ครอบครัวสุขสันต์เป็นอย่างไรเหรอคะ??

ดิฉันอยู่บ้านหลังหนึ่งที่มีตากับยายเลี้ยงดูมาแต่เด็กแม่เสีย ต่อมาฉันอายุ 12 ปี พ่อมีปัญหากับทางยายของฉัน พ่อซึ่งตัดสินใจไปทำงานที่กรุงเทพฯ ให้ฉันอยู่กับตายาย ส่งเงินให้ทุกเดือน ต่อมาพอน้าสาวของฉันมีครอบครัว มีน้อง 1 คน ชีวิตฉันก็เริ่มเปลี่ยนไป จากที่ตากับยาย ไม่เคยบ่น เคยด่าดิฉัน ท่านเปลี่ยนไป จนฉันรู้สึกว่าท่านไม่สนใจ ไม่รักดิฉันแล้ว พอน้องยิ่งโต ตากับยายก็เปลี่ยนไปจนรู้ด่าทอฉันมากขึ้น ฉันรู้สึกน้อยใจ จนบางทีฉันมานั่งร้องไห้คนเดียว หลายครั้งที่ฉันนั่งร้องไห้คิดถึงพ่อ คิดถึงแม่อยู่คนเดียวแล้วเหมือนมีคนมานั่งข้างๆเป็นเพื่อนฉัน ฉันรู้สึกดีเหมือนแม่มานั่งมองฉัน หลายครั้งที่ฉันคิดว่าฉันไม่ควรอยู่ที่นี้ต่อ ไม่ควรที่จะมีชีวิตอยู่โลกนี้ ในหัวของฉันก็เห็นหน้าพ่อ ที่ทำงานหนักส่งฉันเรียนเหนื่อยแค่ไหน ลำบากแค่ไหน หลายครั้งที่ตายายด่าฉัน ทำเหมือนฉันไม่ใช่คนในครอบครัวเลย บางทีก็ไล่ฉันออกจากบ้าน ฉันก็จะร้องไห้อยู่คนเดียวเสมอ แต่ทุกครั้งที่ฉันร้องไห้จะไม่ให้พ่อรู้ เพราะฉันรู้ถ้าบอกพ่อว่าฉันเป็นอะไรพ่อก็จะไม่สบายใจ และทุกข์ใจไปกับฉันด้วย พ่อก็จะยิ่งไม่สบายใจ เหนื่อยมากยิ่งขึ้น ทุกทีที่ฉันมีปัญหาก็จะเก็บไว้คนเดียว #อยากจะรู้ว่าถ้ามีปัญหามากๆ ไม่มีใครรับฟังเลย เราควรทำอย่างไรคะ