คือเรากับแฟนอายุห่างกัน 20 ปี เราก็มีการงานทำแล้ว ส่วนแฟนนั้นก็ยังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยอยู่แต่ก็มีรายได้จากการขายของออนไลน์ เพราะฉะนั้นเรื่องเงินไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ผมกับแฟนรู้จักกันนานแล้วแต่เพิ่งมาตกลงเป็นแฟนกันไม่นาน อยู่ ๆ น้องเค้าก็บอกมาขอคบกับเราและคบกันมา 1 ปี โดยที่พ่อแม่และครอบครัวของเรายังไม่มีใครรู้ เคยพาไปบ้านแม่ก็แค่ถาม ๆ ว่าใคร เราก็อธิบายไปว่าเป็นน้องเพื่อน ก็ไม่เคยถามอะไรเพิ่มอีก แต่มาไม่กี่วันนี้ผมกับแฟนขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปประสบอุบัติเหตุเลยทำให้ความแตกว่าเรากับน้องคบกัน เพราะน้องเค้าดันดูเป็นห่วงเรามากกว่าน้องของเพื่อนจนเกินปกติ ผมก็ขาหัก น้องเค้าไม่ได้เป็นอะไรมากแค่ฟันหัก ผู้ปกครองของน้องเค้าก็ต้องมา รพ. ทำให้ได้เจอผมเจอกับครอบครัวผม แม่ถามตรง ๆ เลยว่าคบกับน้องเค้าใช่ไหมผมไม่ตอบ ได้แต่เฉย ๆ โดยแม่ดุที่ให้น้องเค้าขี่มอเตอร์ไซค์โดยที่น้องเค้าขี่มอเตอร์ไซค์เร็วกว่าผมมาก ทำให้ไม่ทันระวังขี่รถไปชนกับรถยนต์เต็ม ๆ ผมใส่เฝือก น้องเค้าก็ซ่อมฟันไปตามระเบียบ หลังจากนั้นก็ติดต่อกันมาตลอดด้วยความเป็นห่วง น้องเค้ามาเฝ้าเราที่ รพ.ประจำ ส่วนพ่อของน้องเค้าก็มาเจอกับเรา ก็ต้องมาขอหลักฐานไปทำเรื่องประกันก็เลยต้องติดต่อกันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งจบสิ้นกระบวนการ
และในที่สุดแม่ก็ถามว่าจะคบกับน้องเค้าไปแบบนี้อีกนานแค่ไหน ทำไมไม่บอกแม่ เราก็เฉยๆ แต่ในที่สุดแม่ก็พูดว่าขอให้เลิกกันกับแฟนเพราะแม่ไม่อยากให้คบเด็กกว่า อายุน้องน้อยกว่าเยอะเกินไปไม่เหมาะสม เราก็เลยเชื่อแม่แล้วพอกลางคืนจากที่เคยคุยกันทุกวันก็ไม่ได้คุย น้องโทรมาก็ไม่รับเราก็นอนไปเฉย ๆ จากที่เคยปลุกในตอนเช้าทุกวันก่อนเค้าไปมหาวิทยาลัยก็ไม่ทำแล้ว ไลน์ก็ไม่ตอบ เราคือแบบใจแข็งมากนะเชื่อฟังแม่ไม่อยากให้แม่เสียใจและดูขัดคำสั่งไป แต่เรารู้ว่าน้องเค้าก็คงจะเสียใจไม่น้อยกว่าเรา แต่เรายังไม่ได้บอกน้องเลยว่าแม่ห้ามคบกัน เรากำลังจะพยายามคุยกับแม่อีกที หรือว่าจะคุยกับน้องอีกที ใจเราก็คิดว่าไม่เสียหายอะไรเพราะน้องเค้าก็เป็นเด็กดี ทำมาหากินช่วยทางบ้าน เรียนก็เรียนดี ไม่เกเร ไม่เจ้าชู้ จากที่คบกันมาแทบไม่เคยทะเลาะกัน เราไม่รู้จะมีเหตุผลอะไรที่แม่ห้ามให้คบกัน แต่นี่คือความคิดเราเอง ส่วนแม่เค้าไม่อยากให้คบเด็กเพราะดูไม่มีอะไรเลย และใจยังไม่เข้มแข็งพอจะคบกันแบบระยะยาว ท่านกลัวเราเสียใจภายหลัง แต่เรายังไม่ได้คุยกับน้องเค้าเลยเราหายไปเลย......
แม่ให้เลิกกับแฟนอายุห่างกัน 20 ปี คบกันมา 1 ปี
และในที่สุดแม่ก็ถามว่าจะคบกับน้องเค้าไปแบบนี้อีกนานแค่ไหน ทำไมไม่บอกแม่ เราก็เฉยๆ แต่ในที่สุดแม่ก็พูดว่าขอให้เลิกกันกับแฟนเพราะแม่ไม่อยากให้คบเด็กกว่า อายุน้องน้อยกว่าเยอะเกินไปไม่เหมาะสม เราก็เลยเชื่อแม่แล้วพอกลางคืนจากที่เคยคุยกันทุกวันก็ไม่ได้คุย น้องโทรมาก็ไม่รับเราก็นอนไปเฉย ๆ จากที่เคยปลุกในตอนเช้าทุกวันก่อนเค้าไปมหาวิทยาลัยก็ไม่ทำแล้ว ไลน์ก็ไม่ตอบ เราคือแบบใจแข็งมากนะเชื่อฟังแม่ไม่อยากให้แม่เสียใจและดูขัดคำสั่งไป แต่เรารู้ว่าน้องเค้าก็คงจะเสียใจไม่น้อยกว่าเรา แต่เรายังไม่ได้บอกน้องเลยว่าแม่ห้ามคบกัน เรากำลังจะพยายามคุยกับแม่อีกที หรือว่าจะคุยกับน้องอีกที ใจเราก็คิดว่าไม่เสียหายอะไรเพราะน้องเค้าก็เป็นเด็กดี ทำมาหากินช่วยทางบ้าน เรียนก็เรียนดี ไม่เกเร ไม่เจ้าชู้ จากที่คบกันมาแทบไม่เคยทะเลาะกัน เราไม่รู้จะมีเหตุผลอะไรที่แม่ห้ามให้คบกัน แต่นี่คือความคิดเราเอง ส่วนแม่เค้าไม่อยากให้คบเด็กเพราะดูไม่มีอะไรเลย และใจยังไม่เข้มแข็งพอจะคบกันแบบระยะยาว ท่านกลัวเราเสียใจภายหลัง แต่เรายังไม่ได้คุยกับน้องเค้าเลยเราหายไปเลย......