เรามีแฟนคนนึงเขาเหมือนจะรักเรามากแต่เขาเป็นคนนิ่งมากและเฉยชาสุดๆเราไม่เคยรู้เลยว่าในใจเขาคิดยังไง
จนมาวันนึงเราทะเลาะกันแรงมากเรื่องที่เขาไม่เคยโทรหาโทรไปก็ไม่เคยรับอยู่แต่กับเพื่อน ออนเฟสไม่เคยตอบ.
เราเป็นคนขี้น้อยใจมาก ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราจะเป็นคนบอกเลิกเขาตลอด(แค่เรียกร้องความสนใจ) แต่เขาก็ไม่เคยยอมเลิกกับเราสักครั้ง เราก็อยู่แบบนั้นมาสักพักนึงโดยที่ไม่เคยติดต่อกันเลย จนเราเริ่มจะถอดใจ อยู่ๆเขาก็ทักเฟสบุ๊คมาขอโทษมาบอกรัก เราก็ใจอ่อนคบต่อไปเพราะใจเราเองก็รักเขามาก และมันก็วนเวียนอยู่แบบนี้ตลอด จนเราทนไม่ได้เราเลยตัดสินใจบล๊อกเฟสบล๊อกเบอร์ตัดการสื่อสารทุกอย่าง หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้มีคนอื่นอยู่กับเพื่อนมาตลอดโดยไม่ได้สนใจเราเลย มีแต่แม่เขาที่คอยโทรหาถามทุกข์สุข ตอนเลิกกันแล้วเราเองก็ยังแวะเวียนไปหาแม่เขาอยู่แต่ไม่เคยเจอเขาเลย เราก็เลยมั่นใจว่าเขาคงไม่กลับมาอีกแล้ว
เราเลยมีคนอื่น ผู้ชายคนใหม่หล่อกว่ารวยกว่าแสนดีกว่า เข้ามาทดแทนในสิ่งที่ไม่เคยได้จากแฟนคนเก่า สนใจดี ตามใจ และห่วงเรามากกว่า แต่ใจเรายังรักคนเก่าอยู่แต่คนใหม่ก็แสนดี เราก็บอกกับตัวเองมาตลอดว่าเราจะไม่กลับไปเหงาแบบนั้นอีก จะไม่กลับไปเจ็บอีก เลยให้ใจกับคนใหม่ไปเต็มที่รักเรากับคนใหม่กำลังไปได้ดี แล้วอยู่ๆเขาก็กลับมา ทำดีกับเรามากๆ เราเองสับสนมากช่วงนั้น.. คนนั้นก็รักมาก คนนี้ก็รักแล้ว แต่สุดท้ายเราก็กลับไปหาคนเก่า แต่เราก็ทำใจไว้แล้วล่ะว่ามันจะเหมือนเดิม เตรียมใจเจ็บไว้เรียบร้อย แรกๆก็ดีกับเรามากเหมือนรักแรก พออะไรๆเริ่มลงตัวเขากลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกเช่นเคย สรุปกูคิดถูกคิดผิดว้ะเนี้ย? 😅
ความรัก กับ ความดี มันเปรียบเทียบกันได้ไหมคะ?
จนมาวันนึงเราทะเลาะกันแรงมากเรื่องที่เขาไม่เคยโทรหาโทรไปก็ไม่เคยรับอยู่แต่กับเพื่อน ออนเฟสไม่เคยตอบ.
เราเป็นคนขี้น้อยใจมาก ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราจะเป็นคนบอกเลิกเขาตลอด(แค่เรียกร้องความสนใจ) แต่เขาก็ไม่เคยยอมเลิกกับเราสักครั้ง เราก็อยู่แบบนั้นมาสักพักนึงโดยที่ไม่เคยติดต่อกันเลย จนเราเริ่มจะถอดใจ อยู่ๆเขาก็ทักเฟสบุ๊คมาขอโทษมาบอกรัก เราก็ใจอ่อนคบต่อไปเพราะใจเราเองก็รักเขามาก และมันก็วนเวียนอยู่แบบนี้ตลอด จนเราทนไม่ได้เราเลยตัดสินใจบล๊อกเฟสบล๊อกเบอร์ตัดการสื่อสารทุกอย่าง หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้มีคนอื่นอยู่กับเพื่อนมาตลอดโดยไม่ได้สนใจเราเลย มีแต่แม่เขาที่คอยโทรหาถามทุกข์สุข ตอนเลิกกันแล้วเราเองก็ยังแวะเวียนไปหาแม่เขาอยู่แต่ไม่เคยเจอเขาเลย เราก็เลยมั่นใจว่าเขาคงไม่กลับมาอีกแล้ว
เราเลยมีคนอื่น ผู้ชายคนใหม่หล่อกว่ารวยกว่าแสนดีกว่า เข้ามาทดแทนในสิ่งที่ไม่เคยได้จากแฟนคนเก่า สนใจดี ตามใจ และห่วงเรามากกว่า แต่ใจเรายังรักคนเก่าอยู่แต่คนใหม่ก็แสนดี เราก็บอกกับตัวเองมาตลอดว่าเราจะไม่กลับไปเหงาแบบนั้นอีก จะไม่กลับไปเจ็บอีก เลยให้ใจกับคนใหม่ไปเต็มที่รักเรากับคนใหม่กำลังไปได้ดี แล้วอยู่ๆเขาก็กลับมา ทำดีกับเรามากๆ เราเองสับสนมากช่วงนั้น.. คนนั้นก็รักมาก คนนี้ก็รักแล้ว แต่สุดท้ายเราก็กลับไปหาคนเก่า แต่เราก็ทำใจไว้แล้วล่ะว่ามันจะเหมือนเดิม เตรียมใจเจ็บไว้เรียบร้อย แรกๆก็ดีกับเรามากเหมือนรักแรก พออะไรๆเริ่มลงตัวเขากลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกเช่นเคย สรุปกูคิดถูกคิดผิดว้ะเนี้ย? 😅