สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราเรียนปี2นะคะ อยู่หอค่ะเป็นหอนอก เรียนที่ต่างจังหวัดนะคะ ไม่ขอพูดถึงชื่อมหาลัยนะคะ จขกทไม่สวยค่ะไม่ขาวไม่ได้หน้าตาดีอะไรแต่เป็นคนตลกค่ะคนรู้จักเยอะ
เพื่อนที่เราแอบชอบเป็นผู้ชายค่ะ เรียนคนละสาขาคนละเอกแต่ว่าคณะเดียวกัน เรารู้จักกันเพราะกิจกรรมในคณะค่ะ เอาง่ายๆก็รู้จักกันตอนรับน้อง
เรากับเขานิสัยแตกต่างกันมาก เราเป็นคนตลกเพื่อนเยอะมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ตรงข้ามกับเขาที่เงียบมากไม่ค่อยพูดกับเราจะขำเราอย่างเดียว แรกๆที่เจอเราก็ไม่ได้สนใจอะไรเขาเลยเพราะดูคนละแนว
แต่ก็มีเหตุการณ์ตอนทำกิจกรรมรับน้องค่ะทำให้เราได้คุยกันมากขึ้นคือ เขาชอบขำเราเวลาเราคุยกับเพื่อนแบบเล่นอะไรก็ขำไปหมด จนวันนึงเราโดนพี่เรียกไปข้างหน้าแล้วเขาก็ขำตอนนั้นเลยโดนทำโทษคู่ หลังจากนนั้นเพื่อนก็ล้อประมาณว่าถ้าอยากให้คนที่เราชอบยิ้มก็ให้เราไปหา ประมาณนั้น จนเราก็เริ่มไปแกล้งเขาไปกวนอะไรตามประสาเรา กลายเป็นว่าเขากับเราก็อยู่ด้วยกันตลอด เขาก็เปลี่ยนนิสัยไปเลยกลายเป้นคนตลกๆ กวนๆสไตล์เดียวกับเราไปเลย
จนเราก็สนิทกันในที่สุดค่ะ เรียกว่าสนิทที่สุดในชีวิตมหาลัยเลยค่ะ
(( ขอแทนชื่อคนที่เราชอบว่า เอ นะคะ ))
----------- เหตุการณ์ที่ทำให้เราเริ่มชอบเค้า
เรากับเค้าจะเป็นนคนกวนประสาทในกลุ่มเพื่อนๆค่ะ ก็กวนทุกคนจน เพื่อน พี่ ในคณะ ล้อเราสองคนให้ได้กัน แรกๆมันก็ขำๆหลังๆกลายเป็นเราเริ่มคิดจิงซะงั้น (เป็นพวกหวั่นไหวง่าย555) แต่ตอนนั้นเราก็ยังไม่อะไรมากเพราะเราก็คุยไปทั่ว ซึ่งเอก็รู้หมดเพราะบางทีเราก็ใช้ให้เอตอบให้ ตอนนั้นเอไม่มีคนคุยเลยซักคน
เหตุการณ์ฟินๆที่ทำให้คิดก็จะมีตอนไปกินเหล้าค่ะ คือเราก็สนิทกันเมาทั้งคู่ พอตื่นมาเพื่อนที่มานอนด้วยกันก็เล่าว่าเมื่อคืนเรากับเอเนี่ยนอนกอดกันทั้งคืน เรากับเอก็ไม่เชื่อ เพื่อนเลยเอารูปให้ดู เป็นรูปที่เรานอนเอาหน้าาหันชนกันค่ะแบบหัวชิดเลย ตอนเห็นรูปแล้วคือเขินมากทำไรไม่ถูก ตอนนั้นมั่นใจเลยว่าชอบเอไปแล้วแน่ๆ เอาจิงๆตอนนั้นเราก็รู้สึกว่าเอก็ชอบเราบ้างเหมือนกัน แต่ก็ไม่แน่ใจเลยมีวิธีที่ไม่น่าทำค่ะ
----------- เริ่มลองใจ
ตอนนั้นเราเริ่มคุยจิงจังกับพี่คนนึงค่ะ เอก็รู้เราก็ถามเอว่าถ้าเราคบกับพี่เค้าเอจะโอเคมั้ย เอก็บอกว่าโอเคทำไมจะไม่โอเค แต่พอหลังจากวันนั้นเค้าก็กลับไปโพสเพลงแนวดราม่าๆ เราก็เริ่มสนุก เอาใหญ่เลยทีนี้ จนวันนั้นเป้นวันที่เรารู้สึกพลาดมาก
เราถามเค้าว่าไม่มีคนที่เค้าชอบมั่งหรอ ไม่มีจะให้ไปชอบใครอยู่แต่กับ เราก็เลยบอกเค้าว่าคนนั้นก็น่ารักนะ เค้าก็บอกว่าไม่เอาเราก็ไปแหย่ๆเค้า จนเค้าถามเราว่าคนที่เราบอกคือใคร ตอนนั้นใจเสียเลยค่ะ แต่ก็ยังไม่อะไร จนมาทีหลังเราเล่นโน้ตบุ้คเค้าแล้วเจอช่องค้นหาเป้นชื่อผญคนนั้นขึ้นอันแรก คือเฟลมาก ก็ไม่กล้าถามเค้าค่ะว่าชอบจิงหรือป่าววเพราะ เรากลัวคำตอบค่ะ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้มีอะไรเค้าก็บอกเราว่าเลิกชอบแล้ว //แสดงว่าเคยชอบ //จิกหมอนร้องไห้
----------- ปี1/2
เรากับเค้าก็ไม่มีอะไรคืบหน้าก็มีลงร้านบ้างทำงานให้กันบ้างไปกินข้าวด้วยกันทุกวัน(ถึงแม้จะเรียนคนละเอก)เจอหน้ากันแทบทุกวัน อยู่กันแบบนี้มาจนปี1เทอม 2 เราดันไปสนิทกับเพื่อนผู้ชายอีกคนเป้นเพื่อนในเอก จนทำให้เรากับเอทะเลาะกันหนักมาก + เมาด้วย +ฝนตกอีก เป็นวันที่ สุดๆจิงๆเอร้องไห้หนักมากเอบอกว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเราไม่อยากให้เราไปสนิทกับคนอื่นมากกว่า ไม่อยากเป็นตัวสำรองของเรา ตอนนั้นใจเรามันฟูมากจิงๆค่ะ มันอาจจะเป็นแค่อาการหวงเพื่อนแต่สำหรับเรามันดีมากจิงๆ วันนั้นเราก็เสียใจมากที่ทำให้เค้าร้องไห้ขนาดนั้น
เราก็เลยสัญญากับเขาว่าเราจะอยู่กับเอเราจะไม่เปลี่ยนไปแน่นอน
ซึ่งตอนนั้นเราคิดแบบนั้นจิงๆเราคิดว่าการที่เรามีกันแบบนี้ไปเรื่อยๆต่างคนต่างไม่มีใครไปด้วยสถานะเพื่อนแบบนี้ไปเรื่อยๆมันก็ไม่แย่อะไร
แต่สุดท้ายเราก็รู้ว่าเราคิดผิด
ช่วงปลายเทอมเราก็มีโอกาศได้ไปทำกิจกรรมระดับวิทยาเขต ซึ่งเราก็ชวนเขาไปทำด้วย กลายเป็นหลังจบงานนั้นพวกเราก็มีคนรู้จักมากขึ้นกว่าเดิม
มองเผินๆก็อาจจะเป็นเรื่ิองที่ดีแต่มันไม่ใช่ค่ะ
---------- ปี2 -ปัจจุบัน
หลังจากกิจกรรมที่เราลากเอที่เมื่อก่อนเป็นคนไม่เข้าสังคมไปทำต่างๆนานา จนทำให้มีแต่คนรู้จักเรา ทำให้เอกลายเป็นผู้ชายที่ฮอตขึ้นมาซะดื้อๆ แต่ไม่ว่าจะมีใครทักมาคุยกับเขาเขาก็จะบอกเราตลอดค่ะ และเอก็จะบอกว่าไม่ได้คิดอะไรเสมอ
จนมาช่วงรับน้อง เค้าเป็นคนตลก หน้าตาดี นิสัยดี เล่นดนตรีได้ จนทำให้รุ่นน้องมาชอบเค้าเยอะมาก เยอะจิงๆ เราก็ถามเขาว่าทำไมไม่ลองคุยดู(ตอนนั้นไม่รู้ว่าคิดบ้าอะไรอยู่ถึงถามแบบนั้น)
เค้าก็บอกว่า กูไม่ดีพออะกูกลัวเค้าอายที่มีกูเป็นแฟน กูไม่ได้รวย ไม่ได้ดี ดูแลเค้าไม่ไหวหรอก
เราเลยเค้าว่าลองเปิดใจมั่งก็ดีนะ คนที่เข้ามาถ้าเขามองที่เงงินแสดงว่าเขาไม่ได้รักที่เป็นแล้วแหละ
เค้าบอกเราอีกว่า
กลายเป็นว่าเขาไปคุยกับรุ่นน้องคนนึงในคณะ เขามีอะไรเขาก็จะมาเล่าให้เราฟัง จะมาคอยบอกว่าน้องเขาอย่างนู้นนะอย่างนี้นะ ในใจเราอยากจะวิ่งหนีไปเลยค่ะ คือเสียใจมากแต่เราเป็นเพื่อนสนิทของเขาเราทำอะไรไม่ได้นอกจากรับฟังเขา
ชีวิตช่วงนั้นเราเฟลเราดาวน์มาก บอกใครก็ไม่ได้ ได้แต่เก็บไว้ มีโพสลงเฟสบุ้คบ้างแต่ถ้าเค้าถามเราก็บอกว่าเจอมาในทวิตก็เป็นอันจบ เรื่องที่เราชอบเค้าก็มีแค่เพื่อนสองสามคนที่รู้ซึ่งอยู่คนละกลุ่มกับเราและเอ นานๆจะเจอกันที
แต่คุยไปได้ไม่นานเขาก็เทน้องเค้าค่ะสาเหตุช่างมันนะคะ เราก็ดีใจสิแต่ก็ไม่ได้เชียร์ให้เค้าเลิกคุยนะเราก็ทำตัวเป็นเพื่อนที่แสนดีมาโดยตลอดเค้าจะคุยกับใครจะอะไรยังไงเราไม่เคยห้าม เชียร์ด้วยซ้ำ เราทำกับเค้าเหมือนเดิมทุกอย่างแต่กลายเป็นเค้าที่เปลี่ยนไป เมื่อก่อนเราไปไหนมาไหนกันสองคนเป็นเรื่องปกติ แต่เดี๋ยวนี้แค่จะไปกินข้าวยังต้องหาเพื่อนไปอีกคน จะไปไหนสองคนไม่ได้แล้ว เราไม่รู้ว่าเพราะเค้าเป็นคนดังเลยกลัวคนอื่นเข้าใจผิดรึป่าว แต่เราเฟลมากๆ หลายครั้งเราอยากลงรูปคู่เค้าเหมือนเมื่อก่อนแต่เค้าก็พูดเหมือนไม่อยากให้ลง เราก็เลือกที่จะไม่ลงเพราะเราแคร์เค้า กลัวเค้าโดนคนอื่นมองไม่ดี
เวลาเราไปกินเหล้ากันปกติที่ไปสองคนได้นั่งข้างกันเป็นเรื่องปกติ แต่พอเดี๋ยวนี้เราต้องนั่งแยกกันหาใครซักคนมาคั่น เหมือนเค้ากลัวรุ่นน้องในคณะคิดว่าเรากับเค้าคบกัน
จนวันนึงเราดันไปรู้มาว่าเค้าคุยกับรุ่นน้องคนนึงสวยระดับดาวเลยก็ว่าได้ซึ่ง ปกติเราจะดูแชทเค้าเสมอแต่ที่เราไปเจอมันคือในไอจี เราก็แอบชอคนิดนึงเหมือนเค้าไม่อยากให้เรารู้เรื่องนี้ เค้าไม่เคยเล่าถึงน้องคนนั้นให้เราฟังเลยซักครั้ง ความรู้เราเหมือนโดนหักหลัง เราเหมือนเดิมทุกอย่างทำไมเค้าต้องมีความลับกับเรา บางครั้งเรารู้สึกว่าไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้ว อยากเลิกคบเค้าไป แต่ก็ทำไม่ลงเพราะเราคือเพื่อนสนิทคนเดียวที่เค้ามี เราช่วยเค้าทำการบ้านทำงานทุกอย่างพาไปเที่ยวไปนู่นไปนี่เค้าบอกว่าเราสำคัญสำหรับเค้ามากเค้าไม่เคยมมีเพื่อนแบบนี้
แต่บางครั้งเราก็อดคิดไม่ได้ว่า
ถ้าเค้าไม่ได้มีเรื่องเดือดร้อนเข้ามา
ถ้าเค้าไม่ได้เหงา
ถ้าเค้ามีคนอื่นที่มาเติมเต็มในส่วนนี้ที่ไม่ใช่เรา
เค้าจะยังอยู่กับเราไหม
เค้าจะยังเลือกเราใช่ไหม
แค่คิดมันก็เศร้าแล้วค่ะ จนถึงตอนนี้เราก็ยังคิดมากอยู่ทุกวัน เรากลัววันนึงเค้าคบกัน แล้วมันจะไม่เหลือที่ให้เรายืน เรากลัวคนๆนั้นเข้ามาแทนที่เรา เข้ามาแย่งทุกอย่างที่เราเคยได้จากเค้าไป
แต่สิ่งที่เรากลัวมากที่สุดคือถ้าบอกความรู้สึกของเรากับเขาไปแล้วทุกอย่างที่เคยมีมันจะหายไปหมดเราคงทนไม่ได้จิงๆ
ตอนนี้เราทำได้แค่เป็นเพื่อนที่ดีและแกล้งไม่รู้เรื่องของเค้ากับน้องคนนั้นต่อไป ต้องคอยยิ้มคอยหัวเราะกับเค้าไปทุกวัน
หลายคนอาจจะคิดว่าเป็นเรานี่ดีนะมีโมเมนต์ดีดีให้เก็บเยอะแยะ แต่การชอบเพื่อนสนิทตัวเองมันไม่ได้ดีแบบนั้นหรอกค่ะ
ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตอนนี้นะคะ
อยากเลิกชอบเพื่อนสนิทตัวเอง มีวิธีดีดีไหนบ้าง ที่ไม่ต้องเลิกคบ
เพื่อนที่เราแอบชอบเป็นผู้ชายค่ะ เรียนคนละสาขาคนละเอกแต่ว่าคณะเดียวกัน เรารู้จักกันเพราะกิจกรรมในคณะค่ะ เอาง่ายๆก็รู้จักกันตอนรับน้อง
เรากับเขานิสัยแตกต่างกันมาก เราเป็นคนตลกเพื่อนเยอะมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ตรงข้ามกับเขาที่เงียบมากไม่ค่อยพูดกับเราจะขำเราอย่างเดียว แรกๆที่เจอเราก็ไม่ได้สนใจอะไรเขาเลยเพราะดูคนละแนว
แต่ก็มีเหตุการณ์ตอนทำกิจกรรมรับน้องค่ะทำให้เราได้คุยกันมากขึ้นคือ เขาชอบขำเราเวลาเราคุยกับเพื่อนแบบเล่นอะไรก็ขำไปหมด จนวันนึงเราโดนพี่เรียกไปข้างหน้าแล้วเขาก็ขำตอนนั้นเลยโดนทำโทษคู่ หลังจากนนั้นเพื่อนก็ล้อประมาณว่าถ้าอยากให้คนที่เราชอบยิ้มก็ให้เราไปหา ประมาณนั้น จนเราก็เริ่มไปแกล้งเขาไปกวนอะไรตามประสาเรา กลายเป็นว่าเขากับเราก็อยู่ด้วยกันตลอด เขาก็เปลี่ยนนิสัยไปเลยกลายเป้นคนตลกๆ กวนๆสไตล์เดียวกับเราไปเลย
จนเราก็สนิทกันในที่สุดค่ะ เรียกว่าสนิทที่สุดในชีวิตมหาลัยเลยค่ะ
(( ขอแทนชื่อคนที่เราชอบว่า เอ นะคะ ))
----------- เหตุการณ์ที่ทำให้เราเริ่มชอบเค้า
เรากับเค้าจะเป็นนคนกวนประสาทในกลุ่มเพื่อนๆค่ะ ก็กวนทุกคนจน เพื่อน พี่ ในคณะ ล้อเราสองคนให้ได้กัน แรกๆมันก็ขำๆหลังๆกลายเป็นเราเริ่มคิดจิงซะงั้น (เป็นพวกหวั่นไหวง่าย555) แต่ตอนนั้นเราก็ยังไม่อะไรมากเพราะเราก็คุยไปทั่ว ซึ่งเอก็รู้หมดเพราะบางทีเราก็ใช้ให้เอตอบให้ ตอนนั้นเอไม่มีคนคุยเลยซักคน
เหตุการณ์ฟินๆที่ทำให้คิดก็จะมีตอนไปกินเหล้าค่ะ คือเราก็สนิทกันเมาทั้งคู่ พอตื่นมาเพื่อนที่มานอนด้วยกันก็เล่าว่าเมื่อคืนเรากับเอเนี่ยนอนกอดกันทั้งคืน เรากับเอก็ไม่เชื่อ เพื่อนเลยเอารูปให้ดู เป็นรูปที่เรานอนเอาหน้าาหันชนกันค่ะแบบหัวชิดเลย ตอนเห็นรูปแล้วคือเขินมากทำไรไม่ถูก ตอนนั้นมั่นใจเลยว่าชอบเอไปแล้วแน่ๆ เอาจิงๆตอนนั้นเราก็รู้สึกว่าเอก็ชอบเราบ้างเหมือนกัน แต่ก็ไม่แน่ใจเลยมีวิธีที่ไม่น่าทำค่ะ
----------- เริ่มลองใจ
ตอนนั้นเราเริ่มคุยจิงจังกับพี่คนนึงค่ะ เอก็รู้เราก็ถามเอว่าถ้าเราคบกับพี่เค้าเอจะโอเคมั้ย เอก็บอกว่าโอเคทำไมจะไม่โอเค แต่พอหลังจากวันนั้นเค้าก็กลับไปโพสเพลงแนวดราม่าๆ เราก็เริ่มสนุก เอาใหญ่เลยทีนี้ จนวันนั้นเป้นวันที่เรารู้สึกพลาดมาก
เราถามเค้าว่าไม่มีคนที่เค้าชอบมั่งหรอ ไม่มีจะให้ไปชอบใครอยู่แต่กับ เราก็เลยบอกเค้าว่าคนนั้นก็น่ารักนะ เค้าก็บอกว่าไม่เอาเราก็ไปแหย่ๆเค้า จนเค้าถามเราว่าคนที่เราบอกคือใคร ตอนนั้นใจเสียเลยค่ะ แต่ก็ยังไม่อะไร จนมาทีหลังเราเล่นโน้ตบุ้คเค้าแล้วเจอช่องค้นหาเป้นชื่อผญคนนั้นขึ้นอันแรก คือเฟลมาก ก็ไม่กล้าถามเค้าค่ะว่าชอบจิงหรือป่าววเพราะ เรากลัวคำตอบค่ะ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้มีอะไรเค้าก็บอกเราว่าเลิกชอบแล้ว //แสดงว่าเคยชอบ //จิกหมอนร้องไห้
----------- ปี1/2
เรากับเค้าก็ไม่มีอะไรคืบหน้าก็มีลงร้านบ้างทำงานให้กันบ้างไปกินข้าวด้วยกันทุกวัน(ถึงแม้จะเรียนคนละเอก)เจอหน้ากันแทบทุกวัน อยู่กันแบบนี้มาจนปี1เทอม 2 เราดันไปสนิทกับเพื่อนผู้ชายอีกคนเป้นเพื่อนในเอก จนทำให้เรากับเอทะเลาะกันหนักมาก + เมาด้วย +ฝนตกอีก เป็นวันที่ สุดๆจิงๆเอร้องไห้หนักมากเอบอกว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเราไม่อยากให้เราไปสนิทกับคนอื่นมากกว่า ไม่อยากเป็นตัวสำรองของเรา ตอนนั้นใจเรามันฟูมากจิงๆค่ะ มันอาจจะเป็นแค่อาการหวงเพื่อนแต่สำหรับเรามันดีมากจิงๆ วันนั้นเราก็เสียใจมากที่ทำให้เค้าร้องไห้ขนาดนั้น
เราก็เลยสัญญากับเขาว่าเราจะอยู่กับเอเราจะไม่เปลี่ยนไปแน่นอน
ซึ่งตอนนั้นเราคิดแบบนั้นจิงๆเราคิดว่าการที่เรามีกันแบบนี้ไปเรื่อยๆต่างคนต่างไม่มีใครไปด้วยสถานะเพื่อนแบบนี้ไปเรื่อยๆมันก็ไม่แย่อะไร
แต่สุดท้ายเราก็รู้ว่าเราคิดผิด
ช่วงปลายเทอมเราก็มีโอกาศได้ไปทำกิจกรรมระดับวิทยาเขต ซึ่งเราก็ชวนเขาไปทำด้วย กลายเป็นหลังจบงานนั้นพวกเราก็มีคนรู้จักมากขึ้นกว่าเดิม
มองเผินๆก็อาจจะเป็นเรื่ิองที่ดีแต่มันไม่ใช่ค่ะ
---------- ปี2 -ปัจจุบัน
หลังจากกิจกรรมที่เราลากเอที่เมื่อก่อนเป็นคนไม่เข้าสังคมไปทำต่างๆนานา จนทำให้มีแต่คนรู้จักเรา ทำให้เอกลายเป็นผู้ชายที่ฮอตขึ้นมาซะดื้อๆ แต่ไม่ว่าจะมีใครทักมาคุยกับเขาเขาก็จะบอกเราตลอดค่ะ และเอก็จะบอกว่าไม่ได้คิดอะไรเสมอ
จนมาช่วงรับน้อง เค้าเป็นคนตลก หน้าตาดี นิสัยดี เล่นดนตรีได้ จนทำให้รุ่นน้องมาชอบเค้าเยอะมาก เยอะจิงๆ เราก็ถามเขาว่าทำไมไม่ลองคุยดู(ตอนนั้นไม่รู้ว่าคิดบ้าอะไรอยู่ถึงถามแบบนั้น)
เค้าก็บอกว่า กูไม่ดีพออะกูกลัวเค้าอายที่มีกูเป็นแฟน กูไม่ได้รวย ไม่ได้ดี ดูแลเค้าไม่ไหวหรอก
เราเลยเค้าว่าลองเปิดใจมั่งก็ดีนะ คนที่เข้ามาถ้าเขามองที่เงงินแสดงว่าเขาไม่ได้รักที่เป็นแล้วแหละ
เค้าบอกเราอีกว่า
กลายเป็นว่าเขาไปคุยกับรุ่นน้องคนนึงในคณะ เขามีอะไรเขาก็จะมาเล่าให้เราฟัง จะมาคอยบอกว่าน้องเขาอย่างนู้นนะอย่างนี้นะ ในใจเราอยากจะวิ่งหนีไปเลยค่ะ คือเสียใจมากแต่เราเป็นเพื่อนสนิทของเขาเราทำอะไรไม่ได้นอกจากรับฟังเขา
ชีวิตช่วงนั้นเราเฟลเราดาวน์มาก บอกใครก็ไม่ได้ ได้แต่เก็บไว้ มีโพสลงเฟสบุ้คบ้างแต่ถ้าเค้าถามเราก็บอกว่าเจอมาในทวิตก็เป็นอันจบ เรื่องที่เราชอบเค้าก็มีแค่เพื่อนสองสามคนที่รู้ซึ่งอยู่คนละกลุ่มกับเราและเอ นานๆจะเจอกันที
แต่คุยไปได้ไม่นานเขาก็เทน้องเค้าค่ะสาเหตุช่างมันนะคะ เราก็ดีใจสิแต่ก็ไม่ได้เชียร์ให้เค้าเลิกคุยนะเราก็ทำตัวเป็นเพื่อนที่แสนดีมาโดยตลอดเค้าจะคุยกับใครจะอะไรยังไงเราไม่เคยห้าม เชียร์ด้วยซ้ำ เราทำกับเค้าเหมือนเดิมทุกอย่างแต่กลายเป็นเค้าที่เปลี่ยนไป เมื่อก่อนเราไปไหนมาไหนกันสองคนเป็นเรื่องปกติ แต่เดี๋ยวนี้แค่จะไปกินข้าวยังต้องหาเพื่อนไปอีกคน จะไปไหนสองคนไม่ได้แล้ว เราไม่รู้ว่าเพราะเค้าเป็นคนดังเลยกลัวคนอื่นเข้าใจผิดรึป่าว แต่เราเฟลมากๆ หลายครั้งเราอยากลงรูปคู่เค้าเหมือนเมื่อก่อนแต่เค้าก็พูดเหมือนไม่อยากให้ลง เราก็เลือกที่จะไม่ลงเพราะเราแคร์เค้า กลัวเค้าโดนคนอื่นมองไม่ดี
เวลาเราไปกินเหล้ากันปกติที่ไปสองคนได้นั่งข้างกันเป็นเรื่องปกติ แต่พอเดี๋ยวนี้เราต้องนั่งแยกกันหาใครซักคนมาคั่น เหมือนเค้ากลัวรุ่นน้องในคณะคิดว่าเรากับเค้าคบกัน
จนวันนึงเราดันไปรู้มาว่าเค้าคุยกับรุ่นน้องคนนึงสวยระดับดาวเลยก็ว่าได้ซึ่ง ปกติเราจะดูแชทเค้าเสมอแต่ที่เราไปเจอมันคือในไอจี เราก็แอบชอคนิดนึงเหมือนเค้าไม่อยากให้เรารู้เรื่องนี้ เค้าไม่เคยเล่าถึงน้องคนนั้นให้เราฟังเลยซักครั้ง ความรู้เราเหมือนโดนหักหลัง เราเหมือนเดิมทุกอย่างทำไมเค้าต้องมีความลับกับเรา บางครั้งเรารู้สึกว่าไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้ว อยากเลิกคบเค้าไป แต่ก็ทำไม่ลงเพราะเราคือเพื่อนสนิทคนเดียวที่เค้ามี เราช่วยเค้าทำการบ้านทำงานทุกอย่างพาไปเที่ยวไปนู่นไปนี่เค้าบอกว่าเราสำคัญสำหรับเค้ามากเค้าไม่เคยมมีเพื่อนแบบนี้
แต่บางครั้งเราก็อดคิดไม่ได้ว่า
ถ้าเค้าไม่ได้มีเรื่องเดือดร้อนเข้ามา
ถ้าเค้าไม่ได้เหงา
ถ้าเค้ามีคนอื่นที่มาเติมเต็มในส่วนนี้ที่ไม่ใช่เรา
เค้าจะยังอยู่กับเราไหม
เค้าจะยังเลือกเราใช่ไหม
แค่คิดมันก็เศร้าแล้วค่ะ จนถึงตอนนี้เราก็ยังคิดมากอยู่ทุกวัน เรากลัววันนึงเค้าคบกัน แล้วมันจะไม่เหลือที่ให้เรายืน เรากลัวคนๆนั้นเข้ามาแทนที่เรา เข้ามาแย่งทุกอย่างที่เราเคยได้จากเค้าไป
แต่สิ่งที่เรากลัวมากที่สุดคือถ้าบอกความรู้สึกของเรากับเขาไปแล้วทุกอย่างที่เคยมีมันจะหายไปหมดเราคงทนไม่ได้จิงๆ
ตอนนี้เราทำได้แค่เป็นเพื่อนที่ดีและแกล้งไม่รู้เรื่องของเค้ากับน้องคนนั้นต่อไป ต้องคอยยิ้มคอยหัวเราะกับเค้าไปทุกวัน
หลายคนอาจจะคิดว่าเป็นเรานี่ดีนะมีโมเมนต์ดีดีให้เก็บเยอะแยะ แต่การชอบเพื่อนสนิทตัวเองมันไม่ได้ดีแบบนั้นหรอกค่ะ
ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตอนนี้นะคะ