กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกค่ะ จะรบกวนขอความคิดเห็นจากผู้ที่มีประสบการณ์การอยู่ต่างประเทศ ผู้ที่ทำงานด้านบริบาลต่างประเทศ หรือ ผู้ที่ได้ใช้ชีวิตร่วมกับชาวต่างชาติ ค่ะ
ก่อนอื่นต้องขอเกริ่นเรื่องส่วนตัวก่อนเล็กน้อยนะคะ ปัจจุบันอายุ31ปี คาดว่าจะใช้เวลาดำเนินการธุรกิจนี้ตอนอายุไม่เกิน40ปี ปัจจุบันทำธุรกิจเป็นหุ้นส่วนที่พักประเภทโฮสเทลในไทยอยู๋แล้วค่ะ ส่วนตัวภาษาอังกฤษพอได้นิดหน่อยประมาณว่าสามารถสื่อสารกับแขกที่มาพักในคำศัพท์เดิมๆประจำวันได้ไม่มีปัญหา แต่เนื่องด้วยธุรกิจนี้ไม่ใช่ของเราเอง100%เป็นเพียงหุ้นส่วน เลยอยากทำอะไรที่เป็นของตัวเอง และสามารถทำได้ระยะยาว พ่อกับแม่ให้ที่ดินที่ต่างจังหวัด (เชียงราย) ติดภูเขาและทางหลวงชนบทมาห่างจาดตัวเมืองประมาณ45กม. 1ผืน 14ไร่ เลยอยากต่อยอดให้เกิดประโยชน์ คิดว่าจะเปิดบ้านพักสำหรับชาวต่างชาติวัยเกษียณแบบ longstay บริการที่พักรายเดือน รายปี พร้อมบริการด้านอาหาร การแพทย์ นวดแผนไทย ท่องเที่ยวต่างๆ เป็นต้น เพราะคิดว่าไม่ต้องอาศัยทำเลแหล่งท่องเที่ยว หรือ ใกล้สถานีขนส่งต่างๆ ส่วนตัวชอบทำงานกับชาวต่างชาติ ชอบความมีวินัย ตรงไปตรงมาของพวกเขาและคิดว่าสวัสดิการหลังการเกษียณของพวกเขาค่อนข้างดี ถ้าเทียบกับรายจ่ายต่อเดือนที่เขาจะมาใช้บริการคิดว่าถูกและคุ้มค่าสำหรับพวกเขามาก ซึ่งแน่นอนว่าถ้าเราเปิดบ้านพักคนชราผ็พักอาศัยต้องเป็นคนชราที่มีถิ่นอาศัย ภาษา ประเพณี เดียวกันหรือใกล้เคียงน่าจะดีกว่าเพราะลูกค้าสามารถสร้างสังคมเล็กๆด้วยกันได้ ตอนนี้ตั้งใจว่าจะไปเรียนด้านการบริบาล และ อยากจะไปใช้ชีวิตในต่างประเทศที่กลุ่มเป้าหมายอยู๋เพื่อเรียนรู้การทำงานด้านดูแลผู้ป่วย และ ผู้สูงอายุ ภาษาท้องถิ่น เรียนรู้วัฒนธรรมของพวกเขา และสร้างเครดิตให้กับตัวเองและธุรกิจในอนาคตค่ะ
เข้าสู่คำถามค่ะ
1. ควรเลือกวัยเกษียณ จากประเทศไหนเป็นกลุ่มเป้าหมายในอนาคต ไปหาประสบการณ์ในครั้งนี้คะ และ เพราะอะไร?
2. ควรเรียนบริบาลจากไทย หรือ ฝึกงานด้านนี้ที่ประเทศไทยก่อนที่จะไปประเทศนั้นๆ หรือ ไปเรียนที่ประเทศนั้นๆเลย?
3. ค่าครองชีพ ค่าเรียน เงินเดือนที่ได้เกี่ยวกับอาชีพดูแลผู้ป่วยประเทศนั้นๆอยู่ที่เท่าไรคะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบ หากมีส่ิงไหนเพิ่มเติมแนะนำบอกได้นะคะ ยินดีรับฟังค่ะ หากผิดพลาดในคำถาม ประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
อยากทำบ้านพักวัยเกษียณสำหรับชาวต่างชาติในประเทศไทย และ อยากไปหาประสบการณ์ก่อนเปิดควรเลือกประเทศไหนอย่างไร ขอคำแนะนำค่ะ
ก่อนอื่นต้องขอเกริ่นเรื่องส่วนตัวก่อนเล็กน้อยนะคะ ปัจจุบันอายุ31ปี คาดว่าจะใช้เวลาดำเนินการธุรกิจนี้ตอนอายุไม่เกิน40ปี ปัจจุบันทำธุรกิจเป็นหุ้นส่วนที่พักประเภทโฮสเทลในไทยอยู๋แล้วค่ะ ส่วนตัวภาษาอังกฤษพอได้นิดหน่อยประมาณว่าสามารถสื่อสารกับแขกที่มาพักในคำศัพท์เดิมๆประจำวันได้ไม่มีปัญหา แต่เนื่องด้วยธุรกิจนี้ไม่ใช่ของเราเอง100%เป็นเพียงหุ้นส่วน เลยอยากทำอะไรที่เป็นของตัวเอง และสามารถทำได้ระยะยาว พ่อกับแม่ให้ที่ดินที่ต่างจังหวัด (เชียงราย) ติดภูเขาและทางหลวงชนบทมาห่างจาดตัวเมืองประมาณ45กม. 1ผืน 14ไร่ เลยอยากต่อยอดให้เกิดประโยชน์ คิดว่าจะเปิดบ้านพักสำหรับชาวต่างชาติวัยเกษียณแบบ longstay บริการที่พักรายเดือน รายปี พร้อมบริการด้านอาหาร การแพทย์ นวดแผนไทย ท่องเที่ยวต่างๆ เป็นต้น เพราะคิดว่าไม่ต้องอาศัยทำเลแหล่งท่องเที่ยว หรือ ใกล้สถานีขนส่งต่างๆ ส่วนตัวชอบทำงานกับชาวต่างชาติ ชอบความมีวินัย ตรงไปตรงมาของพวกเขาและคิดว่าสวัสดิการหลังการเกษียณของพวกเขาค่อนข้างดี ถ้าเทียบกับรายจ่ายต่อเดือนที่เขาจะมาใช้บริการคิดว่าถูกและคุ้มค่าสำหรับพวกเขามาก ซึ่งแน่นอนว่าถ้าเราเปิดบ้านพักคนชราผ็พักอาศัยต้องเป็นคนชราที่มีถิ่นอาศัย ภาษา ประเพณี เดียวกันหรือใกล้เคียงน่าจะดีกว่าเพราะลูกค้าสามารถสร้างสังคมเล็กๆด้วยกันได้ ตอนนี้ตั้งใจว่าจะไปเรียนด้านการบริบาล และ อยากจะไปใช้ชีวิตในต่างประเทศที่กลุ่มเป้าหมายอยู๋เพื่อเรียนรู้การทำงานด้านดูแลผู้ป่วย และ ผู้สูงอายุ ภาษาท้องถิ่น เรียนรู้วัฒนธรรมของพวกเขา และสร้างเครดิตให้กับตัวเองและธุรกิจในอนาคตค่ะ
เข้าสู่คำถามค่ะ
1. ควรเลือกวัยเกษียณ จากประเทศไหนเป็นกลุ่มเป้าหมายในอนาคต ไปหาประสบการณ์ในครั้งนี้คะ และ เพราะอะไร?
2. ควรเรียนบริบาลจากไทย หรือ ฝึกงานด้านนี้ที่ประเทศไทยก่อนที่จะไปประเทศนั้นๆ หรือ ไปเรียนที่ประเทศนั้นๆเลย?
3. ค่าครองชีพ ค่าเรียน เงินเดือนที่ได้เกี่ยวกับอาชีพดูแลผู้ป่วยประเทศนั้นๆอยู่ที่เท่าไรคะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบ หากมีส่ิงไหนเพิ่มเติมแนะนำบอกได้นะคะ ยินดีรับฟังค่ะ หากผิดพลาดในคำถาม ประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ