กระทู้นี้เรามาระบายค่ะ ความรู้สึกเราตอนนี้ปัจจุบันนี้เลยค่ะ เรากลับมาต่างจังหวัดวันปีใหม่ ทุกครั้งที่เรามาอยู่ต่างจังหวัด ด้วยความที่เราไม่รู้จักใครเลยเพราะเราโตที่กรุงเทพเลยไม่ค่อยชินหรือจะเรียกว่าไม่รู้จักกับญาติพี่น้องเลยก็ได้ เเละพ่อเเม่เราชอบชวนออกไปหาญติเราเข้าใจนะว่าญาติอยากเห็นหน้าลูกหลานแต่ทำไงได้อ่ะเราไม่อยากไปเลยเเละเรก็เกลียดการโดนบังคับด้วย จะให้เราไปเจอคนนู้นคนนี้เราไม่รู้จักเลยให้เราไปนั่งเกร็งอย่างงี้อ่อ เบื่ออ่ะ เราอยากอยู่เฉยๆที่บ้านอ่ะ ไม่อยากให้ใครบังคับแบบนี้ ทุกครั้งที่กับ ตจว เลยเราต้องเจอแบบนี้จนเรากลัวอ่ะ เราต้องหนีตลอดกลัวพ่อชวนไปนู้นไปนี้ เรียกง่ายๆว่าเป็นปมในชีวิตไปแล้วอ่ะ มันอึดอัดนะ ไม่มีใครเข้าใจเลยสักคน และเกลียดการที่ตัวเองเวลารู้สึกไม่โอเคชอบเก้บไว้คนเดียวแล้วแอบมาร้องคนเดียวอ่ะ สงสารตัวเองวะ.
เป็นคนไม่ชอบไปเจอญาติๆเลยอ่ะ?