นี่ก็ใกล้จะถึงช่วงสุดท้ายที่ผมจะได้มีเวลากับเขา เขาคนนั้นคือ เด็ก นร. ชาย ต่าง รร. ที่ผมอาสามาช่วยเพื่อนที่เป็นครูที่ รร. นี้ซ้อมกีฬา เอาง่ายๆคือมาเป็นโค้ชพิเศษ เราก็ทำความรู้จักกันมาสักพักแล้วล่ะ พอเวลาใกล้จะหมดลงแล้ว จึงทำให้ความรู้สึกมันต้องการความชัดเจน ว่าผมควรไปต่อหรือไม่ มันอาจจะดูไปได้ด้วยดีนะในระหว่างที่เราคุยกันศคกษากันผ่านแชท เพราะต้องปกปิดตอนที่พบเจอกัน เพราะพรมแดนของ คำว่า "ครู" ทั้ง อายุห่างกันถึง 8 ปี เด็ก ม.3 ที่กำลังสับสนว่าจะเดินไปทางไหน ใจหนึ่งก็ไม่อยากรั้งเขาไว้ เพราะถ้าหากเราเข้าไปมีบทบาทในชีวิตเขาอาจจะไม่ดี เพราะตอนที่เราแอบคุยกันก็กลัวเพื่อนน้องเขา พบเห็นแม้ว่าเขาจะแสดงออกทางท่าทีสายตา การกระทำเราก็มักจะย้ำกับเขาเสมอว่า ให้ระยะห่างกันเพื่ออย่างน้อย ก็ยื้อเวลาได้รู้จักเขาออกไปอีก ไม่ชอบเลยความรู้สึกแบบนี้ ที่คนมีใครให้กันแต่ต้องปกปิดความรู้สึกนั้นไว้ให้ลึกที่สุด จนไม่รู้เลยว่าจะมีโอกาสได้ใช้ความรักสักวันหนึ่งหรือเปล่า ต้องยอมรับเลยนะว่าน้องเขาเป็นเด็กคนแรกที่ทำให้เรารู้สึก จอด! คือแบบว่าไปไหนต่อไม่ได้แล้ว ตอนนี้ก็ท่องไว้เสมอว่า อย่างน้อยก็ต้องรักษาระยะห่างอีกถึง3ปี เพราะอย่างน้อยก็กฎหมายรองรับ ระหว่างนี้ผมก็จะพยายามเรื่อยๆ หากแม้สักอาจจะไปไม่ถึงปลายทาง แต่ผมจะไม่มีวันทำลายอนาคตเขา
นอกจากกำแพงรักร่วมเพศ ,กำแพงสัมมาอาชีพ ,จรรยาบรรณ,กฎหมาย
สุดท้ายความถูกต้องมันก็ต้แงมาก่อนใช่ไหมล่ะครับ อยากโลกสวยนะแต่ความเป็นจริงมันมาม่ากว่าที่คิด
สิ่งที่ควรทำ ความถูกต้อง ความถูกใจ ช/ช
นอกจากกำแพงรักร่วมเพศ ,กำแพงสัมมาอาชีพ ,จรรยาบรรณ,กฎหมาย
สุดท้ายความถูกต้องมันก็ต้แงมาก่อนใช่ไหมล่ะครับ อยากโลกสวยนะแต่ความเป็นจริงมันมาม่ากว่าที่คิด