เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนอยุ่ประถมปีสุดท้ายผมได้ชอบเพื่อนห้องสองแล้วผมบอกชอบนางแต่ก็อย่างว่าเปนเดกแล้วพอผมจบแระถมต้องมาย้ายมาเรียน รรมัธยมแถวบ้านก็ต้องแยกย้ายจาดนางก็ก็ยังไงคิเไรผ่านมา6ปีผมได้ไปแข่ง ดนตรีที่รรนาง ก็ยังไม่คิดไรมากเพราะคิดว่าำปอย่างงี้ก็ไม่มีใครรุ้จักผมแล้วจู่ๆผมก็เจอนางนางก้ถามอ้าวมาได้ได้ถามนั้นนี้นิดหน่อยพอตกเยนนางก็เอาเฟสปมจาดรุ่นน้องขิงผมแล้วก็คุยปกติ ก็ยังไม่คิดก็คุยไปคุยมามีไรนางเป็นไรผมจะปลอมใจตลอดจะไม่ให้เครียด แต่เขาก็มีแฟนน่ะแต่ผมก็ไม่รู้เป็นไรใจอ่อนทุกที่พอสิ้นปีนางชวนผมไปบ้านนางไปกินเลี้ยงกับญาตินางก็ไม่รู้ทำไม่ชวนผมคนเดวเพราะอีกอย่างบ้านย้ายผมก็อยู่หมู่บ้านเดวกับนางผมก็ไปไปเจอหุ้นไหว้พ่อแม่นางญาตินางไหว้ยันน้องเพราะตื่นเต้นแล้วพอกินสักพักนางเหมือนเมาผมบอกจะกลับนางก็ไม่ให้กลับนางบอกอยู่ก่อนผมจะไม่ฟังใครน่ะแต่ทำไม่สิ้นปีคืนนั้นผมอยู่กับนางเพราะใจอ่อนแล้วพอมันดึกไปจัดไปเพราะ เราเป็น ผช จะอยู่บ้านคนอื่นนานก็น่าเกียจก็เลยรีบ แล้วพอบอกนางจะกลับนางก็บอกโอเครเดวไปส่งที่ประตูหน้าบ้านแล้วน่าก็บังคับผมให้โทรจนถึงบ้านแล้วผมก็วิ่งไปบ้านผม แล้วผมบอกว่าถึงแล้วน่ะนางก็ถามเลยว่า รักกูป่าว เป็นอารัญที่ผมยังตกใจแต่ผมก็บอกว่าก็รักอยู่แหละ แล้วจู่ความรู้สึกก็คิดถึงตอนเด็กเลยคับ ความรุ้สึกเหมือนเปนแฟนกันแค่ข้ามคืนแล้วเช้ามานางก็ถามว่านางพุดไรป่าวก็ก็บอกไม่น่ะทั้งๆที่ตำได้ แล้ว ปีใหม่ผมรู้สึกแบบเหงาอะคับทำไรไม่รู้ก็ไม่ถูก แล้วรอแชทนางได้ถึงจะนานตอบ แต่เวลาปมคุยกับคนอื่นผมรอไม่ได้ไม่สนใจแต่ทำไม่กัยคนนี้ผมรุ้สึกสบายใจอ่ะคับ เคยถามนางว่าจะไปต่อไหนนางบอก กทม ความรู้สึกผมบอกตัวเองว่ากูต้องหาที่เรียนแถว กทมให้ได้เพราะอยากจะดูแลถึงจะก่างก็เถอะ ช้วยบอกผมหน่อยคับผมรักเค้ากรอ หรือเปนปกติ
หรือว่าผมรักเค้าไปแล้ว