สวัสดีคะนี้เป็นกระทู้แรกของหนูพอดีหนูมีขอสงสัยคะ
เรื่องมันเป็นอย่างนี้คะ คือ ความในตัวของหนูเป็นคนชอบประชด
(เรื่องสมมุติขึ้นมา ) กลุ่มเพื่อนหนูมันไปเที่ยวกัน กลุ่มหนูมีกัน 5 คน มีนามสมมุติว่า ฝน แพรว เอย ฟ้า ดิว และตัวหนูชื่อ แพร
เดินๆ ไปซักพัก อะไรวะหอมๆ ความที่รู้ตัวเองว่าใช้เงินหมดไปแล้ว
แพร : เฮ้ยยยย !
เอย : อะไร !!
แพร : ยืมตังค์หน่อยแด๊ะ (น้ำเสียงกวนๆ) อยากกินหนมอะ
เอย : ไม่มีตังค์ว่ะ หมดละ
อ่อลืมบอกไป อีเอย มันเป็นเพื่อนแบบไปไหนไปกัน
ไปรับไปส่งเราตลอดคือที่ไหนมีอีเอยก็มีเราอะ นี้ก็คิดว่าในกลุ่มก็สนิทกับมันในระดับหนึ่ง *ต่อคะในความเข้าใจของเราตังค์มันก็หมดเหมือนกันละวะ ช่างเถอะ พอสักพัก เราปวดฉี่แต่ทีนี้เราเดินข้างอีฝน เราเลยชวนมันไปห้องน้ำหน่อย เราก็เลยสกิดๆเพื่อนๆ
แล้วก็บอกพวกมันว่า
แพร : กูกับอีฝนไปเข้าห้องน้ำแปปนะ เดินไปก่อนเลย
ตัดภาพมาที่เข้าห้องน้ำเสร็จ ก็เลยโทรหาอีดิว
แพร : อีดิวพวกอยู่ไหน
ดิว : อ่อกูอยู่ร้านรองเท้าอีกฝั่งก่อนถึงห้องน้ำที่เข้า
แพร : เออเด๋วกูไป
ตัดภาพไปอีกคะ ตอนที่เดินไปร้านรองเท้า เรากับอีฝนก็เดินเข้าไป พอดีอีเอยยืนอยู่ใกล้ๆ
แพร : ซื้อไร
เอย : โง่ ถามได้ก็ซื้อรองเท้าดิ
เอิ่มมมมม ? ขอโทดนะคะ ตัดถามขึ้นไปตอนแรกมันเป็นคนบอกเองว่าตังค์หมด
แพร :ไหนบอกตังค์หมด
เอย : ก็กูยืมอีแพรวปะ
เราก็เลยเออๆออๆไปกับมันก็ไม่ได้อะไรกับมันมาก
พอกลับบ้านกูแยกย้ายกันกลับ ถึงหอปุ้บนี้ก็รีบโทรหาอีแพรวเลย
แพร : อีแพรว มีตังค์ให้กูยืมป้ะสักร้อย
แพรว : เออมี จะเอาไปทำไร
เราก็อ้ำๆอึงๆในความที่ตัวเองเป็นคน งงๆ เลยตอบแบบสิ้นคิด
แพร :เถอะน่ากูจำเป็น คนอย่างอีแพรวนี้มันรวยและสวยมากด้วย แม่เลี้ยงแพรว และให้อีเอยมันยืมกี่บาท
นี้ก็ลองแถๆถามๆมันไป
แพรว : ห้ะ !! อะไรอีเอยยืมกูหรอ
แพร : อ่าวกูมันบอกกูว่ามันยืมเงิน อ่อช่างมันเถอะ5555555 *ขำแถคะขำแถ เออแค่นี้ก่อนนะกูจะทำรายงานต่อ beyyy 💋
พอวางเสร็จนี้ก็ติดเลยว่า อีเอย มันรักกูเหมือนที่กูรักมันบ้างปะวะ เคยคิดว่ากูเป็นเพื่อนบ้างปะ คิดว่าสนิทกับมันในระดับหนึ่ง เล่าทุกอย่างให้มันฟังมีอะไรก็นึกถึงมันคนแรกแล้วจู่ในตาก็ไหล ร้องแบบฟูมฟาย
จนตอนนี้รู้สึกเป็นควายมาทันที แล้วก็มีอีกหลากหลายเรื่องเลยที่มันทำไว้ ไม่รู้ทำไมถึงทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ร้องไห้ออกมา ต้องทำไงนี้ป่วยจิตรึป่าวคะ ??
# ขอบคุณคะที่เข้ามาอ่าน และให้คำแนะนำกัน
อยากให้เล่าเรื่องอะไรก็เม้นไว้นะคะ ຂອບໃຈຫລາຍ 🙏
เพื่อนรักกับความป่วยจิตของตัวเอง
เรื่องมันเป็นอย่างนี้คะ คือ ความในตัวของหนูเป็นคนชอบประชด
(เรื่องสมมุติขึ้นมา ) กลุ่มเพื่อนหนูมันไปเที่ยวกัน กลุ่มหนูมีกัน 5 คน มีนามสมมุติว่า ฝน แพรว เอย ฟ้า ดิว และตัวหนูชื่อ แพร
เดินๆ ไปซักพัก อะไรวะหอมๆ ความที่รู้ตัวเองว่าใช้เงินหมดไปแล้ว
แพร : เฮ้ยยยย !
เอย : อะไร !!
แพร : ยืมตังค์หน่อยแด๊ะ (น้ำเสียงกวนๆ) อยากกินหนมอะ
เอย : ไม่มีตังค์ว่ะ หมดละ
อ่อลืมบอกไป อีเอย มันเป็นเพื่อนแบบไปไหนไปกัน
ไปรับไปส่งเราตลอดคือที่ไหนมีอีเอยก็มีเราอะ นี้ก็คิดว่าในกลุ่มก็สนิทกับมันในระดับหนึ่ง *ต่อคะในความเข้าใจของเราตังค์มันก็หมดเหมือนกันละวะ ช่างเถอะ พอสักพัก เราปวดฉี่แต่ทีนี้เราเดินข้างอีฝน เราเลยชวนมันไปห้องน้ำหน่อย เราก็เลยสกิดๆเพื่อนๆ
แล้วก็บอกพวกมันว่า
แพร : กูกับอีฝนไปเข้าห้องน้ำแปปนะ เดินไปก่อนเลย
ตัดภาพมาที่เข้าห้องน้ำเสร็จ ก็เลยโทรหาอีดิว
แพร : อีดิวพวกอยู่ไหน
ดิว : อ่อกูอยู่ร้านรองเท้าอีกฝั่งก่อนถึงห้องน้ำที่เข้า
แพร : เออเด๋วกูไป
ตัดภาพไปอีกคะ ตอนที่เดินไปร้านรองเท้า เรากับอีฝนก็เดินเข้าไป พอดีอีเอยยืนอยู่ใกล้ๆ
แพร : ซื้อไร
เอย : โง่ ถามได้ก็ซื้อรองเท้าดิ
เอิ่มมมมม ? ขอโทดนะคะ ตัดถามขึ้นไปตอนแรกมันเป็นคนบอกเองว่าตังค์หมด
แพร :ไหนบอกตังค์หมด
เอย : ก็กูยืมอีแพรวปะ
เราก็เลยเออๆออๆไปกับมันก็ไม่ได้อะไรกับมันมาก
พอกลับบ้านกูแยกย้ายกันกลับ ถึงหอปุ้บนี้ก็รีบโทรหาอีแพรวเลย
แพร : อีแพรว มีตังค์ให้กูยืมป้ะสักร้อย
แพรว : เออมี จะเอาไปทำไร
เราก็อ้ำๆอึงๆในความที่ตัวเองเป็นคน งงๆ เลยตอบแบบสิ้นคิด
แพร :เถอะน่ากูจำเป็น คนอย่างอีแพรวนี้มันรวยและสวยมากด้วย แม่เลี้ยงแพรว และให้อีเอยมันยืมกี่บาท
นี้ก็ลองแถๆถามๆมันไป
แพรว : ห้ะ !! อะไรอีเอยยืมกูหรอ
แพร : อ่าวกูมันบอกกูว่ามันยืมเงิน อ่อช่างมันเถอะ5555555 *ขำแถคะขำแถ เออแค่นี้ก่อนนะกูจะทำรายงานต่อ beyyy 💋
พอวางเสร็จนี้ก็ติดเลยว่า อีเอย มันรักกูเหมือนที่กูรักมันบ้างปะวะ เคยคิดว่ากูเป็นเพื่อนบ้างปะ คิดว่าสนิทกับมันในระดับหนึ่ง เล่าทุกอย่างให้มันฟังมีอะไรก็นึกถึงมันคนแรกแล้วจู่ในตาก็ไหล ร้องแบบฟูมฟาย
จนตอนนี้รู้สึกเป็นควายมาทันที แล้วก็มีอีกหลากหลายเรื่องเลยที่มันทำไว้ ไม่รู้ทำไมถึงทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ร้องไห้ออกมา ต้องทำไงนี้ป่วยจิตรึป่าวคะ ??
# ขอบคุณคะที่เข้ามาอ่าน และให้คำแนะนำกัน
อยากให้เล่าเรื่องอะไรก็เม้นไว้นะคะ ຂອບໃຈຫລາຍ 🙏