ผมกับแฟน พึ่งเรียนจบมหาลัยทั้งคู่ เราทำงานกันคนละโซนของกทม.เลย เลยแทบจะไม่ได้เจอกันเท่าไหร่ เสาร์อาทิตย์ บางทีไม่ผมก็เธอก็จะติดงาน
เข้าเรื่องตั้งแต่จบมา ผมรู้สึกห่างเหินกับเธอมากๆไม่ค่อยตอบไลน์ผมโทรหาผม ไม่ลงรูปไม่แท็คเฟส เหมือนสมัยมหาลัย ลบรูปคู่ในเฟสและไอจี (โดนให้เหตุผลว่า ที่บ้านยังไม่อยากให้มีแฟน ) แรกๆเข้าใจว่าติดงานมีเวลาว่างก็คงอยากมีเวลาส่วนตัว แต่บางครั้งก็เห็นเล่นเฟสตลอดแต่ไม่ตอบผม ช่วงๆแรกเลยแอบเข้าเฟสบุค เธอไปดูก็เห็นคุยกับผู้ชายคนอื่นอยู่ในเชิงจีบกันเลยแหละครับ ตอนนั้นผมรู้สึกใจนึงก็โกรธอยากเลิกใจนึงก็คิดว่าอาจจะเป็นเพราะผมละเลยไม่สนใจเธอก่อน ตั้งแต่สมัยมหาลัย ตามภาษาผู้ชายอะครับจะติดเพื่อนบ้าง จนผมตัดสินใจบอกเธอไปว่า เรารู้หมดแล้วนะเรื่องที่คุยกับคนอื่น เราให้โอกาศเธอและเราขอโอกาศแก้ตัวเป็นคนใหม่ สัญญาว่าจะดูแลใส่ใจให้มากขึ้น
ผมก้ทำตามสัญญาทุกอย่างเป็นเวลาหลายเดือน ทุกเช้าผมจะทักไปปลุก หรือโทรไปบ้าง เวลาเราว่างตรงกันก็จะชวนไปเที่ยว ลงรูปคู่ในเฟส แต่เหมือนผมเป็นฝ่ายเดียวทีพยายามทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้น (มันดีขึ้นแค่บางช่วงเวลาเท่านั้นเช่นผมพาเธอไปเลี้ยงข้าวเธอก็อารมณ์ดี แต่พอผ่านไปสัก 2 วันก็จะกลับเป็นเหมือนเดิม ) จนผมเริ่มชินกับพฤติกรรมของเธอ ถ้าวันไหนผมไม่ทักไป บางวันเธอแทบจะไม่ตอบผมเลยสักประโยค จนผมรู้สึกว่า สาเหตุที่มันไม่ดีขึ้นสักทีอาจจะเป็นเพราะเธอเบื่อผมแล้ว หรืออาจจะแอบคุยกับคนอื่นอีก
แต่ที่ผมสงสัยก็คือ ถ้าเป็นอย่างงั้นจริงๆทำไมเธอไม่บอกเลิกผมซะเลย? ผมกับเธอเราไม่มีภาระผูกพันธ์อะไรกันทั้งนั้น หรือเธอต้องการให้ผมบอกเลิกเธอก่อน ส่วนตัวผมจะไม่บอกเลิกใครก่อนถ้าไม่มีอะไรร้ายแรงจริงๆ
ปัจจุบันผมเว้นช่องว่างระหว่างเรามากขึ้น ทักไปบ้างไม่ทักบ้าง ตอบเร็วบ้างตอบช้าบ้าง หากิจกรรม หาหนังดูเพื่อให้ไม่นึกถึงเรื่องเธอ ผมทำเหมือนที่เธอทำกับผมตลอดเกือบปี บางทีเธอขก.พิมว่า อยู่ไหน ก็จะส่งมาแค่รูปภาพ(โดยที่ไม่สามารถรู้ได้ว่าที่ไหนอยู่ดี) ผมก็ทำบ้าง ผมอยากเอาคืนเธอให้เธอรู้สึกร้อนรนเหมือนผมบ้าง แต่ถ้าวันนี้มันจะจบจริงๆ ผมก็คงทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่านี้แล้ว ผมทำทุกอย่างเต็มใจแล้วจริงๆ มันคงไม่ดีขึ้นหรือสามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้แล้ว
ขอบคุณพื้นที่เล็กๆที่ให้ผมระบายความรู้สึก
ผู้ชายอยากเอาชนะแฟน จะผิดไหม?
เข้าเรื่องตั้งแต่จบมา ผมรู้สึกห่างเหินกับเธอมากๆไม่ค่อยตอบไลน์ผมโทรหาผม ไม่ลงรูปไม่แท็คเฟส เหมือนสมัยมหาลัย ลบรูปคู่ในเฟสและไอจี (โดนให้เหตุผลว่า ที่บ้านยังไม่อยากให้มีแฟน ) แรกๆเข้าใจว่าติดงานมีเวลาว่างก็คงอยากมีเวลาส่วนตัว แต่บางครั้งก็เห็นเล่นเฟสตลอดแต่ไม่ตอบผม ช่วงๆแรกเลยแอบเข้าเฟสบุค เธอไปดูก็เห็นคุยกับผู้ชายคนอื่นอยู่ในเชิงจีบกันเลยแหละครับ ตอนนั้นผมรู้สึกใจนึงก็โกรธอยากเลิกใจนึงก็คิดว่าอาจจะเป็นเพราะผมละเลยไม่สนใจเธอก่อน ตั้งแต่สมัยมหาลัย ตามภาษาผู้ชายอะครับจะติดเพื่อนบ้าง จนผมตัดสินใจบอกเธอไปว่า เรารู้หมดแล้วนะเรื่องที่คุยกับคนอื่น เราให้โอกาศเธอและเราขอโอกาศแก้ตัวเป็นคนใหม่ สัญญาว่าจะดูแลใส่ใจให้มากขึ้น
ผมก้ทำตามสัญญาทุกอย่างเป็นเวลาหลายเดือน ทุกเช้าผมจะทักไปปลุก หรือโทรไปบ้าง เวลาเราว่างตรงกันก็จะชวนไปเที่ยว ลงรูปคู่ในเฟส แต่เหมือนผมเป็นฝ่ายเดียวทีพยายามทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้น (มันดีขึ้นแค่บางช่วงเวลาเท่านั้นเช่นผมพาเธอไปเลี้ยงข้าวเธอก็อารมณ์ดี แต่พอผ่านไปสัก 2 วันก็จะกลับเป็นเหมือนเดิม ) จนผมเริ่มชินกับพฤติกรรมของเธอ ถ้าวันไหนผมไม่ทักไป บางวันเธอแทบจะไม่ตอบผมเลยสักประโยค จนผมรู้สึกว่า สาเหตุที่มันไม่ดีขึ้นสักทีอาจจะเป็นเพราะเธอเบื่อผมแล้ว หรืออาจจะแอบคุยกับคนอื่นอีก
แต่ที่ผมสงสัยก็คือ ถ้าเป็นอย่างงั้นจริงๆทำไมเธอไม่บอกเลิกผมซะเลย? ผมกับเธอเราไม่มีภาระผูกพันธ์อะไรกันทั้งนั้น หรือเธอต้องการให้ผมบอกเลิกเธอก่อน ส่วนตัวผมจะไม่บอกเลิกใครก่อนถ้าไม่มีอะไรร้ายแรงจริงๆ
ปัจจุบันผมเว้นช่องว่างระหว่างเรามากขึ้น ทักไปบ้างไม่ทักบ้าง ตอบเร็วบ้างตอบช้าบ้าง หากิจกรรม หาหนังดูเพื่อให้ไม่นึกถึงเรื่องเธอ ผมทำเหมือนที่เธอทำกับผมตลอดเกือบปี บางทีเธอขก.พิมว่า อยู่ไหน ก็จะส่งมาแค่รูปภาพ(โดยที่ไม่สามารถรู้ได้ว่าที่ไหนอยู่ดี) ผมก็ทำบ้าง ผมอยากเอาคืนเธอให้เธอรู้สึกร้อนรนเหมือนผมบ้าง แต่ถ้าวันนี้มันจะจบจริงๆ ผมก็คงทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่านี้แล้ว ผมทำทุกอย่างเต็มใจแล้วจริงๆ มันคงไม่ดีขึ้นหรือสามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้แล้ว
ขอบคุณพื้นที่เล็กๆที่ให้ผมระบายความรู้สึก