คบผู้หญิงคนนึงมาหลายปี ภายนอกเป็นคนเรียบร้อยหน้าตาสวยแบบบ้านๆ มาตรฐาน เป็นคนจิตใจดี ชอบทำบุญ พูดเพราะไม่หยาบคาย ไม่นอกใจ ใส่ใจในความรัก เรียกได้ว่าก็เหมาะสมกับการเป็นคู่ครองขั้นพื้นฐาน ไม่แย่พากันตกต่ำ
--
ช่วงแรกก็มีคนเตือนๆบ้างว่าหล่อนเป็นคนแรดเงียบนะ ผมไม่เข้าใจนักหลอกว่าแรดเงียบคืออะไร ใจตอนนั้นก็คิดว่าถ้าเราคบกับคนนี้ยาวก็พร้อมแต่งนะ เราชอบคนแบบเรียบร้อย ไม่ปาร์ตี้ ไม่สังสรรค์  แบบนี้ใช่เลย น่าจะช่วยกันสร้างครอบครัวอบอุ่นได้
--
จนได้เกินเลย เห็นสภาพแล้วช็อคเบาๆ คือที่ผ่านมาเธอมีแฟนมาหลายคนมากเบื่อเร็วและเลิกบ่อยอายุไม่เยอะแต่ผ่านมาเป็น10 เธอบอกเป็นคนขี้เบื่อ  คนแรกของเธอ เธอได้ไม่นานก็ทิ้งเหตุเพราะเบื่อ  ตอนนั้นผมก็ไม่ได้ใส่ใจยังรักอยู่ยอมรับว่าเด็ด และไม่คิดว่าเธอจะเบื่อ
--
หลายปีผ่าน เธอเริ่มเบื่อผมเรื่อยๆ การทะเลาะกันเริ่มมีความหยาบคาย ไอhere ไอsad หน้าh  por maung tie ที่ผมไม่คิดว่าจะออกมาจากปากของเธอ ทั้งที่ผมไม่เคยพูดหยาบและไม่เคยทำร้ายร่างกายเธอ

จนกระทั่งล่าสุดเรื่องมันแดงแจ๋เร็วจนตั้งตัวไม่ทัน     ผมเริ่มจับพิรุจได้ เธอเริ่มไม่มาพบหน้า เริ่มไม่ให้ดูมือถือ อ้างพ่อป่วยแม่เข้าโรงพยาบาล เราก็รู้แล้วหละเธอโกหก พ่อแม่เข้าโรงบาลแต่โทรมาเสียงนิ่มมาก     จนมีคนมาเตือนว่าระวังเธอเริ่มคุยกับคนอื่นนะ   เธอกำลังเอาตัวเองล้างน้ำ รีแบรนด์และขายใหม่

เมื่อผมไปถามเธอตรงๆ ก็ได้คำตอบว่า จะเชื่อคนอื่นทำไมเค้าอยากให้เราเลิกกัน มีอะไรมาถามเรานะ   ผมก็ไม่เชื่อทั้งหมดแต่ที่ผ่านมามันไม่มีอะไรก็เลยไม่ระแวง

แต่ในช่วงนี้ติดต่อเธอยากมาก รับบ้างไม่รับบ้าง ปิดเครื่องบ้าง  แต่ใช้ของดีๆ กระเป๋าใบละหมื่น รองเท้า5000 ซื้อทุกเดือน ทั้งๆที่รายได้ตัวเองก็ไม่เยอะ
ในที่สุดผมทนไม่ไหวเลยตัดสินใจสะกดรอยตาม2สัปดาห์จึงรู้ความจริง  ช่วงเวลาที่เธอหายไปคือเธอไปรับไซต์ไลด์ ด้วยเหตุผลที่ว่า ผ่านผู้ชายมาก็เป็นสิบแล้ว เสียอีกนิดหน่อยได้เงินจะเป็นอะไรไป  มีอะไรกับ ผมก็ไม่ให้เงิน    นอกจากนี้ยังมีนัดกินข้าวกับผู้ชายคนอื่นไม่ว่าจะหล่อกว่า หรือรวยกว่า มั่วไปหมด  ด้วยเหตุผลที่ว่า เบื่อแฟนตัวเองแต่ไม่อยากเลิก [ตรงนี้ผมเข้าใจว่าเธออาจจะอยากมีใหม่แต่มีอะไรกันแล้วฝ่ายนั้นรับไม่ได้หรือป่าว เพราะมันขัดกันหน้าตามาก พอไม่มีใครเอาก็วนกลับมาที่เดิม]  อยากไปกินข้าวกับคนใหม่ ตื่นเต้นดี ไม่ได้เกินเลยอะไร  

ผมหยุดงานขายของมานั่งซึมมาสัปดาห์นึงแล้วครับ ทำยังไงดี คือใจนึกมันก็รักนะ ให้หวนกลับไปก็คงไม่เอา แต่ความรักมันยังค้างอยู่ ยังอยากมีคนกอด
อยากมีคนเอาใจใส่ ไปไหนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน      เราจะผ่านตรงนี้ยังไงดี
บางช่วงก็หัวเราะรู้สึกดี ที่เรารู้ความจริงก่อนแต่งงาน   เพื่อนสนิทบอกว่าอย่าไปคิดมาก สันดารแบบนี้เราดีแค้ไหนก็แก้ไม่ได้  คิดขำๆนอนด้วยกันอาทิตย์ละครั้ง 6 ปี ค่าตัวเธอ 2500 ประหยัดไป 750,000 เลยนะเพื่อน

ช็อคครับ ผมดีขึ้นบ้างแล้ว อาการโลกมืดใจสั่นมือชามันลดลง พยายามบอกว่าอยู่คนเดียวก็ไม่ตาย แต่ช่วงนี้หนาว เค้าไปเที่ยวกัน เห็นคนจับมือกัน กอดกัน มีความสุขกับครอบครัว แต่ผมไม่มี อึดอัด ไปไหนก็ไม่มีคนเดินด้วยกันไม่มีคำถามว่ากินร้านไหนดี  ร้านอาหารที่กินกัน2คนก็ไม่กล้าเข้า เราจะลืมคนนิสัยไม่ดียังไงได้บ้าง