พ่อดื่มเบียร์ทุกวันจนสุขภาพเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ ไม่ยอมเลิกดื่ม เราเครียดมากๆค่ะ... ไม่รู้จะทำยังไงดี

เราเครียดมากๆๆ เพราะพ่อดื่มทุกวันในตอนเย็น วันละ 2ขวด
พ่อเราอ้วนค่ะ อ้วนกว่าเมื่อก่อน พุงใหญ่กว่าขา เมื่อก่อนจะดื่มนานๆที ปัจจุบันนี้เริ่มดื่มเบียร์ทุกๆวัน ก็อ้วนมากกว่าเดิมแล้วค่ะ

มีวันนึงเราเคยชิงขวดเบียร์มาจากพ่อ พ่อเราพยายามจะเอาคืนแต่เราไม่ให้ วันนั้นเราจำได้ว่าเราร้องไห้ต่อหน้าพ่อ
เราเดินออกจากบ้านเอาขวดไปทิ้งลงถังขยะ... สุดท้ายพ่อก็ทนไม่ไหวและขับรถออกไปซื้อกระป๋องเบียร์ที่เซเว่น
ตอนนั้นเรารู้สึกไม่ดีเอามากๆ เราหวังว่าถ้าทำแบบนั้นพ่อจะรู้สึกได้ว่าเราอยากให้ท่านเลิกดื่มเบียร์นะ

ท่านเริ่มเสียสุขภาพเรื่อยๆ กินยาทุกวัน ปวดหลังกับไหล่ และท่านทำงานโดยการยกของหนักๆด้วยค่ะ เป็นกระสอบ ถุงพลาสติก ถุงโฟม แก้วพลาสติก ฯ
เราบอกให้เลิกดื่มเบียร์ได้แล้ว เอาเรื่องสุขภาพกับเรื่องอ้วนมาพูดท่านก็ไม่ฟังเลย ยังไงท่านก็จะดื่ม

วันที่ผ่านมาท่านเริ่มเดินไม่ไหวค่ะ หมอเพิ่งวิฉัยมาว่าเป็นข้อเข่าเสื่อม และดูเหมือนมีอะไรบางอย่างงอกออกมาจากกระดูกข้อเข่า เราไม่แน่ใจว่าคืออะไร
พ่อเราก็อายุมากแล้วด้วยค่ะ อายุ54 ท่านไม่ออกกำลังกายเลย
ตอนนี้ท่านพักดื่มเบียร์ และมากินน้ำสมุนไพรแทนค่ะ
อีกไม่กี่วันนี้พ่อต้องไปงานแต่งงานของครอบครัวญาติ เราได้ยินมาว่าพ่อจะดื่มเบียร์ที่นั่นอีก พวกงานแบบนี้พ่อดื่มเยอะแน่นอน กลับจากบ้าน เมาทุกงาน
ทุกครั้งที่เราบอกท่านว่าเลิกดื่มได้แล้วนะ มักจะโดนด่ากลับมาเสมอ 'อย่ามายุ่ง เรื่องของกู กูจะกิน มันเป็นยา' เราไม่เข้าใจเลยทำไมถึงคิดว่ามันคือยา?

อีกอย่างคือเราอยากให้พ่อเลิกคบ เลิกติดต่อกับเพื่อนของท่าน มาหาพ่อเราทีไรก็มักจะชวนไปสังสรรดื่มเบียร์ทุกที ไม่ได้ดื่มน้อยเลย มากกว่า5ขวดค่ะ..
แล้วพ่อเราจ่ายเงินค่ากินทั้งหมดเลย บ้านเราไม่ได้รวยไม่ได้จน แต่อยู่ในฐานะกลางๆ ทำไมพ่อต้องใจป๋าอยู่เรื่อย เราไม่เข้าใจจริงๆ เพื่อนพ่อรวยกว่าตั้งเยอะนะ และเพราะพ่อเราเป็นคนไม่ประหยัดเงินด้วยค่ะ

บอกตรงๆว่าเครียดจริงๆ ทุกครั้งที่เห็นท่านดื่มเบียร์อยู่ เรารู้สึกกลัว เราอยากเอาขวดเบียร์ไปทิ้งมากๆ รู้ว่าขอให้เลิกยังไงก็โดนด่ากลับมา
เราอยากให้พ่อเลิกดื่มเบียร์ก่อนที่สุขภาพท่านจะเป็นหนักกว่านี้ เราไม่อยากเห็นท่านล้ม ขึ้นไปนอนบนห้องก็ขึ้นไม่ไหว ท่านต้องก้าวช้าๆ
ทุกๆวันนี้ออกไปข้างนอกเราเดินตามหลังคอยดูท่านตลอดค่ะ ท่านเดินตัวไม่ตรง อยากร้องไห้ตรงนั้นมากๆ อยากตะโกนออกไปว่า 'ทำไมต้องเป็นแบบนี้'
เหมือนใจพังแล้ว เหมือนความรู้สึกส่งไม่ถึงพ่อซักที ไม่รู้แล้วว่าจะทำยังไงให้ท่านเลิกแตะต้องมัน พวกเบียร์,เหล้า,ของเสพติด ไม่ควรมีอยู่บนโลกเลย..

ที่เราพิมพ์ไป มันเหมือนการระบายหรือเหมือนคนบ้ารึป่าวคะ เพราะเราไม่อยากเอาไปเล่ากับคนอื่นแล้วจริงๆ
พูดกับเพื่อนก็ไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นเลย เหมือนเพื่อนแค่ฟังเฉยๆแล้วปล่อยให้มันผ่านไปไม่มีอะไร เราไม่สบายใจหนักกว่าเดิม เราคิดย้อนกลับมาว่า 'กุจะเอาไปพูดกับมันทำไมวะ มันต้องบอกว่ากุเป็นคนมีปัญหาครอบครัวแน่ๆ มันจะล้อว่าพ่อกุติดเบียร์รึป่าวอ่ะ'
เราเอาไประบายกับแม่ แม่เราก็บอกว่า'ปล่อยให้พ่อดื่มไป' เราไม่เข้าใจเลยทำไมตอนนั้นแม่ไม่ห้ามพ่อ และทำไมเพิ่งมาห้ามตอนที่รู้ว่าพ่อข้อเข่าเสื่อม
เราเลยเอามาเขียนในพันทิป หวังว่าจะสบายใจขึ้น หวังว่าจะเครียดน้อยลง แต่ไม่เลยค่ะ...
ใครอยากคห.อะไรก็เขียนลงมาได้นะคะ จะตามอ่านทุกคห.

ขอบคุณค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่