อยากถามความเห็นเพื่อนๆว่า คนที่เป็นแฟนกันแต่ไม่มีเวลาคุยกัน หมดโปรโมชั่น ไม่ค่อยหวานต่อกัน จะคบกันได้นานไหมคะ เพราะถ้ามีโอกาศคบกันนานๆ เราเองก็พร้อมจะปรับตัว พร้อมจะชิน พร้อมจะเป็นคนรักที่เข้าใจเขาค่ะ
แฟนเปลี่ยนไป หรือจะเพราะถึงจุดอิ่มตัว
เขาตอบเราว่า เขารักเราเท่าเดิม อยากคบกับเรานานๆ เขาจริงจังมากๆ แต่เขาเปลี่ยนไป เขารู้ตัว อารมประมานว่า นานไปก็เริ่มหมดโปรอ่ะค่ะ จากความพิเศษ กลายเป็นความธรมดาในชีวิต อยากถามความเห็นเพื่อนๆว่า คนที่เป็นแฟนกันแต่ไม่มีเวลาคุยกัน หมดโปรโมชั่น ไม่ค่อยหวานต่อกัน จะคบกันได้นานไหมคะ เพราะถ้ามีโอกาศคบกันนานๆ เราเองก็พร้อมจะปรับตัว พร้อมจะชิน พร้อมจะเป็นคนรักที่เข้าใจเขาค่ะ